Als je op het label Neurot zit behoor je tot een speciaal gezelschap. Ufomammut zit onder andere op het label van Neurosis. Vorig jaar mocht Amenra ook toetreden tot het gezelschap. 2 maanden geleden kwam de vijfde plaat uit.
Het eerste wat opvalt als je deze plaat opzet is dat de productie zwaar vooruit is gegaan ten opzichte van Mass IIII. Dat album klonk heel vuil en modderig en Mass V klinkt krachtig en helder. Dit komt door Billy Anderson, die platen van onder andere Neurosis produceerde. Mass IIII zie ik dan ook als een modderig slagveld en Mass V als een apocalyptische en desolate omgeving zoals hij ook in het boekje te zien is.
Amenra houdt over het gehele album het tempo laag en er zit vrij weinig variatie in het album. De band werkt echt naar een bepaald thema toe en focust zich op het neerzetten van een gitzwarte sfeer. Op sommige momenten heb ik liever dat de band iets sneller naar een climax werkt, maar bij Nowena | 9.10 had ik het graag een stuk langer gewild. Het monster Amenra wordt even getemd in de eerste minuten van dat nummer. Colin laat horen dat hij heel goed clean kan zingen en het akoestische werk klinkt net zo desolaat als het harde werk. Ik hoop dat Amenra dat meer in de toekomst gaat doen.
De vocalen van Colin zijn zeer indrukwekkend. In de metal is het een zeldzaamheid dat je een vocalist hoort schreeuwen en dat je de pijn voelt. Het zijn echt getormenteerde schreeuwen die van heel diep komen. Er zit weinig variatie in de vocalen maar ze zijn zo godvergeten intens dat ik het helemaal niet erg vind.
Op het instrumentale vlak wordt alles vrij beperkt gehouden. De drums zijn zwaar en donderend, hetzelfde geldt voor de bas. De gitaarpartijen zijn kaal en onheilspellend. Vooral in Nowena | 9.10 waar wordt gestrooid met wat black metal-riffs. Ook schreeuwt Scott Kelly op dit nummer mee, een welkome afwisseling. De combinatie van de getormenteerde schreeuwen van Colin en de oerkreten van Scott Kelly werkt zeer goed. Daarom is dat ook met afstand mijn favoriete nummer van het album.
Mass V is een verdomd duistere plaat geworden. Qua post-metal/doom behoort Amenra inmiddels tot de top van het genre. Op sommige momenten vind ik de opbouw net iets te lang duren maar dat zorgt er ook voor dat de uitbarsting er echt hard in komt. 40 minuten is precies een goede lengte voor een plaat als Mass V. De zeggingskracht is dan wel duidelijk. Wie houdt van een heerlijk potje zwartkijken zit bij Mass V aan het goede adres.