menu

Amenra - Mass V (2012)

mijn stem
4,12 (131)
131 stemmen

Belgiƫ
Metal
Label: Neurot

  1. Dearborn and Buried (9:14)
  2. Boden (9:04)
  3. A Mon Ame (13:00)
  4. Memoire * (3:31)
  5. Nowena I 9.10 (9:19)

    met Scott Kelly

toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 40:37 (44:08)
zoeken in:
avatar van Don Cappuccino
4,0
Als je op het label Neurot zit behoor je tot een speciaal gezelschap. Ufomammut zit onder andere op het label van Neurosis. Vorig jaar mocht Amenra ook toetreden tot het gezelschap. 2 maanden geleden kwam de vijfde plaat uit.

Het eerste wat opvalt als je deze plaat opzet is dat de productie zwaar vooruit is gegaan ten opzichte van Mass IIII. Dat album klonk heel vuil en modderig en Mass V klinkt krachtig en helder. Dit komt door Billy Anderson, die platen van onder andere Neurosis produceerde. Mass IIII zie ik dan ook als een modderig slagveld en Mass V als een apocalyptische en desolate omgeving zoals hij ook in het boekje te zien is.

Amenra houdt over het gehele album het tempo laag en er zit vrij weinig variatie in het album. De band werkt echt naar een bepaald thema toe en focust zich op het neerzetten van een gitzwarte sfeer. Op sommige momenten heb ik liever dat de band iets sneller naar een climax werkt, maar bij Nowena | 9.10 had ik het graag een stuk langer gewild. Het monster Amenra wordt even getemd in de eerste minuten van dat nummer. Colin laat horen dat hij heel goed clean kan zingen en het akoestische werk klinkt net zo desolaat als het harde werk. Ik hoop dat Amenra dat meer in de toekomst gaat doen.

De vocalen van Colin zijn zeer indrukwekkend. In de metal is het een zeldzaamheid dat je een vocalist hoort schreeuwen en dat je de pijn voelt. Het zijn echt getormenteerde schreeuwen die van heel diep komen. Er zit weinig variatie in de vocalen maar ze zijn zo godvergeten intens dat ik het helemaal niet erg vind.

Op het instrumentale vlak wordt alles vrij beperkt gehouden. De drums zijn zwaar en donderend, hetzelfde geldt voor de bas. De gitaarpartijen zijn kaal en onheilspellend. Vooral in Nowena | 9.10 waar wordt gestrooid met wat black metal-riffs. Ook schreeuwt Scott Kelly op dit nummer mee, een welkome afwisseling. De combinatie van de getormenteerde schreeuwen van Colin en de oerkreten van Scott Kelly werkt zeer goed. Daarom is dat ook met afstand mijn favoriete nummer van het album.

Mass V is een verdomd duistere plaat geworden. Qua post-metal/doom behoort Amenra inmiddels tot de top van het genre. Op sommige momenten vind ik de opbouw net iets te lang duren maar dat zorgt er ook voor dat de uitbarsting er echt hard in komt. 40 minuten is precies een goede lengte voor een plaat als Mass V. De zeggingskracht is dan wel duidelijk. Wie houdt van een heerlijk potje zwartkijken zit bij Mass V aan het goede adres.

avatar van kobe bryant fan
5,0
Alweer de vijfde in de geweldige reeks 'Mass' platen van -mag ik toch wel zeggen- onze beste Belgische band allertijden.
Waar de voorgaande delen zo donker waren als de nacht en klonken als een kruistocht door pitoreske dorpen waar er wordt geslacht en geplunderd; is Mass V de schreeuw van de slachtoffers. De productie is helderder dan de voorgaande en laat als het ware de vernieling van de plundertochten zien.

De songstructuren zijn pakken beter dan op de voorgaande 'Mass' platen.
Er is duidelijk meer over nagedacht want ieder nummer geniet een prachtige opbouw waarin de luisteraar op de proef wordt gesteld. Niet door de moeilijkheidsgraad - want die ligt volgens mij zelfs lager dan op de voorgaande delen - maar door die prachtige onderhuidse spanning. Je voelt gewoon dat de dik geproduceerde gitaren ieder moment als een mokerslag kunnen invallen, maar wanneer blijft steeds moeilijk te zeggen. Daar ligt volgens mij het mooie aan de opbouw in, neem nou Nowena 9.10 waarin na de prachtige akoestische opening de gitaren invallen als een figuurlijke bom. Alsof de mist die er in de lucht hing bij het begin van de ene op de andere seconde plaats maakt voor donder en bliksem. Dit alles in een desolaat landschap tussen de ruïnes en gebergten.

Misschien toch wel de mooiste uit de reeks tot nu toe. AmenRa bewijst toch nog maar eens niet alleen een prachtig Belgisch product te zijn, maar gewoon een prachtig wereldproduct die zich kan meten met de beste (Metal)bands ter wereld.

avatar van Eveningguard
Langzaam opbouwende metal... Zucht... Waar hebben we dat eerder gehoord? Cult of Luna is helaas nooit een blijvertje geworden en ook Neurosis lijkt mij niet meer vast te pakken. Misschien is heel sludge metal wel niets voor mij. Wie weet. In ieder geval gieten de heren van dit belgische bandje er een vreemd sausje over. Gefluister, soundscapes en manisch geschreeuw (flinterdun) passeren de revue. Alleen lijkt alles al twintigduizend keer gedaan te zijn, maar dan door een andere band en beter.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:10 uur

geplaatst: vandaag om 12:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.