Queensrÿche - Queensrÿche (1982)

Een van de bestverkochte EP's aller tijden (binnen een half jaar al 250.000), met als gevolg een platencontract bij EMI en hooggespannen verwachtingen voor de eerste studioplaat (die later overigens prima werden ingelost).

Deze EP is zeer de moeite waard. Tate's extreem hoge vocalen in het up-tempo Queen Of The Reich passen geheel in de tijdsgeest van toen. De song The Lady Wore Black laat al horen dat Queensryche over bovengemiddelde muzikanten beschikt die bovendien prima in staat blijken sfeervolle, maar ook krachtige songs te vertolken. Want krachtig en sfeervol is The Lady Wore Black zeker. Ook de andere twee songs zijn uitstekend.
Leuke EP dus.

geweldige plaat, 4 nummers, maar wat voor nummers

ben blij dat ik dit ding ooit op vinyl heb kunnen kopen bij ene of andere kringloop

goed debuut iig, en dat smaakte naar meer
dat kwam en hield imo stand tot en met empire, met hoogtepunt uiteraard operation mindcrime

joy

Prima debuut. De cd versie is aangevuld met The Prophecy en de geremasterde versie bevat bovendien ook nog eens het complete Tokyo optreden uit 1984 die eerder op vhs verscheen.

Het jaartal klopt alleen niet, moet 1983 zijn.

legendarisch debuut van band die tijd destijds ver vooruit was.

Indrukwekkend debuut met een een schot in de roos als opener. Queen Of The Reich is een erg heftig en knallend nummer. De drie nummers erna laten ook al horen dat het hier om een veelbelovende band ging. Vooral de aandacht voor de gitaarsolo's en de krachtige uithalen van Tate maakten indruk. Hier en daar wordt gespiekt bij Iron Maiden, maar dat mag de pret niet drukken. The Prophecy staat er bij mij ook op, maar dat nummer is veel later tijdens de Rage For Order sessies opgenomen. Wel leuk om erbij te hebben.

die clips zijn wel erg grappig

je zou de band zo zetten in het rijtje posers van die tijd, alle cliches uit de kast

bleek gelukkig toch wat meer te zijn

de versie van night rider is wel 1 1/2 keer sneller dan op de plaat maar klinkt er niet minde rom

Geweldige EP, die ik op vinyl heb, destijds bij uitkomen aangeschaft.
Hier begon het allemaal mee. Toen het eerste album uitkwam, The warning, waren ze in Nederland, als voorprogramma van Dio. En die speelden ze helemaal weg. Geoff Tate met een grote glimlach op zijn lippen, want iedereen brulde de teksten al mee.

Bij dit mooie veelbelovende debuut van Queensrÿche uit 1983 moet ik altijd denken aan een EP die indertijd zowat samen verscheen en op dezelfde eenzame hoogte stond; Sortilège. Maar ik heb die EP hier zelf onlangs toegevoegd op de site. Blijkbaar niemand die er bekend mee is. http://www.musicmeter.nl/album/139483
De opvolger Métamorphose blijft zeker overeind naast The Warning. Niet dat de groepen helemaal te vergelijken zijn qua muziek, maar wel hun bijdrage in de muziekwereld in die tijd. Helaas is het voor Sortilège, favoriete metalgroep van Chuck Shuldiner van Death, niet zo'n succes geworden. Hun derde album was een tegenvaller en daarna was het helemaal gedaan.

Maar voor de fijnproevers en liefhebbers van de betere metalmuziek uit de jaren tachtig, check them out, zou ik zeggen.

In de tijd hadden wij hier een metalmagazine waar dit debuut van Queensryche samen met Sortilège met een tien als 'edelmetaal' beoordeeld werd.

Leuk bij het luisteren naar dit soort klassiekers vind ik dat ze gewoon hier en nu echt goed zijn plus al de nostalgie die er bij komt.

Voor mij werd/wordt 'Queensrÿche' pas echt interessant vanaf het moment dat ze gingen experimenteren. Niet daarmee deze EP en het debuut te kort te doen maar het raakt mij allemaal gewoon veel minder. Desalniettemin kan 'The Lady Wore Black' als een klassieker bestempeld worden.

Ik herinner me dat het Bon Jovi was, of was dat weer een andere tour ?

Jaap Edenhal 20/10/84 met die smurf, destijds toch een topact, inderdaad als headliner. Legendarisch avondje maar dan met name vanuit het perspectief dat Rinus al schetste.. Bon Jovi hebben ze daarna ook mee getourd.

en dan te bedenken dat in eerste instantie geen enkel platenlabel geinteresseerd was in deze demoversie, en geoff tate helemaal geen behoefte had om metal te zingen,de band heete toen nog The Mob

die band zat zonder zanger, en tate hielp hen uit de brand

men veranderde de naam in queensryche en de rest is history

Ik heb de EMI-versie op vinyl uit 1983 met volgende vier nummers: Queen of the Reich, Nightrider, Blinded en The Lady Wore Black. Prophecy kwam er blijkbaar bij op de versie van 1986 en de rest – veronderstel ik – op de cd-uitgave menige jaren later. Het nut van de latere bijvoegingen ontsnapt mij. Oorspronkelijk kwam deze EP in beheer uit op hun eigen label en was in geen tijd uitverkocht, vandaar wellicht dat EMI hen later heeft getekend. Ik benieuwd hoeveel geld de oorspronkelijke uitgave waard zou zijn. Wel is dit een dijk van een EP die je perplex achterlaat, geluid is niet ideaal maar de nummers toonden al aan wat er later komen zou.
Oh ja, Kronos, dat magazine was volgens mij (De Nieuwe) Aardschok of zoiets - alleszins voor ze samengingen met Metal Hammer en nadien weer uit elkaar gingen - daar zaten altijd al hevige fans van Queensrÿche.

prophecy komt uit de 1983 en is pas op de cd versie toegevoegd, wat mij betreft overbodig

ik heb deze ook op elpee kunnen scoren voor 2 euro, en daar was ik enorm blij mee

verassend ook dat men met the warning meteen een andere weg in sloeg

Het was 1983 en ik was 100% metalhead.
Opeens waar daar de 4 track debuut EP van deze band, en wat voor geweldige heavy metal stond daarop.

Omdat het een EP was en op hogere snelheid kon afgespeeld worden klonk het nog beter, wat een geweldige metal.
Hoge zang, twin gitaarwerk, een technisch geweldige drummer en 4 echt fantastische songs !!!
Ook ontzettend goed geproduceerd trouwens, mijn favoriet van deze EP is "Nightrider".

Omdat ik nogal laks ben met het kopen van CD's als vervanging van vinyl heb ik pas veel later de CD aangeschaft met gelukkig de bonustracks erop
"Prophecy" hadden ze nooit als bonus bij deze E.P moeten bijvoegen, hoort gewoon bij "Rage for Order".
Komt omdat bij de eerste CD uitgave's van deze EP ze alleen de oorspronkelijke 4 songs hadden en ze toch iets extra's wilden toevoegen.
Blijkbaar hadden ze toen niets anders als "Prophecy", vandaar....

Terechte opmerking over Prophecy. Een fantastisch nummer. Maar het hoort bij Rage For Order. Het nummer is al wat ouder, maar deze opname komt uit de Rage For Order Sessie sessie. De livetracks hoorde ik niet zo lang geleden bij een collega met de uitgebreide cd versie. Ik kan mij herinneren dat er van die opnamen reeds een vhs video bestond, maar ik ben er niet zeker van.

Het verhaal zit zo: ik had alle Queensrÿche studio platen, behalve deze. Overal waar ik zie lees ik dat ik het beste nog moest horen. Dus ik sukkelde naar de winkel en schafte de Queensrÿche EP aan met de live bonus tracks. En was ik teleurgesteld?? Ja!

En dat ligt misschien aan mijn verwachtingen, maar ik vind dit klinken als The Warning, maar dan in slechtere kwaliteit, mindere orginaliteit, en meer helium! Wat slikt Geoff Tate dat hij als een ballon met aardgas niet aan de grond kan komen met zijn stem? Hij blijft daar in de hoge verre hemel een beetje zingen en daar krijg ik na één nummer wel genoeg van. Verder zijn de riffs niet superorigineel en klinkt dit meer als doodgewone metal, en niet als dat wat Queensrÿche zo goed heeft gemaakt.

Het beste van Queensrÿche? Zeg dat vooral, maar ik luister er niet meer naar.

enigszins voor te stellen als je het hele ouvre verder al kent

voor mij echter ene binnenkomer van jewelste, mijn eerste kennismaking met en smaakte inmiddels zon 25 jaar terug naar veel meer en dat werd ingelost met oa the warning en rage for order

let wel, dit is ene ep, net geen demoversie maar het ligt er tegenaan en in dat plaatje vind ik het ene verdomd goed debuut

De geluidskwaliteit is (logischerwijs) nog wat minder, met name de drums komen er niet helemaal lekker uit, maar toch kon je op dit debuutschijfje al horen dat de band veel in zijn mars had.

Die openingsgil van Tate alleen al. In één keer nestelt hij zich tussen de grote zangers der aarde.

Queensrÿche had hier nog een thrashy touch in hun muziek zitten, hoewel ik het wat betreft originaliteit wel een beetje eens ben met The_CrY.

Dit doet mij zo denken aan Maiden in de beginjaren. Ben in de loop der jaren veel meer een Paul dan Bruce liefhebber geworden. Maar als ik dit hoor had Geoff Tate het beter over kunnen nemen.

Tate klinkt zoals Dickinson zou willen/moeten klinken.

Ik houd als fan ook rekening met het formaat "EP", boem, kort en krachtig. Een dik kwartier tijd om jezelf als groep te bewijzen. Het budget liet toen ook niet meer toe. Vele groepen hebben in die gloriejaren leuke EP's als kennismaking uitgebracht. Die uithalen van Tate waren niet normaal en later bewees hij wat een geweldenaar hij was. Kracht en zuiverheid, velen gegund, weinigen gegeven. Pracht EP.

Wellicht, maar met mijn beperkte kennis van het oeuvre van Q durf ik de bands in ieder geval nog niet te vergelijken. En Bruce wordt zeker ook gewaardeerd.

Dan is haveman hierbij van harte uitgenodigd om aan zijn ontdekkingsreis in Queensrÿcheland te beginnen, chronologisch. Goed vasthouden, want die mannen durven nog al eens van stijl te veranderen en dat is nog zacht uitgedrukt. Niet alleen de stem is indrukwekkend maar die drummer is magistraal. Hier al een voorproefje maar het echte werk kwam er spoedig aan.

Ben nu al begonnen met het debuut en het is een feest der herkenning. Volgens mij had ik die en deze EP op één maxwell cassettebandje staan.

Goeie cover/zanger

YouTube - ‪Queensryche Tribute: Empyre: Queen of the Ryche‬‏

Niet slecht, maar check dit eens.

Queen Of The Reich

wow, kippevelmomentje

Wat een geweldige EP!