menu

Anthrax - State of Euphoria (1988)

mijn stem
3,38 (107)
107 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Island

  1. Be All, End All (6:23)
  2. Out of Sight, Out of Mind (5:13)
  3. Make Me Laugh (5:42)
  4. Antisocial (4:26)
  5. Who Cares Wins (7:36)
  6. Now It's Dark (5:36)
  7. Schism (5:29)
  8. Misery Loves Company (5:41)
  9. 13 (0:51)
  10. Finale (5:48)
  11. Antisocial [French Version] * (4:25)
  12. Friggin' in the Riggin' * (5:18)
  13. Parasite * (3:16)
  14. Le Sects * (3:05)
  15. Pipeline * (2:02)
  16. Antisocial [Live at Hammersmith Odeon] * (4:38)
  17. Be All, End All * (13:06)
  18. Out of Sight, Out of Mind * (6:17)
  19. Make Me Laugh * (9:13)
  20. Antisocial * (5:18)
  21. Who Cares Wins * (7:23)
  22. Now It's Dark * (6:49)
  23. Schism * (9:19)
  24. Misery Loves Company * (6:35)
  25. Finale * (14:54)
toon 15 bonustracks
totale tijdsduur: 52:45 (2:34:23)
zoeken in:
avatar van gigage
4,0
Be All: Deze beukt in het geheel misschien iets minder hard als Among the Living maar er is wel wat overlap mbt de riffs. En ja dat hadden we dus al eerder gehoord. Echter als je deze Euphoria apart luistert staan er toch wat heerlijke songs op. Er zijn misschien wat minder refreinen om mee te brullen maar de heerlijke tempowisselingen (now its dark, Finale) zijn weer alom aanwezig. De productie is ook wat helderder dan de voorgangers. Prima Anthrax plaatje zonder echte klassiekers, niks mis mee: End All

avatar van namsaap
3,0
Wisselvallige LP.... Er staan enkele van de beste nummers van Anthrax op (Be all..., Who Cares Wins, Finale) maar het gros bevat aardige ideeen maar is matig uitgewerkt (refrein van Now it's Dark bijvoorbeeld). De cover Antisocial hadden ze van mij ook achterwege mogen laten. 3***

avatar van vielip
4,0
Anti social is juist fantastisch vind ik. En gigage heeft het in zijn post over 'zonder echte klassiekers', nou Anti social is toch echt uitgegroeid tot een heuse Anthrax klassieker. Wordt zo'n beetje elk concert gespeeld dus dat rechtvaardigt die status wel vind ik. Be all end all, Who cares wins, Now it's dark, Schism en Finale reken ik puur persoonlijk ook met gemak tot de Anthrax classics overigens!

avatar van gigage
4,0
Ik vind Anti-Social geen "echte" Anthrax klassieker omdat het een Trust-cover is. Ik vind Anarchy in the UK ook geen "echte" Megadeth klassieker. Vandaar. Maar een heerlijk nummer is het wel! Ik zat me net te bedenken wat ik eens op zou zetten vanavond..deze dus.. bedankt daarvoor

avatar van vielip
4,0
Ja ik snap wel wat je bedoeld (geloof ik ) alleen vind ik het net andersom; ze hebben het nummer veel beter gemaakt dan het origineel naar mijn mening. Dus vind ik het een echte Anthrax kraker. Net als met Got the time van Joe Jackson.

avatar van gigage
4,0
Ja das waar, Anthrax heeft die nummers wel op het (metal) menu en de kaart gezet.

avatar van frolunda
3,5
Misschien een fractie minder dan Among the living maar toch een beter album dan in mijn herinnering.State of euphoria bevat degelijk songwerk zonder echte uitschieters zowel naar boven als naar beneden.Make me laugh en Who cares wins bevallen me in eerste instantie het best en ook de Trust-cover Anti social is leuk en goed.Verder is er weinig kwaliteitsverschil.Wel een sterke productie deze keer en dat is in het verleden bij Anthrax wel eens wat minder geweest.Muzikaal klinkt het ook allemaal prima,de zang,riffs,solos en drumwerk zijn allemaal dik in orde en maken dit toch wel een goede plaat.

avatar van Eddie
3,0
En toen was de koek ineens op. Waar de voorgangers zich kenmerkte door louter sterke songs, schiet deze juist hierin tekort. Met state of Euforia heeft Anthrax zich voor mijn gevoel een beetje gedegradeerd tot het kleine broertje van 'the Big Four' De andere 3 thrash grootheden brachten in hetzelfde jaar 'So Far, So Good... So What!','...And Justice for All' en 'South of Heaven' uit platen waar misschien best wel wat op aan te merken valt qua sound, maar die wel voor het over grote deel bestaan uit steengoede songs.
Productioneel heeft Anthrax de zaakjes weer goed voor elkaar hoor, een soortgelijk geluid als op 'Among the Living', lekker transparant, met volop ruimte voor alle instrumenten, alleen lijkt het wel of deze plaat te snel op zijn voorganger komt, om in het spoor te blijven van de andere Thrash bands. Het is ook niet zo dat er echt gigantische missers op staan, daarvoor hebben de heren Ian en co inmiddels voldoende ervaring. Echt memorabel vind ik het allemaal ook nergens worden. Het klinkt me allemaal een beetje alsof er onder grote druk een plaat gemaakt worden, zonder al te veel tijd eraan te besteden. Het enige echt memorabele nummer vind ik het laatste nummer "finale".
Met nog wel een extra vermelding voor het artwork! Ik bedoel, welke ontwerpen hebben het niet gehaald, en waren nog lelijker dan deze? Ik denk wel een van de lelijkste album hoezen die ik me kan indenken.

01- Among the Living (4,5*)
02- Fistfull of Metal (4.0*)
03- Spreading the Disease (3,5*)
04- State of Euphoria (3.0*)

avatar van vielip
4,0
Hahaha mooi om te zien hoe smaken toch weer verschillen. Ik vind deze hoes juist fantastisch! Zó herkenbaar en iconisch. Echt een briljante marketing zet als je het mij vraagt. Ook qua muziek en songs ben ik het totaal niet met je eens. Maar goed, dat is ook weer een kwestie van smaak.

avatar van gigage
4,0
Alleen het drumwerk al. Maar dat blijft misschien niet zo goed beklijven als een refrein of dikke riff. Het luistert ook ánders, maar ja, ik geef het op eigenlijk haha.

avatar van vielip
4,0
Drumwerk is inderdaard hemels! Maar ja, Benante hè, dus dat kan ook niet anders. Wat een beest!!

avatar van Kondoro0614
3,5
Ik ben persoonlijk ook niet echt onder de indruk van dit werkje. 'Anthrax' heb ik al jaren een aparter gevoel bij, en tot mijn verbazing vond ik de vorige drie albums best geweldig. Ik kon niet echt wennen aan de zang van Belladonna die ik gelukkig nu wel wat meer kan waarderen als een paar jaar geleden, waar ik 'Anthrax' eerder verafschuwde heb ik er nu meer plezier in maar, 'State of Euphoria' is niet mijn favoriet.

Zoals Eddie ook al zegt, er staan echt geen verkeerde nummers op. Ik zelf ben best te spreken over de nummers 'Be all, End all', 'Antisocial', 'Schism' en 'Finale'. De rest van de tracks daar heb ik persoonlijk wat minder mee, niet slecht zijn ze zeker niet maar naar mijn mening hoef ik ze ook niet meer alledaags op te zetten.

En dan geeft het album toch net onvoldoende weg dan wat ik gehoopt had. Ik zelf vind de hoes niet verschrikkelijk maar het is ook niet hun mooiste. Het gitaarwerk is weer prima en ik ben ook verkocht aan het drumwerk van Benante. De productie gaat steeds beter, en dan is (zoals ik al zei) helaas dit album niet geworden als wat ik gehoopt had.

Voorlopige tussenstand:
01. Spreading the Disease
02. Among the Living
03. Fistful of Metal
04. State of Euphoria

avatar van vielip
4,0
Wees niet bang! De beste komt nog

avatar van B.Robertson
3,5
Vorige week de voorganger en nu deze via Dodax in huis gehaald. Was vroeger nooit zo'n grote Anthrax fan maar ineens was er behoefte om mij in sommige Belladonna albums te verdiepen. Dit album heeft een goede eerste helft maar zakt op wat destijds de B-kant was wat in elkaar, wat zich met de afsluiter weer hersteld. Ga gelukkig en zoals verwacht in waardering omhoog en de opvolger heb ik al jaren in huis.

avatar van gigage
4,0
Als ik het zo eens lees heeft de 30th aniversary edition niet veel nieuws of spannends onder de zon. De Penikufesin (1989) EP is toegevoegd en een CD vol demo tracks of zoiets. Alles wat vetter geremasterd maar er was niet zoveel mis met het origineel.
Edit: ik zie dat het album nu over 3 vinyl kanten is gespreid. Meer kans dat er wat lage tonen op staan dus.

avatar van vielip
4,0
Ja maar dat heeft dan weer als negatief effect dat je blijft lopen naar de platenspelert. Zoals bij zoveel heruitgaves vind ik het doodzonde dat van oorsprong enkele lp's worden uitgesmeerd over 2 lp's. In mijn beleving wordt de dynamiek en beleving van zo'n lp danig verstoord. Dan neem ik liever een (iets) minder geluid op de koop toe. Als het al minder is want in veel gevallen wordt dat me net teveel gehyped.

avatar van milesdavisjr
2,5
Among the Living was een teleurstelling, het is 1988 en langzamerhand begint het speedmetal gehalte bij Anthrax ook aan kracht in te boeten. Be All, End All vormt daar al een voorbeeld van, een aardige song om de plaat mee te openen maar duur echt te lang. Out of Sight houdt dat niveau niet vast. Aan Antisocial kleeft een wat jolig karakter, het is niet slecht maar kan mij ook niet volledig boeien. De overige songs (buiten Finale) om trekken wederom aan mij voorbij waarbij ik geen enkele keer op een positieve manier wordt verast. State of Euphoria trekt mij niet over de streep. Net als Among the Living een magere worp.

Tussenstand:

1. Fistful of Metal
2. Spreading the Disease
3. State of Euphoria
4. Among the Living

avatar van ZAP!
Foei, wat laag! Maar ik snap het ergens wel een beetje, de nummers zijn lang en de basisideeën tamelijk simpel (grappig genoeg schreef drummer Charlie Benante altijd het merendeel van de muziek). Maar ik smul ervan, toen al en nu telkens weer. 'Antisocial' is een cover (Trust) btw.

avatar van gigage
4,0
Mijn Madonna albums scoren nog hoger dan dit

avatar van Edwynn
4,0
Stonden Now It's Dark en Who Cares Wins nog maar op de setlist. Dat zijn toch op en top van die vette klodders Anthrax met een fikse dosis branie erbij?

avatar van gigage
4,0
Het is al weer 3 jaar geleden dat ik ze live heb gezien. Be all, end all, de opener alhier, kwam in dat uurtje nog wel voorbij, dat is al iets.
Met gigs in kleine zalen, voorprogramma's en festivalmiddagen is het lot van de veteranen wel beschoren inmiddels. En nieuw werk pas na een vaccin, volgens Benante.

avatar van vielip
4,0
Now it's dark stond tijdens de laatste tour elke avond op de setlist als ik me niet vergis. Op Yuotube staan in ieder geval beelden van Hellfest en het Rockhard festival waar ze het nummer doen. Echt gaaf dat ze dat nummer ineens weer een soort van herontdekten.

avatar van Edwynn
4,0
Das mooi. Ik heb ze recentelijk niet meer gezien.

Fantastisch nummer inderdaad.

avatar van Edwynn
4,0
Scott Ian heeft dus een hekel aan dit album. Het was een haastklus omdat er getoerd moest worden met Iron Maiden. Daarom is er niet voldoende aan spul gefilterd en is er minder aandacht besteed aan de ontwikkeling van Anthrax. Ian schreef toen al met tegenzin werk van de plaat te spelen. Be All, End All, Now It's Dark en Finalé zijn de lichtpuntjes voor hem.

Ik volg hem wel als je naar de ontwikkeling kijkt tussen de andere albums. Euphoria lijkt een pleasertje en niet uitdagend te zijn. Desondanks ga ikzelf best hard op de plaat hoor.

avatar van vielip
4,0
Bij muzikanten bepaald de sfeer waarin destijds albums zijn opgenomen vaak voor het grootste deel hoe ze erop terug kijken. Dat zal bij Ian niet anders zijn. De kwaliteit van het gebodene wordt dan vaak uit het oog verloren.

avatar van Von Helsing
5,0
vielip schreef:
Now it's dark stond tijdens de laatste tour elke avond op de setlist als ik me niet vergis. Op Yuotube staan in ieder geval beelden van Hellfest en het Rockhard festival waar ze het nummer doen. Echt gaaf dat ze dat nummer ineens weer een soort van herontdekten.


Be All, End All stond ook op de set, althans in Duitsland afgelopen zomer.

avatar van vielip
4,0
Ja klopt. Maar die is de afgelopen jaren wel vaker langs gekomen. Naast het onvermijdelijke Anti social lange tijd het enige nummer dat ze van Euphoria speelden. Tot ze Now it's dark dus ineens 'herontdekten' vorig jaar. Mogen er van mij nog wel een aantal bij. Zou het totaal niet erg vinden als ze eens een tour zonder Caught in a mosh, I am the law, Got the time, Anti social en/of Madhouse deden. Hoe geweldig ik die nummers ook vind.

avatar van Dirkrocker
4,5
Ik vind ook dit en lekker album. Tikkeltje andere weg als de voorgangers, maar dat kan het album in dit geval goed hebben, en houd het verfrissend. Cover anti social vind ik ook in dit geval veel beter dan het orgineel, en ook al is het en cover, ze maken het gewoon echt en Anthrax nummer. Maar ook Be all And all, out of sight out of mind , make me laugh , who cares wins en now its dark zijn allemaal stuk voor stuk heerlijke nummers. Maar klopt wat hierboven gezegd word, heb ze en aantal keer mogen zien. En enige wat ze van dit album bij mij speelde is be all end all en antisocial.

avatar van Wolfmother
3,5
Flinke stap terug, maar nog steeds zeer redelijke nummertjes. Las dus dat de opnames afgeraffeld moesten worden voor een tour en dat hoor je wel, helft van het album kan de vergetelheid in. Er valt gelukkig hier en daar ouderwets wat te genieten.

1. Among the Living
2. Spreading the Disease
3. Fistful of Metal
4. State of Euphoria

avatar van B.Robertson
3,5
Bonustracks toegevoegd. Als ik die vier heruitgaven van die oude Belladonna-albums bekijk vind ik dit juist de leukste, daar de Penikufesin-EP een mooie aanvulling op het album is en Charlie's Archives de tweede disc beslaat. Op die andere albums zie ik toch wat gemiste kansen b-kantjes te completeren ten gunste van alternatieve takes, pre-producties, rhythm tracks en wat livewerk of een instrumentale I'm the Man.

Gast
geplaatst: vandaag om 20:34 uur

geplaatst: vandaag om 20:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.