menu

Agent Steel - Unstoppable Force (1987)

mijn stem
3,80 (69)
69 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Combat

  1. Unstoppable Force (3:52)
  2. Never Surrender (3:50)
  3. Indestructive (3:30)
  4. Chosen to Stay (4:46)
  5. Still Searchin' (4:10)
  6. Rager (4:05)
  7. The Day at Guyana (6:38)
  8. Nothin' Left (4:22)
  9. Traveler (3:52)
  10. The Swarm Is upon Us * (0:17)
  11. Mad Locust Rising * (4:15)
  12. Let It Be Done / The Day at Guyana * (4:40)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 39:05 (48:17)
zoeken in:
avatar van tomthumb
Unstoppable foooooooooooooooooorce!!! en natuurlijk The day at Guyana, wat een gave instrumental is dat.

avatar van HammerHead
4,5
Of Rager: "Hammering metal into you heads"

Ik blijf het toch zonde vinden dat er niet meer materiaal met John Cyriis op zang voor handen is. Echt een bizarre totaal over the top stem heeft die gast, was alleen wat moeilijk om mee te werken schijnt.

DutchViking
Inderdaad best wel over the top, die Cyriis. Ik luister de plaat nu voor de tweede keer en vind 'm eigenlijk vrij goed. Wel gedateerd, maar dat neem ik deze keer met een flinke korrel zout. Thrash is nu eenmaal een fenomeen uit de jaren '80 en Agent Steel laat hier toch wel een bovengemiddelde indruk achter. Het gitaarwerk is dik in orde en de nummers zijn over het algemeen ook wel aardig.

Ik vind de band nog het meest weghebben van Exciter en soms ook van Toxik en Anthrax. Qua zang doet Cyriis me dan nog het meest denken aan Joey Belladonna van Anthrax. Een eigen smoelwerk ontbreekt dus enigszins, maar dat neem ik op de koop toe: 3,5*

3,0
Haalt het niet bij de debuutplaat. Het titelnummer is ok, en Day at the Guyana, maar veel andere songs zijn te langzaam en te saai.

avatar van HammerHead
4,5
Opmerkelijke mening. Deze plaat blaast het debuut juist volledig omver wat mij betreft. Beter songmateriaal, een vleugje meer thrash erin en een zeer goed bij stem zijnde Cyriis.

avatar van lennert
4,5
Ben een groot fan van dit soort zang, maar Cyris gaat mijns insziens hier toch echt te vaak 'over the top'. Het album met Bruce Hall vind ik dan persoonlijk beter.

Desalniettemin best een lekker album, de voorganger en de latere albums doen me echter allemaal meer.

avatar van Dexter
4,0
Cyriis is voor mij juist Agent Steel. Wat een magnifieke albums heeft deze band met hem voortgebracht. Wat Agent Steel ook een buitenbeentje maakt in de thrashscene is het doorlopende concept over UFO's, aliens en de US samenzwering over de geheimhouding ervan (volgens AS, althans). Dat wordt voor sommigen op den duur misschien wat eentonig, maar ik heb er geen problemen mee. Qua muziek zit er ook geen enkele zwakke broeder tussen, en de meeschreeuwrefreinen blijven leuk. INDESTRUCTIVE! Kenmerkend voor het Cyriis-era.

avatar van Lin
Lin
jeetje, deze heb ik nog ergens op vinyl...uit de tijd dat ik nog jong en wild was

avatar van notsub
3,5
De band heeft zich duidelijk ontwikkeld. Men krijgt een meer eigen gezicht, omdat de Maiden invloeden er niet zo dik bovenop liggen en de wat tragere thrash riffs de nummers een andere draai geven. Ook wordt er geregeld gebruik gemaakt van rustige intro's. Het openingsnummer spuit uit de startblokken, maar meestal wordt er midtempo beukwerk geleverd. Indestructive en The Rager zijn goede voorbeelden daarvan. Met Still Searching en Traveler is er plaats voor mooie rustpunten. De hoofdprijs gaat naar het instrumentale The Day At Guyana.

africalove
Helaas heeft Agent steel niet de sporen kunnen nalaten zoals bijv. Anthrax, neemt echter niet weg dat deze plaat nog steeds klinkt als een klok. De zang is even wennen inderdaad (back in the old days) neemt echter niet weg dat dit in het hele trash verhaal een belangrijke plaat was, en is!

avatar van Edwynn
4,5
Met Unstoppable Force weet deze bijzondere band toch de ingeslagen weg van het debuut op overtuigende wijze te continueren en te verbeteren. Immers, de halve band was alweer vervangen. De belangrijkste aanjagers Garcia en Cyriis zijn gelukkig nog aanwezig. Nieuwkomer Bernie Versailles blijkt ook een aanwinst op de gitaar.
Het eerste dat opvalt is de enorme gevarieerdheid van het songmateriaal. Niet langer wordt alles op de hoogste versnelling door de luidsprekers gejaagd. Er zijn semiballades zoals Still Searching en Traveler, er zijn stuwende opzwepende metalnummers zoals het waanzinnige Chosen To Stay en als klap op de vuurpijl is er een schitterende instrumental in de vorm van The Day At Guyana dat je stille getuige laat zijn van de wrede zelfmoordpraktijken van de sekte van Jim Jones.
Uiteraard zijn de vertrouwde elementen ook volop aanwezig zoals de snelle rampestampers zoals het titelnummer en Indestructive.
De kosmische krijten van de waanzinnige Cyriis verhalen nog altijd over allerhande bovennatuurlijke zaken waarbij het mysterie rondom de Bermudadriehoek een hoofdrol opeist.
Een klasse metalplaat die van mij ook de volle mep krijgt.

avatar van wizard
3,0
Heb deze cd beluisterd naar aanleiding van de veelal positieve verhalen hierboven, maar na een aantal luisterbeurten zit ik nog te wachten op het moment waarop deze plaat me echt gaat grijpen.

Nu luister ik er met plezier naar, maar heb nooit het gevoeld dat ik iets ècht fantastisch aan het luisteren ben. Er staat een aantal prima momenten en nummers op, maar ik vind lang niet alle delen sterk, met als dieptepunt Still Searching.

Voorlopig 3.5*.

avatar van B.Robertson
4,0
Het titelnummer en Traveler zijn de mooisten. Dan Indestructive en Rager. De rest is ook goed. Uitstekende productie en fantastisch zangwerk van Cyriss.

PriestMaiden
Mijn eerste kennismaking met deze band.
Klasse speed/thrash-plaat metal van de jaren '80.
Gillende vocals, snelle gitaren. Goed om te ontstressen

avatar van exodus
3,0
Op de waanzinnige opener en geweldige kraker "Unstoppable Force" na van deze 2e plaat van Agent Steel heb ik nooit grip op de rest van het materiaal kunnen krijgen op deze plaat die ongetwijfeld wederom uitmuntend zal zijn, net als plaat no. 1 die HOOG in mijn lijstje staat! Hun debuut was helder een recht-aan beuken, hier op het 2e album vind ik het meeste een stuk minder gemakkelijk in het gehoor liggen. De plaat staat al decennia lang in mijn platenkast, en erg genoeg moet ik 25 jaar later er nog steeds "doorheen", en verder komen dan de legendarische openings-track. (die overigens fungeerde ooit als begeleidend muziekje in een "stoute" film op de Duitse TV, toen ik zapte....ik heb me rot gelachen; drama met een ontrouw stel op tv, en dat waanzinnige Agent Steel nummer erbij! ! ! Cool.) Hahaha...terug naar de plaat: voorlopig maar effen 3 punten, totdat ik deze ook volledig omarm. Net als hun goddelijke eerste die me destijds al gelijk volledig betoverde.

avatar van Lau1986
4,0
Heerlijk tweede album van deze band. Het knalt er gelijk goed in met het titelnummer. Daarna wordt wat gas terug genomen. Dit is wel een verandering ten opzichte van het debuut, maar ik vind het geen verkeerde. Never Surrender staat als een huis en is een heerlijk nummer. Hierna gaat het gas echter weer volledig open. Prachtige solo's trouwens!

avatar van Fleppie
4,0
Hehe, vond zojuist een cassettebandje terug dat ik ca. 25 jaar geleden grijs heb gedraaid. Wist nooit van welke band (die me aan Helloween deed denken) deze nummers waren en ben er nu eindelijk achter. De stem vond ik overigens destijds een minpunt, maar dat valt me nu erg mee.

avatar van vielip
3,5
Prima album van deze toch wat onderbelichte band. Maar ja, wat wil je ook, er waren in die jaren zo ontzettend veel gave thrash en speed bands dat het bijkans onmogelijk was om er dusdanig uit te springen zodat je opviel. Anyway, dit album bewijst dat deze band wel degelijk iets te melden had. Heerlijk flitsend gitaarwerk in sterke songs die stiekem behoorlijk technisch in elkaar steken. Niet allemaal overigens want gelukkig wordt er ook nog vakkundig en onbehouwen gebeukt! De stem van Cyriis is soms iets teveel ' over the top' maar opzich kan ik daar wel mee uit de voeten. Hij doet me meer dan eens sterk denken aan Geoff Tate op de eerste 2 Queensryche platen. Het instrumentale The day at Guyana is werkelijk fantastisch overigens!

avatar van Edwynn
4,5
Agent Steel vind ik er toch zeker uitspringen. Eigenlijk zijn er maar weinig bands die speed, thrash en heavy metal op zo'n eigengereide wijze combineren als Agent Steel dat deed. Ik denk dat het gedoe met de line-up en vooral de krankzinnigheid van de zanger een dreigend succes van de band in de weg stonden. Want ik meen toch dat deze gasten best wel retepopulair waren.

avatar van gigage
4,0
De zang moet je wel liggen anders gaat de sirene misschien tegenstaan. Songs als chosen to stay met die opbouw gaan er bij mij in als koek. Crimson Glory was daar ook erg goed in. Voldoende afwisseling tussen de tracks, ik zou niet weten waarom ik deze lager zou moeten scoren als hun skepsis album hiervoor.

avatar van Edwynn
4,5
Het werk van Agent Steel met John Cyriis behoort wat mij betreft tot de fijnste speedmetalmomenten ooit.
Unstoppable Force was al iets meer uitgebalanceerd dan het voorgaande Skeptics Apocalypse dat als een UFO door hyperspace aan je voorbij raasde. Unstoppable Force stopt ondanks de titel toch regelmatig om even te genieten van het uitzicht.

Met de metalballades Still Searchin, Traveler die als absolute rustpunten in de mysterieuze mist die uit de Bermuda driehoek opdoemen zal het voor menigeen even slikken zijn geweest. Maar die vreemde ondefinieerbare diepte die in Agent Steels muziek zit, blijft wel gehandhaafd. En dan is er ook nog die epische instrumental die als The Day At Guyana door het leven gaat. Stukken as het titelnummer, Never Surrender en Rager klinken daarentegen lekker vertrouwd.

Wat ook vertrouwd is, is de bizarre wereld van zanger John Cyriiss die zich in de teksten gereflecteerd weet. De illuminati zijn onder ons. Ze hebben de weg bereid voor de buitenaardsen die dankzij hen onopvallend in onze wereld kunnen resideren door ze via tekens bij de pyramide van Gizeh de atmosfeer in te geleiden. De stuiptrekkingen van de bovennatuurlijke krachten binnen de Bermuda Driehoek zullen de ware Verlichten doen ontwaken. En zij zullen ten strijde trekken...

Het is maar afwachten of John Cyriiss echt een serieus vervolg kan brengen op die legendarische albums van vroeger. Met alles wat er zich afpeelt rondom 5g lijkt de tijd er rijp voor. Als Juan Garcia kan stoppen met zijn talent te verdoen bij Body Count zou de weg nog meer open kunnen komen te liggen.

Wie weet wat er in de sterren staat geschreven?

avatar van Zagato
4,5
Edwynn schreef:
Het werk van Agent Steel met John Cyriis behoort wat mij betreft tot de fijnste speedmetalmomenten ooit.
Unstoppable Force was al iets meer uitgebalanceerd dan het voorgaande Skeptics Apocalypse dat als een UFO door hyperspace aan je voorbij raasde. Unstoppable Force stopt ondanks de titel toch regelmatig om even te genieten van het uitzicht.

Met de metalballades Still Searchin, Traveler die als absolute rustpunten in de mysterieuze mist die uit de Bermuda driehoek opdoemen zal het voor menigeen even slikken zijn geweest. Maar die vreemde ondefinieerbare diepte die in Agent Steels muziek zit, blijft wel gehandhaafd. En dan is er ook nog die epische instrumental die als The Day At Guyana door het leven gaat. Stukken as het titelnummer, Never Surrender en Rager klinken daarentegen lekker vertrouwd.

Wat ook vertrouwd is, is de bizarre wereld van zanger John Cyriiss die zich in de teksten gereflecteerd weet. De illuminati zijn onder ons. Ze hebben de weg bereid voor de buitenaardsen die dankzij hen onopvallend in onze wereld kunnen resideren door ze via tekens bij de pyramide van Gizeh de atmosfeer in te geleiden. De stuiptrekkingen van de bovennatuurlijke krachten binnen de Bermuda Driehoek zullen de ware Verlichten doen ontwaken. En zij zullen ten strijde trekken...

Het is maar afwachten of John Cyriiss echt een serieus vervolg kan brengen op die legendarische albums van vroeger. Met alles wat er zich afpeelt rondom 5g lijkt de tijd er rijp voor. Als Juan Garcia kan stoppen met zijn talent te verdoen bij Body Count zou de weg nog meer open kunnen komen te liggen.

Wie weet wat er in de sterren staat geschreven?


Dit is proto-ancient aliens qua teksten, los daarvan is het een geweldig album.

avatar van Edwynn
4,5
Sorry man. Ik liet me meeslepen.

avatar van Zagato
4,5
Edwynn schreef:
Sorry man. Ik liet me meeslepen.

heb het album meteen even opgezet.

avatar van RuudC
4,5
Ik heb nooit begrepen waarom Unstoppable Force nooit meer waardering kreeg dan Skeptics Apocalypse. NIets ten nadele van het debuut, maar dit album is op praktisch alle vlakken (net wat) beter. De songs zijn beter, alles steekt net wat beter in elkaar. Cyriis zingt beduidend beter en trekt zijn trukendoos nog verder open, de productie is beter, etc etc.

En toch wordt over dit album beduidend minder gesproken en dat is erg zonde. Er is hier wellicht wat minder sfeer te vinden, maar dat lijkt me ook wel een persoonlijk, subjectief dingetje. Ik geniet ontzettend van Never Surrender of Rager, omdat Cyriis hier wat mij betreft echt losgaat en daarmee dus verder gaat dan wat hij op Skeptics liet horen. The Day At Guyana is een instrumental dat prachtig opbouwt en de volle speelduur blijft boeien. Het is niet meer allemaal speed metal dat je hier hoort. Er wordt ook duidelijk geflirt met thrash en US power metal. Er is zelfs een prima ballad als afsluiter.

Tussenstand:
1. Unstoppable Force
2. Skeptics Apocalypse

avatar van lennert
4,5
lennert schreef:
Ben een groot fan van dit soort zang, maar Cyris gaat mijns insziens hier toch echt te vaak 'over the top'. Het album met Bruce Hall vind ik dan persoonlijk beter.

Desalniettemin best een lekker album, de voorganger en de latere albums doen me echter allemaal meer.


Het duurt even 13 jaar, maar dan is de mening ook goed aangepast. Unstoppable Force is in ieder opzicht een enorme verbetering ten opzichte van het onstuimige debuut. Betere productie, Cyriis die zijn zanglijnen veel beter onder controle heeft en nog steeds heerlijk losgaat en bovenal een interessant uitgewerkte sound met meerdere invloeden. Waar het debuut pure speedmetal was, hoor ik hier meer technische thrashmetal afgewisseld met de US power-invloeden van een band als Queensryche en bij vlagen hints naar wat Helloween op dat moment in Europa aan het doen was. Het zorgt voor een gevarieerd album dat bij vlagen snoeihard uit de hoek komt en op andere momenten bijna progressieve genialiteit laat horen. Zo'n instrumentale track als The Day At Guyana is ware genialiteit te noemen. Blij dat ik de score nu flink omhoog kan gooien!

Tussenstand:
1. Unstoppable Force
2. Skeptics Apocalypse

avatar van B.Robertson
4,0
Unstoppable Force vind ik niet onderdoen voor het debuut. Productioneel gezien zeker een stap vooruit. Nou is er ook niets mis met die rauwe underground-sound van Skeptics Apocalypse, maar het Dan Johnson-geluid van de opvolger is echt top. Zelden een plaat in deze tak van metal met zo'n mooi geluid gehoord. De zanger maakt het soms wat vermoeiend om te volgen dus is het instrumentale epos een geweldige zet. Naast het titelnummer zijn Indestructive en Rager mijn favorieten en Traveller heb ik altijd een bijzonder fascinerend en pakkend nummer gevonden. Zonet redelijk in de beurs getast voor een tweedehands LP overigens.

avatar van Wolfmother
3,5
Komt toch stukken minder binnen dan het debuutalbum, maar het tempo ligt lekker hoog, zanger in prima vorm en het vliegt voorbij.

1. Skeptics Apocalypse
2. Unstoppable Force

Gast
geplaatst: vandaag om 01:25 uur

geplaatst: vandaag om 01:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.