Tot voor kort kende ik van Papa Roach maar één nummer, het nummer van Papa Roach dat iedereen kent,
Last Resort. Met dat nummer en niet al te hoge verwachtingen in het achterhoofd ging in in november naar hun optreden op het Distortion Festival in Eindhoven. Ik werd, net als de nodige cynische metalheads, helemaal weggeblazen. Voor ik het weet stond ik te springen als een malle, ik stond zelfs mee te zingen met nummers die ik voor het eerst hoorde.
Ik besloot me na een moddervette show, waarschijnlijk de beste van het festival (die van
Chthonic was te kort) te verdiepen in het werk Papa Roach. Daar hoorde dit album bij. En het is een dikke knaller! The Connection geeft me hetzelfde gevoel als het optreden, namelijk dat dit echt rock 'n roll is. Zoveel rockbands tegenwoordig maken veel te harde en ontoegankelijke metal of juist slap gemiauw. Papa Roach daarentegen is lekker hard, maar niet te hard en goed mee te zingen. Geen ingewikkeld gedoe, maar gewoon lekker knallen en een grote bek. Gelukkig bestaat het nog.
Zoals zanger Jacoby Shaddix zingt:
We're just living for today
Keep our light on in the haze
Yeah forever we will stay
We are the ones still swinging
We are a beacon in the dark
The lighthouse risen from the heart
We've been here from the start
We are the ones still swinging
Papa Roach draagt trots de vaandel van de rockmuziek in een tijd dat deze afgeschreven lijkt, ook zeker op dit album. Dat is zeker vier sterren waard.