Superlatieven schieten tekort voor het openingsnummer van deze. Er is nog een boel te doen na toch al weer bijna 3 maanden MuMe, maar dat ik deze zelf nog niet op de site had gezet is wel een beetje jammer.
Het epische The Seven Tin Soldiers en het openingsnummer Galaxy zijn de hoogte punten van dit geweldige album, maar de 3 nummers er tussen zijn ook van een behoorlijk nivo.
Veel betere funk dan de titelsong Galaxy krijg je niet snel te horen. 't meest lekker vind ik het pianootje wat eronder zit, maar ook de drums en percussie zijn geweldig. Het is gemaakt in 1977, dus we horen er een vleugje disco in terug. Verderop ook een latin piano.
De rest van de plaat is rustiger en 3 nummers zijn heel aardig. Maar het lange slotnummer van bijna een kwartier: The Seven Tin Soldiers, is weer zeer de moeite waard. Dit is meer een soort van gestructureerde Jazz-Funk sessie, die erg fijn in het gehoor ligt.
Alleen al voor die 2 songs zou ik dit album van War niet willen missen.