DMX - Flesh of My Flesh, Blood of My Blood (1998)

Dit is inderdaad een wat minder album van dmx, vooral omdat elk nummer in dit album een beetje hetzelfde klinkt en is een beetje slordig gecomponeerd. maar ik als fan van dmx vindt dit album toch wel een beetje te pruimen dankzij texten en de aggressie van X, zijn eerste album was toch veel beter maar hij wist de het met de andere 3 albums weer goed te maken



voor dit album geef ik 2*

Lekker duister, The Omen is een van de meest griezelige tracks ooit gemaakt.

3,5*.

rap artiesten kunne bijna nooit hun debuuts succes herhalen maar het is DMX bijna gelukt hij is en blijft een van de meest gerespecteerde harcore artiest van de hele hip hop sceen

nee dat helemaal niet,ik vind em gewoon een soort kopie van Tim Dog die veel harder en beter is!!

geen compleet album, met paar uitschieters..

Komt meer door Marilyn Manson dan door die draak van een DMX...

Heb echt werkelijk elk album van DMX orgineel. Maar nog nooit 1 album beluisterd. Alleen losse nrs. En die klinken toch best wel goed. Met name Let Me Fly. Ik moet maar eens gaan beginnen aan dit album.

Bring Your Whole Crew
Leuke momenten beleefd door dat nr.

DMX vind ik toch wel een goede rapper. Zn teksten zijn dan misschien niet echt poetisch, maar zijn stem is echt geweldig, samen met zijn delivery. Maar een heel album lang, met hier en daar wat mindere nummers is toch iets te veel. Bring Your Whole Crew is gewoon Een aantal andere goede nrs zijn Slippin', Heat, We Don't Give a Fuck en No Love 4 Me. Ik geef hier 3* voor. DMX zelf heeft een aantal zeer zeer sterke nrs, maar zoals eerder, dit album kon hij mij niet helemaal boeien.

3*

Vet album zonder twijfel, bijna net zo goed als zijn debuut, uitschieters: Flesh of my flesh, blood of my blood (geweldige line), Bring your whole crew, en Slippin', hij is gewoon een goeie artiest; altijd origineel, vette concepten (damien) en een harde rauwe flow/stem wat em uniek maakt, een echte toevoeging tusse alle neppe rappers die Amerika rijk is

DMX is echt zo'n artiest waar ik wel de albums van in bezit heb, maar eigenlijk maar af en toe een los nummer van draai. Het nummer met MJB op dit album vind ik bijvoorbeeld erg sterk. Verder is het vaak middelmaat of daaronder.

2 sterren.

Marilyn Manson is juist een pauper.

een 3,5 voor deze plaat. Er zitte een paar hele dikke tracks op deze cd maar ook veel mindere. Dit album voelt toch een beetje snel in elkaar geflanst aan. Deze plaat werd dan ook kort na z'n debuut uitgebracht, waarshcijnlijk om ff DMX z'n naam te vestigen en de verkoop wat te pushen..

Geweldige cover.

Zijn eerste twee albums zijn gewoon erg strak. Daarna word het langzaam minder. Dit is toch wel het hoogtepunt uit zijn carriere. Er staan een paar waardeloze nummers op, maar bij de meeste (ook goede) hiphopalbums heb je dat. De vette nummers echter, zijn van een dusdanig niveau, dat ze regelrecht bij de top horen. zoals coming from, slippin' , en mijn persoonlijke favoriet: dogs for life. De sfeer van dit nummer spreekt mij zeer tot de verbeelding, en de ''brotherhood'' waar hij het over heeft, begrijp ik zeker.

2 weken geleden gekocht en is zeker geen slechte cd maar zijn vorige (uit hetzelfde jaar trouwens) is toch wel beter en ik denk dat hij nog betere cd's heeft afgeleverd dan deze.

Ja ik vind ook zijn debuut beter dan deze. Vind dit album zelfs één van zijn minste, ik vermoed dan ook dat DMX er weinig tijd in heeft gestopt, want 2 albums in 1 jaar uitbrengen is wel wat veel van het goede. Ghostface Killah deed dit ook in 2006 ren dat was ook wel te horen. Het blijkt toch vaak dat het eerste album dan (net iets) beter is.

Ik vind dit geen goed albm maar echt bar slecht is het ook weer niet. Ik zou een krappe onvoldoende geven hiervoor (5) dus dat brengt me bij een 2,5.

Ben het weer met je eens, net als bij It's Dark And Hell Is Hot.
Kan herhalen wat ik daar zei:

83Utreg! schreef:
net als flesh of my flesh, blood of my blood, brengt hij de dmx-style hier op zijn best. Dit zijn echter ook zijn enige 2 goede albums, enkele losse nummers op andere cd's daargelaten. het lijkt wel of hij na die successen toch inspiratie tekort kwam.


^^
Dit zijn de feiten.
Na die twee albums werd het minder, was hij zijn focus kwijt. Ik heb Party Up van zijn derde album altijd een VRESELIJKE track gevonden. What's My Name ging wel hard trouwens.

Maar ff over dit album: DMX dropte echt een bom in de game met dit album. Hip Hop zat net in de Mase en Puff fase. Dit was gewoon puur hardcore, straat shit (wel erg formulematig gedaan misschien, maar daar gaat het ff niet om)

Het is ook het enige album dat hij eigenlijk bijna helemaal met Dame Grease heeft gedaan. Daarna werd het Swizz op zijn tweede album. Belangrijk verschil in sound.
Dit album was ruig en opgefokt, met trademark Grease drum programming, die tweede meer had echt die Swizz vibe met steeds die typische snares en scratches.

PS Bring Your Whole Crew gaat hard idd.... die Mary J track vind ik ook geweldig.
PS2 Ghostface had niet echt 2 albums in 2006, More Fish waren toch meer leftovers en remixen volgens mij, ondanks een aantal hele tracks. Dit was echt DMX zijn tweede album, krap 7, 8 maanden na zijn eerste. Deze shit was echt groot in 1998. Aaah, memories.

WORD! Ik heb dat ook, als ikdeze aanzet ben ik in een klap weer 15, mooie jeugdherinneringen. Blijft een lekker album dit.

Evenwaardig met de voorganger. DMX heeft wel een aardige flow/stem maar weet niet een hele plaat te boeien.

Nou heb ik opgezocht wat dit woord inhoud, maar ik krijg heel veel verschillende soorten definitie's, wat houd het nou in?

Maar goed over het album! Ik heb altijd gedacht dat dit juist het debut album was aangezien het niet commercieel klinkt in tegenstelling tot zijn eerste. De eerste keer beluisteren beviel mij totaal niet, een jaar later heb ik het maar weer geprobeerd. Dit is mij meteen goed bevallen! Nu word dit album op MuMe als ena laagste beoordeeld wat ik toch erg vreemd vind, wat dit album is zeker niet slecht. Waar ik zo tegenstrijdig vind, zijn rappers die heel gelovig zijn maar tegelijkertijd zeggen wie er dood moet, hoe hij hosselt. DMX is zeker ook gelovig en heeft zeer gewelddadige nummers?! Maar goed X heeft in een korte tijd een lekker album uitgebracht met vele sterke nummers als:

- Bring Your Whole Crew
- Ain't No Way
- Coming From
- It's All Good
- Slippin'
- Dogs 4 Life
- Flesh of My Flesh, Blood of My Blood
- Ready To Meet Him

Ik ben wel met 83Utreg! eens; hij is helaas wel wat inspiratie kwijt. Maar alsnog scoort het album. Zijn lyrics zijn ook wat minder.

Wat heeft 'Flesh of My Flesh, Blood of My Blood' toch een heerlijk productie/beat

*4.0

Jay Z heeft anders best wel 2 betere albums gebracht dan Reasonable doubt.

Ja heerlijke cd is dit van DMX. Ben er niet uit of ik dit nou zijn beste vind maar hij staat wel in de top 3.

Ik zie dat ik hierboven een beetje onsamenhangend bericht heb getypt in 2009, daarbij een reactie op een ander bericht quotend uit de thread van dat andere DMX album van dat jaar... Verwarrend allemaal.

Ik vind dit album persoonlijk beter dan zijn debuut.

Waar zijn debuut continu hard door pompt met grommende up tempo tracks, met een DMX die zich de tracks heen ript als een pitbull door een stuk vlees, zit er in dit album meer balans in tempo, en meer spiritualiteit, wat versterkt wordt door de artwork.

Grote verschil zit hem ook in de productie: Dame Grease en PK vs meer Swizz op het tweede album. Smaken verschillen maar Swizz was hot in 1998 en hij had ontegenzeggenlijk een heel eigen sound hier.

Bovenal vind ik dat hier gewoon meer topnummers op staan: Bring Your Whole Crew, Coming From, Slippin', Dogs For Life, Blackout en Ready To Meet Him springen er het duidelijkst uit voor mij. Maar ook It's All Good met fijne old school breakbeat sample, en de strijkers op het einde van de titeltrack blijven bij.
Ertegenover staan misschien ergere misstappen, maar dit album is voor mij, mede door de meer aanwezige Swizz sound HET hoogtepunt van die hele DMX/Ruff Ryders movement.

Slippin' bezorgd me echt kippenvel op dit moment, RIP DMX!

Spijtig genoeg begint hier swizz beats de meerderheid van beats te creeren anders zou zijn hij een veel betere catalogus gehad hebben, swizz beats zijn beats klinken toen al gewoon goedkoop en dat word er niet beter op met de tijd. heel spijtig want dmx op andere producers zoals hier slippin & dogs for life ish fantastisch , Ready to meet is wel een uitzondering daar op

Eigenlijk wel armoedig dat Slippin' en de hoes dit album echt de moeite waard maken...

Ik kan er na al die jaren nog steeds niet over uit, en ook op andere albums, dat Slippin' altijd gecensureerd is. Nooit gesnapt waarom labels dat soms doen op albums. Kan mij niet voorstellen dat een artiest daarmee akkoord gaat.

Ik weet niet 100% zeker of dit waar is maar het schijnt dat de eigenaar van een van de samples niet wilde dat er gevloekt werd op het nummer.