Wat kunnen platenmaatschappijen er toch een puinhoop van maken. Rond 1980 was de discografie van Deep Purple een rotzootje; sinds ruim tien jaar is daar orde in gekomen. Dat was voor Sanctuary, de huidige maatschappij van Uriah Heep, blijkbaar reden om er eens lekker met de pet naar te gooien. Stiekem vermoed ik dat Mick Box medeverantwoordelijk is.
Ik heb het natuurlijk over de bonustracks op CD2. Mijn uitleg moet beginnen met Live at Shepperton 1974:
http://www.musicmeter.nl/album/29369
welke niet meer verkrijgbaar is. Wegens de abominabele geluidskwaliteit is dat een terechte beslissing. Het is ook lovenswaardig dat de opnamen geremastered of geremixed of wat dan ook zijn. Het is echter ziekelijk dat dit concert verknipt is en verdeeld over drie titels, met ook nog eens de nodige doublures. Volgens de officiële website komen de bonustracks Something or Nothing tm Gypsy van een radioshow. Dat is best mogelijk, maar ik ruik misleiding. De twee versies van Something or Nothing en I won't mind zijn namelijk
precies hetzelfde. De verschillen in tijdsduur worden veroorzaakt door iets langere aan- en afkondigingen. De bonustracks Look at Yourself en Gypsy zijn volgens mij ingekorte versies van CD-1. Best mogelijk dat er in deze vorm ooit een radioshow is uitgezonden - zie de officiële website - maar de toegevoegde waarde is natuurlijk 0 of zelfs negatief.
Want de ellende is hier nog niet mee voorbij. De andere acht bonustracks komen van Live at Shepperton, een Amerikaanse TV-show uit 1974. Volgens de website zijn dit bewerkte filmbanden. Dat is prima, maar men heeft Sweet Freedom weggelaten, het nummer dat vermoedelijk het best geslaagd is van de hele show! Daarnaast heeft met een onvolledige versie van Love Machine er tussen geplakt.
Wat nu? Ik zou zeggen, koop Live 1973 als enkele CD en probeer goede opnames van de TV-show van internet te halen. Zie voor de juiste tracklist weer Live at Shepperton. Daarbij wil ik opmerken dat de Rock'n'roll Medley uit 1974 inferieur is aan die van 1973. Omdat er tijd over blijft kan men als aanvulling kijken of er nog live-opnames op internet rondzwerven. Ik kan zelf vooral Seven Stars (van LIVE ON THE KING BISCUIT FLOWER HOUR 1974) aanbevelen.
De oplettende lezer heeft opgemerkt dat er van de tracklist niet veel meer klopt sinds ik de bonustracks heb toegevoegd. Ik heb al een klacht ingediend bij de bevoegde autoriteiten (onze onvolprezen moderator Marcel). Als het aan mij ligt komt het zo snel mogelijk in orde.