And now she's gone, so bring the darkness down... Moeilijk om iets te zeggen over "het" nummer: ik heb het nu vijf maal beluisterd (waarvan de laatste keer geconcentreerd en met het tekstboekje in de hand), en de individuele passages zijn sterk, maar ik mis een beetje de greep op het geheel, een inzicht waarom al deze stukken samen één geheel zouden moeten vormen, een soort overstijgende impact. Daar staat tegenover dat ik de vier korte (of liever gezegd korteRE) nummers stuk voor stuk prachtig vind, met als brok-in-de-keel-momenten die gemene solo op Pandemonium, die hemelse riff op For those about to drown en die fantastische afsluiter die me haast doet wensen dat ik kon geloven. De plaat klinkt weer geweldig (met name het ruimtelijke geluid rondom de ritmesectie), de teksten zijn donkerder maar gelukkig nog steeds met Stolts positieve insteek, de afwisseling van zangstemmen is zeer effectief (vooral op de laatste twee nummers), en voor Stolts fabuleuze gitaarwerk ga ik verder geen superlatieven meer uitdelen. Dus op minder dan 4* inzetten kan ik sowieso niet, en op Numbers gaat nog wat gestudeerd worden.