Toto - Mindfields (1999)

De Toto-discografie bestaat uit een aantal meer eenvormige platen in diverse richtingen (bijv. Isolation, Fahrenheit, Kingdom of Desire) en een aantal meer calodeiscopische AOR-albums (bijv. Toto, Toto IV en The Seventh One). Die laatste hebben over het algemeen het meeste succes gehad.

En dat zal wel een reden hebben. Zou het zijn dat de liedjes van de band op zichzelf qua vernieuwing, compositie, noch tekst erg wereldschokkend zijn, maar dat het spel van deze rasmuzikanten de muziek naar een hoger plan brengt? Hier en daar zijn de nummers zo beroerd dat er echt niks aan te redden valt, maar meestal valt het ook best mee en is een Toto-album gewoon een pot muzikaal vermaak op behoorlijk niveau.

Mindfields is weer zo'n allroundplaat. Toegegeven dat sommige nummers wat veel de blauwdruk van eerdere hits volgen. Toegegeven dat het tekstueel vaak wel erg lullig is ditmaal. Toegegeven dat vijf kwartier een hele zit is. Maar wat staan hier, vooral naarmate de plaat vordert, een hoop fijne nummers op. After You've Gone, Mindfields, Selfish en Caught in the Balance zijn allemaal al prima en vanaf Mad About You is helemaal elk schot raak. Dan vergeven we ze het ietwat opgeblazen High Price of Hate en het wel erg kazige Last Love graag.

Derhalve mijn favoriete Toto-album.

Het was even geleden dat ik dit album had gedraaid, maar vandaag had ik er opeens zin in.

Ik vond het album altijd wat lang duren en hield daarom mijn aandacht er niet goed bij. Ik vind dat nog steeds, maar eigenlijk is dit gewoon een sterk album.

Toppers voor mij zijn Cruel, After you’ve gone (is bij mij overigens track 12), Mindfields, No Love, Mad about you, One Road en het werkelijk fantastische Caught in the balance.

Ook Mysterious ways, No Love, Melanie en Better World zijn prima nummers, maar wat doorsnee Toto.

Selfish, Last Love en bonustrack Spanish steps zijn een tikkeltje minder en de jam High price of hate duurt me te lang. Maar al met al een lekker album en destijds een welkome comeback van Bobby Kimball.

Toch wel een 4 sterren plaat vind ik toch. Een paar klasse tracks, met name Caught in the Balance en de geweldige single Melanie. Verder degelijke AOR in een mooie package, alhoewel die hoes me wat teveel aan bands als Rush doet denken. Niet hun beste album maar als geheel toch behoorlijk vermakelijk en de afsluiter Is ook prima. Lekker album!