menu

Alice in Chains - Facelift (1990)

mijn stem
3,77 (297)
297 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Columbia

  1. We Die Young (2:32)
  2. Man in the Box (4:46)
  3. Sea of Sorrow (5:49)
  4. Bleed the Freak (4:01)
  5. I Can't Remember (3:42)
  6. Love, Hate, Love (6:26)
  7. It Ain't Like That (4:37)
  8. Sunshine (4:44)
  9. Put You Down (3:16)
  10. Confusion (5:44)
  11. I Know Somethin (Bout You) (4:21)
  12. Real Thing (4:03)
totale tijdsduur: 54:01
zoeken in:
avatar van Beeswax
3,5
Ah hahaha, ja, maar dat was niet in Guam Maar het interview dat je bedoelt, hilarisch inderdaad XD Sean: "I'm scared, hug me!"

YouTube - AIC - Layne And Sean In Guam

Hier is het Guam interview, voor als je het nog niet gezien zou hebben

avatar van Von Helsing
4,0
Sterk album van Alice in Chains en geen Grunge wat mijn betreft. Gewoon een vervolg van de jaren '80 metal met wat jaren 70 invloeden (lees: Black Sabbath en KISS). Na Dirt hun beste album, hoewel hun laatste er ook mag zijn.

avatar van Mosselino94
5,0
Misschien klinkt het raar, maar ik vind dit album net zo goed als dirt.
Het is allemaal met veel gevoel gespeeld en de zang van Layne is geweldig. Gitarist Jerry Cantrell kan ook wel een aardig nootje spelen, haha, hij is geweldig.

Ik vind dit samen met Pearl Jam de beste bands uit de grunge periode, als is Alice in Chains niet zozeer grunge, het heeft ook metal invloeden en dat is echt behoorlijk vet.
Nirvana is ook gave muziek, maar dat zit zo simpel in elkaar, Alice in Chains echter is muzikaal zeer goed en zit een stukje moelijker in elkaar. Dat vind ik zelf mooier.

Duidelijk 5 sterren!!!

R.I.P. Layne Staley

avatar van Kill_illuminati
4,0
Dit album en Unplugged draai ik eenmaal het vaakst. Deze luistert zo heerlijk weg. Layne Staley's zang is hier erg sterk. Ik begin dit album bijna in z'n geheel geweldig te vinden. De eerste 8 nummers vind ik van top niveau daarna wordt het wat minder. Maar daar lijkt wel verandering in te komen. Favoriete nummers op het moment zijn It Ain't Like that en Sunshine.

Then some dude came down to touch the Mother!

_Lynn_
Het album moet zeker niet onderdoen voor Dirt als het aan mij ligt; bovendien vind ik de zang van wijlen Layne Staley hier beter klinken. Sterke nummers, enige minpuntjes Put You Down en I Know Something (Bout You).

Germ Stoned
Hoe toepasselijk kan een nummer zijn ... We die young
Inderdaad , dit album moet zeker niet onderdoen voor Dirt.
De zang van Layne vind ik op dit album het best. Dit album is samen met Unplugged mijn favoriete album van Alice In Chains.

avatar van deric raven
3,5
Dirt was het verslag van een doorgedraaide oorlogsveteraan.
Terwijl Staley; voor zover ik weet nooit gediend heeft.
Ten onder gegaan aan escapisme door destructief gedrag.
Drugs om te vergeten.
Alzheimer vanwege genotsmiddelen.
Facelift is The Wall van Alice In Chains.
Verwerking van het verlies van een vaderfiguur.
Bij Roger Waters vanwege de 2e wereldoorlog, bij Layne Staley vanwege een overdosis.
Ongeacht de oorzaak lijkt mij het verdriet even groot.
Je mist gewoon iets tijdens een belangrijke fase in het leven.
Om iets van het bestaan te maken creëer je een eigen wereld.
Als een soort van Peter Pan ontsnappen aan de werkelijkheid.
Facelift is de klap in het gezicht.
Knockout geslagen in de eerste ronde.
En dan toch de drang hebben om door te vechten.
Met een halfzijdig verlamd spraakgebrek als Rocky roepend om je geliefde.
Adrian!!
Geen antwoord krijgend.
Alleen tranen en stilte.
Stayley was hier al niet meer te redden.
We Die Young.

avatar van Lexicon Devil
2,0
Hij wordt nog net niet als een held neergezet.

Ondanks alle romantische babbels over meneer was het gewoon een hele domme heroinejunk.
Lekker in een vies toilet dat ene adertje zoeken om er een spuit in te zetten.

Toevallig was meneer muzikant en niet bijvoorbeeld een bloemschikker of stukadoor.
Anders had Layle een stuk minder op handen gedragen geweest.

avatar van freakey
5,0
Lexicon Devil schreef:
Hij wordt nog net niet als een held neergezet.

Ondanks alle romantische babbels over meneer was het gewoon een hele domme heroinejunk.
Lekker in een vies toilet dat ene adertje zoeken om er een spuit in te zetten.

Toevallig was meneer muzikant en niet bijvoorbeeld een bloemschikker of stukadoor.
Anders had Layle een stuk minder op handen gedragen geweest.


Meneer was een kunstenaar, die worden doorgaans meer op handen gedragen dan stukadoors of bloemschikkers hoor....

avatar van Kill_illuminati
4,0
Fijn om te weten hoe jij over je medemensen denkt.

avatar van freakey
5,0
Kill_illuminati schreef:
Fijn om te weten hoe jij over je medemensen denkt.


Wat een onzin zeg.....

avatar van Lexicon Devil
2,0
freakey schreef:
(quote)


Meneer was een kunstenaar, die worden doorgaans meer op handen gedragen dan stukadoors of bloemschikkers hoor....


Kunstenaar? Vrij romantische benaming voor een heroine-junk die in een bandje zingt.
Geeft al aan dat we je objectiviteit niet serieus hoeven te nemen.

avatar van freakey
5,0
Lexicon Devil schreef:
(quote)


Kunstenaar? Vrij romantische benaming voor een heroine-junk die in een bandje zingt.
Geeft al aan dat we je objectiviteit niet serieus hoeven te nemen.


Laten we het er op houden dat je geen liefhebber bent van AIC / Layne Staley, gezien je lage rating voor dit album, dus wiens objectiviteit zullen we hier in twijfel trekken....

Elke muzikant is op zijn manier een kunstenaar, iemand die componeert en zingt als Staley deed een Kunstenaar met hoofdletter K.... daar doet zijn drugsgebruik helemaal niks aan af!

avatar van Kill_illuminati
4,0
freakey schreef:
(quote)


Wat een onzin zeg.....


Sorry voor de onduidelijkheid, mijn bericht was niet op jouw gericht. Iemand een ´domme junk´ noemen vind ik onrespectabel. Ongeacht wie de verslaafde dan ook mag zijn.

avatar van freakey
5,0
Kill_illuminati schreef:
(quote)


Sorry voor de onduidelijkheid, mijn bericht was niet op jouw gericht. Iemand een ´domme junk´ noemen vind ik onrespectabel. Ongeacht wie de verslaafde dan ook mag zijn.


Oh, nou, dan zijn we het wel eens... zie boven....

avatar van Lexicon Devil
2,0
freakey schreef:
(quote)


Laten we het er op houden dat je geen liefhebber bent van AIC / Layne Staley, gezien je lage rating voor dit album, dus wiens objectiviteit zullen we hier in twijfel trekken....

Elke muzikant is op zijn manier een kunstenaar, iemand die componeert en zingt als Staley deed een Kunstenaar met hoofdletter K.... daar doet zijn drugsgebruik helemaal niks aan af!


Ow ik ben gek op bepaalde nummers van AIC.
Ik vind die rare en bijna enge verheerlijking van meneer de "kunstenaar" (die niet schildert/beeldhouwt/danst/fotografeert/boeken schreef/acteerde/tekende/regisseerde) erg overdreven.
Kijk anders eens welk cijfer ik bij andere albums heb gegeven. Dan hoef je niet meer te twijfelen aan mijn objectiviteit. Hou het er dus maar op dat ik een van de weinige ben die gewoon realistisch naar de status van Staley kijkt.

Dat je een bloemschikker ondergeschikt acht aan een "kunstenaar" is niet een onderwerp voor deze topic, maar wel onrespectabel ten opzichte van de medemens.

Stijn_Slayer
Om hem nou een kunstenaar met hoofdletter K te noemen gaat wel erg ver. Hij was ook weer geen Caspar David Friedrich.

avatar van Kill_illuminati
4,0
Lexicon Devil schreef:
Ow ik ben gek op bepaalde nummers van AIC.
Ik vind die rare en bijna enge verheerlijking van meneer de "kunstenaar" (die niet schildert/beeldhouwt/danst/fotografeert/boeken schreef/acteerde/tekende/regisseerde) erg overdreven.


Layne Staley fotografeerde en schilderde wel. Een bekend schilderij van hem is de cover van het Mad Seasons album. Het schijnt dat hij wel meer heeft geschilderd. In zijn donkere jaren begon zijn interesse steeds meer te groeien in het fotograferen. Iets dat hij zou ontwikkelen als een ware hobby.

avatar van spinout
3,0
Man in the box wordt op geheel eigen wijze gecoverd op het album Four Foot Shack van Les Claypool's Duo De Twang.
Dit album van AIC heeft meer weg van Pearl Jam, dan van Nirvana. Helaas.

avatar van Kill_illuminati
4,0
De demo's van We Die Young en Sea of Sorrow (staan op Music Bank) vind ik echt vele malen beter. De drums en vocalen zijn niet zo overgeproduceerd en de gitaren klinken wat zwaarder.

avatar van milesdavisjr
4,0
Stiekem vind ik dit het beste album van Alice in Chains. Uiteraard is Dirt een monument maar ik vind het debuut van Alice net iets meer afwisseling hebben. De heerlijke felle opener zet de toon op het album. De funk invloeden komen terug in put you down en I know something. De absolute knaller staat aan het einde; The Real Thing. In dit nummer komt alles samen, het dreigende begin, de cynische toon van Staley die aanzwelt tot epische proporties, heerlijk. Naar mijn mening had Staley binnen het grunge genre maar misschien wel binnen de hele rock wereld de beste stem. Wat een bereik en tegelijkertijd veel emotie kunnen oproepen, dat zijn niet veel zangers gegeven. Ik ben blij dat Alice door is gegaan en met Duvall 2 redelijke goede platen heeft afgeleverd. Toch kan Duvall het gemis van Staley niet opvangen, daarom zet ik regelmatig de eerste 2 platen nog even op.

avatar van Funky Bookie
4,0
Heerlijk rockalbum met een uitstekende Staley. Op dit album vind ik hun geluid toch wel erg grunge. Het ligt lekker tussen Pearl Jam en Soundgarden in en dat bevalt me prima.

avatar van Lau1986
3,5
Een vermakelijk album van Alice in Chains. Het begint en eindigt vooral heel sterk. Ik vind alleen het grote nadeel dat het album zo lang duurt. Misschien heb ik nog wat luisterbeurten nodig.

avatar van milesdavisjr
4,0
Lau1986 schreef:
Een vermakelijk album van Alice in Chains. Het begint en eindigt vooral heel sterk. Ik vind alleen het grote nadeel dat het album zo lang duurt. Misschien heb ik nog wat luisterbeurten nodig.


Het middenstuk is hier en daar wat eenvormig, maar de start en met name de afsluiter zijn geweldig. Deze nummers zijn de aanschaf van deze schijf alleen al meer dan waard. Geef het zeker nog een paar luisterbeurten de tijd.

4,5
Begint en eindigt idd erg sterk. (Lau1986) Heb hem sinds hij uitkwam en nog steeds ontdek ik nieuwe dingen, betere nummers etc. AIC is sowieso geen al te toegankelijke band. Lijkt wel of ze beter worden met de jaren, Ik leer ze iig steeds meer waarderen. Heb ze net weer ontdekt(?) en luister Black gives way, en ja hoor ook weer vet gaaf. Al is Layne Styaley natuurlijk onvervangbaar. Iemand zei ooit over Harry Muskee;"Die keerl hef piene!", Staley had dat ook en vertaalde dat naar zijn muziek, gevolg; tijdloze documenten!

avatar van MetalMike
3,5
"Sea of Sorrow" was denk ik het eerste nummer wat ik van de band hoorde, was er flink weg van en die heb ik dan ook de tering veel gedraaid! Net als het gehele begin van de cd gewoon top is, daarna sterft het toch en beetje voor mij. Met een opleving hier en daar.
Het hele grunge gebeuren of de sound is hier nog niet zo van toepassing, daarom draai ik 'm nog graag zo nu en dan, net als de Dirt. Met de 3e cd hadden ze ook "die sound" waar ik gewoon niet van houd, haakte daar dan ook meteen af. Maar op deze cd is het gewoon nog lekker genieten... een goede plaat.

4,5
Dit album is een prachtig repetoire van donkere zang en duister gitaar geluid. Wie de kans neemt het helemaal van begin tot eind te luisteren, leert het meer te waarderen. Zoals hierboven gezegd, is het niet heel toegankelijk en best depressief gestemd, maar qua kwaliteit van zang en muziekspel is Alice in Chains samen met Pearl Jam onovertroffen binnen de grunge. Dit album komt het dichtst bij het hart van Grunge. Er zit veel gemoedstoestand van Layne in.

avatar van vigil
4,0
Von Helsing schreef:
Sterk album van Alice in Chains en geen Grunge wat mijn betreft. Gewoon een vervolg van de jaren '80 metal met wat jaren 70 invloeden (lees: Black Sabbath en KISS).

Kiss hoor ik er niet echt in, ik hoor er dan weer wel een flinke Queensryche echo in terug eigenlijk, vooral de 1ste helft. En idd zeker geen typische grungeplaat. Daar was het misschien ook nog gewoon te vroeg voor. Een mal misschien. In I Know Somethin (Bout You) hoor je het eind jaren 80 en begin jaren 90 populaire crossover geluid (Living Colour, Faith no More, Extreme e.d.) enkel dan iets zompiger.

Maar goed, een sterk album dat is het!

avatar van milesdavisjr
4,0
Facelift, een fraai debuut van de heren, nog voordat de 'houthakkersmania' zou gaan losbarsten. De eersteling bevat nog redelijk wat invloeden uit de glam, en details uit de jaren 80. Desalniettemin kun je spreken van een bij vlagen donker en zwaar album. We Die Young blijft natuurlijk een intense felle opener, zo start je een plaat op. De eerste helft van de schijf bevat sowieso de hoogtepunten. Man in the Box, het groovende Bleed the Freak of het slepende I Can't Remember, hier is niks mis mee. Wat met name opvalt aan het debuut; de perfect op elkaar afgestelde samenzang van Cantrell en Staley, dit handelsmerk bleek een grote aantrekkingskracht uit te oefenen op de groeiende fanschare. Het is jammer dat de 2e helft van de schijf toch van wat minder allooi is. It Ain't Like That blijft een lekkere groove hebben en afsluiter The Real Thing is vaak wat onderbelicht gebleven maar Staley trekt het nummer naar een hoger niveau.
Sunshine, Put You Down, Confusion en I Know Somethin zijn zeker niet slecht maar klinken in vergelijking met de overige tracks luchtiger van aard, meer funky en contrasteren wat met de rest van de schijf.

Op Dirt namen de heren duidelijk afstand van het verleden, die plaat steekt ook consistenter in elkaar, loodzwaar met maar weinig ruimte voor lichte tinten. Facelift blijft echter een sterke plaat met een aantal beresterke songs.

avatar van Twinpeaks
4,5
Heerlijk debuut wat ik grijs gedraaid heb. In mijn off shore jaren heb ik wel 3 cd's versleten, want discman's waren nou niet echt dusdanig shockproof dat je cd's er knap uitkwamen. Samen met Dirt heb ik dit eindeloos gedraaid tot mijn collega's het zat werden. Kan nog steeds iedere noot meezingen en het heeft voor mij nog niks aan kracht verloren. Mijn eerste grote baan, met de daarbijhorende mannenmuziek. Leuk dat dit gelinkt is aan die periode in mijn leven en dat het nog steeds recht doet. 4 en halve ster waarvan een halve voor het sentiment.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:13 uur

geplaatst: vandaag om 17:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.