menu

Manic Street Preachers - Know Your Enemy (2001)

mijn stem
3,37 (167)
167 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Epic

  1. Found That Soul (3:05)
  2. Ocean Spray (4:11)
  3. Intraventous Agnostic (4:02)
  4. So Why So Sad (4:02)
  5. Let Robeson Sing (3:46)
  6. The Year of Purification (3:40)
  7. Wattsville Blues (4:29)
  8. Miss Europa Disco Dancer (3:52)
  9. Dead Martyrs (3:23)
  10. His Last Painting (3:16)
  11. My Guernica (4:56)
  12. The Convalescent (5:54)
  13. Royal Correspondent (3:31)
  14. Epicentre (6:26)
  15. Baby Elian (3:38)
  16. Freedom of Speech Won't Save My Children / We Are All Bourgeois Now (13:12)
  17. The Masses Against the Classes * (3:23)
  18. So Why So Sad [Sean Penn Mix] * (4:58)
  19. Just a Kid * (3:30)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 1:15:23 (1:27:14)
zoeken in:
avatar van Casartelli
3,5
Casartelli (moderator)
Vrij kort nadat mijn belangstelling voor Manic Street Preachers gewekt was middels het album This Is My Truth Tell Me Yours kwam deze Know Your Enemy uit. Die heb ik toen vrij snel gedownloaded (en nu, tien jaar later 'al' aangeschaft). Mijn versie bleek de twee bonustracks te bevatten die ik zojuist toegevoegd heb. Deze gingen ten koste van de stilte na Freedom of Speech Won't Feed My Children, maar helaas ook ten koste van de hidden track. The Masses Against the Classes is een degelijk Manics-nummer dat, voor zover ik weet, verder enkel een single-release kende. So Why So Sad krijgt een aardige herinterpretatie, maar deze kan voor mij toch niet aan het schitterende origineel tippen.

Indertijd heb ik de plaat enthousiast gedraaid (zowel in cd-kast als op computer was de keuze toen ook nog wat beperkter dan nu), maar na een paar jaar kwam de klad erin, om de redenen die hierboven al genoemd zijn: de cd is domweg te lang en bevat te veel inwisselbare nummers. Ik had hem inmiddels al meer dan vier jaar niet meer gehoord. Herbeluistering van cd klonk bekend, maar buiten de eerste vier nummers, Miss Europa Disco Dancer en de laatste drie, was er geen enkel nummer waar ik vooraf een beeld bij had. Bij het merendeel gold evengoed het omgekeerde: de titel moest bij het horen nog opgezocht worden. In de tussentijd ben ik, op Gold Against the Soul na, alle andere MSP-albums ook wel tegengekomen. De meeste sla ik hoger aan dan deze.

Maar goed, na gaandeweg meer richting stemmige britpop met - in elk geval muzikaal - steeds minder scherpe randjes te zijn opgeschoven, was dit dus wel een soort terugkeer naar de roots van de band. De bloemrijke Beach Boys-pastiche So Why So Sad mag dan een hoogtepunt zijn, het is ook een uitzondering tussen de meer rechttoe-rechtaanmuziek die het album domineert (en zijn hoogtepunten kent in Found That Soul en... tja, wat nog meer eigenlijk?).

Als geheel een respectabele plaat, maar ook niet meer dan dat.

avatar van deric raven
3,5
Deze hoort niet zo laag te scoren, muzikaal gezien zit het erg strak in elkaar.
De opgefokte boosheid baant zich een weg uit de gitaar bij Found That Soul, en daarmee al een geweldige opener is van Know Your Enemy.
Het album gaat ten onder aan de afwisseling, want hierna volgt het rustige Ocean Spray, al zitten daarin ook al de Sonic Youth achtige uitspattingen verwerkt die erg sterk naar voren zullen komen in het volgende Intraventous Agnostic, wat voor mij verre weg het hoogtepunt van de plaat is.
Maar vervolgens krijgen we een totaal ander nummer, het Beach Boys achtige So Why So Sad.
Eigenlijk is dit vanaf het begin al het probleem geweest bij Manic Street Preachers, ze zijn in staat om geweldige songs te maken, maar missen een eigen identiteit.
Knap hoe ze zich staande hielden na het verdwijnen van Richey James Edwards, maar wat overblijft is een mooie sportwagen, waar het wiel rechtsachter van ontbreekt, waardoor het zich wankelend voortbeweegt, en de snelheid op de verkeerde momenten wordt afgeremd.
Know Your Enemy is wel een toepasselijke titel, als ze hun zwakte zouden accepteren, dan zouden ze in staat zijn om meer evenwichtig werk af te leveren, welke meer op elkaar aansluit.

5,0
Een van mijn favoriete albums van Manic Street Preachers. Werd destijds behoorlijk afgekraakt. Heerlijk divers vol steengoede en interessante liedjes. Heel vermakelijk. Dit is hun White Album, zou je kunnen zeggen.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:46 uur

geplaatst: vandaag om 13:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.