Amplifier - Amplifier (2005)

Bericht over nieuw album verplaatst naar Amplifier

Wat een meesterlijk debuut is dit zeg! Een prachtige combinatie van fraaie rustpunten, ruige gitaren, mooie melodieen en een stevig basisgeluid. De eerste 3 nummers zijn fantastisch: Motorhead, Airborne en Panzer. Ze zijn lang, maar zijn dus afwisselend genoeg. Het begin van the Consultancy is echt briljant: knal er maar in met je gitaren! On/Off is een andere favoriet van mij: wat een power heeft dat nummer en wat een gitaren! Ook het wat meer poppy Neon mag ik graag horen. Zo vind je geen mindere track op dit album, toch een prestatie van de band op hun debuut. En van de bonustracks wil ik graag Half Life noemen: dat is een heerlijk nummertje wat je niet moet missen.

Ik lees allerlei vergelijkingen met andere bands. Zelf moest ik denken aan het album Damnation van Opeth. Hardrock met mooie melodieen, zonder geschreeuw. Dit is een heel aangenaam plaatje!

Deze CD na bijna vier weken wachten gisteren ontvangen via bol.com en de eerste luisterbeurt is erg fijn.
N.a.v. een recensie op nu.nl heb ik paar maanden geleden The Octopus aangeschaft en die is geweldig en smaakte naar meer.
De meningen over de eerste van Amplifier waren dermate goed dat ik deze CD blind gekocht heb en daar heb ik absoluut geen spijt van.
Als deze CD net zo gaat groeien als The Octopus, dan gaat het helemaal goed komen.

En Glory Electricity niet te vergeten, lekker over de top eindigend in geweldig jengelende gitaarsolo!
Waar hoor je dat nog in deze eeuw?

Inmiddels is deze plaat niet meer van alles wat muziek kan afspelen weg te branden. Ik vind The Octopus al een enorme verrassing, maar dit debuut is minstens zo goed!
Het rockt allemaal wat harder, waarbij ik het gitaargeweld af en toe wat Billy Duffy trekjes vind hebben. Hetzelfde soort van post punk gegalm dat afgewisseld wordt met gortdroge riffs, zonder dat de muziek ook maar ergens op dat van The Cult lijkt overigens.

En omdat het vandaag zo mooi weer is, gooien we er weer een halve ster bij.