Änglagård - Viljans Öga (2012)

Buitencategorie progalbum. Opbouw, muzikale diepgang en uitvoering zijn echt subliem. De baspartijen, die fluitiste! En steeds worden expressieve gedeelten afgewisseld door rust, heerlijke rust.

Qua structuur en melodie is Viljans Öga klassiek georiënteerd; in de fluitpartijen hoor ik invloeden van Poulenc en Koechlin. Elke nummer is een avontuurlijk verhaal op zich. Van de vier tracks komen Sorgmantel en Snårdom het meest in aanmerking als 'klassieker', maar bij dit ontdekalbum kan m'n oordeel over een tijdje weer anders zijn.

Beetje verdrietig dat er hier al weer bijna een jaar is verstreken sinds het laatste bericht, en dat terwijl ik me net als Bartjeking (23-11-2012) bij deze plaat in sprookjesland waan. Op het eerste gehoor wat meer folky en meer klassieke invloeden, maar hoe meer ik me aan deze plaat overgeef, hoe mooier en warmer het allemaal klinkt. Sluit wat mij betreft kwalitatief naadloos bij z'n twee voorgangers aan.
        Wat de titels van dit album betreft, de Engelse vertalingen die ik op internet vind zijn "The eye of the desire" (albumtitel), "From dormant" (titel 1), "Mourning cloak" (titel 2) en "Longing clock" (titel 4). Weet iemand misschien wat Snardom (titel 3) betekent? Of is dat een eigennaam?