Eels - Daisies of the Galaxy (2000)

Op mijn hoesje wordt trouwens het 15e nummer, Mr. E's Beautiful Blues als bonus track aangeduid. Met een sticker. Op de achterkant gaat het maar tot nr. 14.

Gek eigenlijk. Hier is men kennelijk ervan uitgegaan dat Mr. E's Beautiful Blues op elke versie aanwezig is.

Hij staat ook op elke versie, maar het is een hidden track.

Oke, en dan noemen ze het natuurlijk een bonus track in de hoop dat mensen dan nog sneller geneigd zijn om te kopen.

Tja, de schoorsteen moet ook bij hen roken!

Bedankt, Arrie!

Leuke plaat van E, het is allemaal wat vrolijker dan op Electro-Shock Blues, de vorige is een stuk beter. Maar deze Daisies Of The Galaxy mag er ook wel zijn. Mijn favoriet is Tiger In My Tank.
Mooie hoes trouwens.
3.5*

Flyswatter is hier favoriet. Een perfect voorbeeld van een goed eels-nummer: lichtelijk deprimerend, maar met een vrolijk xylofoontje. Voor de rest een sterke opvolger van Electroshock Blues, alleen zonder de magie van dat album. Een dik verdiende 4,0!

Mooi albumpje, her en der minder serieus in mijn ogen.
E die wat opkruipt uit de achtervolgende dood.

Mooi album voor een zonnige ochtend

Of voor een zonnige herfstdag.

Of een zonnige regendag zonder regen.

Het is een bonusnummer omdat E het nummer oorspronkelijk niet op het album wilde hebben. Toen hij dit album af had bestond Mr. E's Beautiful Blues nog niet. Nadat het album na 7 maanden nog steeds niet was uitgebracht, het werd niet heel positief ontvangen bij het platenlabel, ging E een dagje "jammen" en daar kwam dit nummer uit voort. Omdat het niet bij de rest van het album past staat het als bonustrack aangegeven en zijn er 20 seconden stilte toegevoegd.

Dat is nog een heldere uitleg!
Bedankt, tsjong!!

Nu zegt een hoes helemaal niets over de kwaliteit van het album, maar dit exemplaar is wel heel bijzonder...Bestaat er op MuMe ook een top 100 platenhoezen?

De inhoud van het album bevalt me trouwens ook uitstekend. Zéér rustgevend. Hoogtepunten, alhoewel ik geen misser op het album kan aanmerken, zijn voor mij het openingsnummer en het afsluitende nummer.

@Riccioni
Ik verwijs je daarvoor door naar het forum.
Hoeslink
Hoesmeter
Knock Out Hoezen

Helaas heb ik dit album nog niet beluisterd. Maar dat heb ik wel bij meer albums. Ik wil alles toch minimaal 10 keer beluisteren. Dan wordt het moeilijk om voor al die duizenden albums tijd vrij te maken.

Niet elk album heeft toch 10 luisterbeurten nodig?

Het is wel mijn richtlijn. Ik wil elk album goed kennen voordat ik stem. Natuurlijk zijn er enkele uitzonderingen, als een album erg tegenvalt of als ik iets via bijvoorbeeld de luisterpaal hoor. 90% van al mijn stemmen zijn op albums die minimaal 10 keer zijn beluisterd.

Ja, ik snap je op zich wel. Ik heb dat ook bij veel albums. Maar bij velen ook niet, Eels is nou ook niet echt een artiest waarbij ik een album 10 keer moet luisteren om een oordeel te geven.

Maar goed, inderdaad ieder zn eigen richtlijn of hoe je het ook noemt.

Met Lisa Germano?

Ik ken Eels totaal niet, maar wel een Lisa Germano die viool speelde bij Mellencamp een jaar of 25 geleden, is dat dezelfde (vraagteken) (mijn vraagteken op het toetsenbord is stuk). Opvallend dat ik die naam ineens 3 keer achter elkaar langs zie komen.

Nee, die speelt hier niet mee. Maar ze tourde in deze periode wel mee met eels. Ik heb ze bv. in 2000 nog in Antwerpen gezien waar zij ook bij was.

Op Electro-Shock Blues speelt ze wel viool op Ant Farm.

It's a Motherfucker, heerlijk dat grote contrast tussen muziek en tekst

Zo ontzettend droog dat hij na die warme pianoklanken dat zinnetje zegt.

Het komt allemaal wat vrolijker over dan voorgaand werk, daarmee niet minder van kwaliteit. Favorieten zijn het begin en het eind.

Een aantal leuke songs. Maar blijft niet echt plakken als geheel.

Nog steeds een van mijn favoriete albums. 5*

Wat luchtigere Eels op dit album.
Toch blijven hier ook de liedjes een lust voor het oor.
Het is lastig een stijl aan te wijzen.
Veel afwisseling en dat past Eels prima.
Er wordt wat met jazz gestoeid en de opener Grace Kelly Blues is een soort vaudeville, leuk gedaan.
Ook produktioneel lekker. Puur en recht voor de raap.
De typische E humor is ook een aspect wat hier goed uitpakt.
Minder indrukwekkend dan de twee voorgangers, maar dit is wel weer een plaat die ik graag in de collectie wil hebben.

Door Blinking Lights and Other Revelations ben ik de laatste tijd weer meer in Eels-mood. Mede hierom ook deze plaat meegepakt bij de platenboer. Vind dit echter weer een bak minder interessant helaas. Album opent erg sterk maar mijn aandacht verslapt al vrij snel en het lukt E hier niet om die opnieuw te pakken, terwijl de eerder genoemde dubbelaar mijn aandacht van eerste tot laatste moment weer vast te houden. Een kleine voldoende is me hier genoeg.

Samen met Blinking Lights mijn favoriete Eels plaat. Met dit album deze artiest ook " ontdekt ". E klinkt hier veel luchtiger dan op zijn deprimerende voorganger, vooral Flyswatter en I Like Birds zijn mijn favorieten tezamen met hidden track mr E Beautiful Blues. Bij Flyswatter kan ik vaak een glimlach niet onderdrukken, hoe kom je erbij om een nummer over een vliegenmepper te maken? ?

Dit album brengt de zon terug! Het brengt vreugde terug! Ik kan weer genieten!

Jeannie's Diary <3<3