Amplifier - Amplifier (2004)

Bericht over nieuw album verplaatst naar Amplifier

Wat een meesterlijk debuut is dit zeg! Een prachtige combinatie van fraaie rustpunten, ruige gitaren, mooie melodieen en een stevig basisgeluid. De eerste 3 nummers zijn fantastisch: Motorhead, Airborne en Panzer. Ze zijn lang, maar zijn dus afwisselend genoeg. Het begin van the Consultancy is echt briljant: knal er maar in met je gitaren! On/Off is een andere favoriet van mij: wat een power heeft dat nummer en wat een gitaren! Ook het wat meer poppy Neon mag ik graag horen. Zo vind je geen mindere track op dit album, toch een prestatie van de band op hun debuut. En van de bonustracks wil ik graag Half Life noemen: dat is een heerlijk nummertje wat je niet moet missen.

Ik lees allerlei vergelijkingen met andere bands. Zelf moest ik denken aan het album Damnation van Opeth. Hardrock met mooie melodieen, zonder geschreeuw. Dit is een heel aangenaam plaatje!

Deze CD na bijna vier weken wachten gisteren ontvangen via bol.com en de eerste luisterbeurt is erg fijn.
N.a.v. een recensie op nu.nl heb ik paar maanden geleden The Octopus aangeschaft en die is geweldig en smaakte naar meer.
De meningen over de eerste van Amplifier waren dermate goed dat ik deze CD blind gekocht heb en daar heb ik absoluut geen spijt van.
Als deze CD net zo gaat groeien als The Octopus, dan gaat het helemaal goed komen.

En Glory Electricity niet te vergeten, lekker over de top eindigend in geweldig jengelende gitaarsolo!
Waar hoor je dat nog in deze eeuw?

Inmiddels is deze plaat niet meer van alles wat muziek kan afspelen weg te branden. Ik vind The Octopus al een enorme verrassing, maar dit debuut is minstens zo goed!
Het rockt allemaal wat harder, waarbij ik het gitaargeweld af en toe wat Billy Duffy trekjes vind hebben. Hetzelfde soort van post punk gegalm dat afgewisseld wordt met gortdroge riffs, zonder dat de muziek ook maar ergens op dat van The Cult lijkt overigens.

En omdat het vandaag zo mooi weer is, gooien we er weer een halve ster bij.

Tussen een stapeltje ouwe SA90’s trof ik er zowaar eentje waar met hanenpoten slechts ‘Amplifier’ op gekalkt was. Doet geen belletje rinkelen hier. Even luisteren wat het ook alweer is? Heb toch een prive muziekavondje, dus ja, doe maar. Pff das lang geleden. Ik was er ten tijde van uitkomen behoorlijk van gecharmeerd, maar klaarblijkelijk toch niet voldoende om er een fysiek exemplaar van aan te schaffen. Ten onrechte, want het is echt een een prachtig album vol stemmige, sfeervolle, spannende en zinnenprikkelende songs. Mooie uitgesponnen composities die zinderen van dynamiek. Soms rustig voortkabbelend, dan weer uitbarstend in orgastisch geweld. Ik vind het prachtig allemaal. Ik ga er denk toch maar een paar centjes tegenaan gooien en de cd of lp (is die er?) alsnog aanschaffen. Of toch niet…. Die SA90 klinkt eigenlijk behoorlijk voortreffelijk.

In 2016 eens op vinyl uitgebracht, snel uitverkocht, en nu in 2022 opnieuw (de laatste exemplaren). Snel zijn (en diep in de geldbuidel tasten) is de boodschap: Amplifier "Debut" extended version - Double 180g Vinyl | rockosmos

Een verdienstelijk debuut van de heren waarbij ik relatief vaak moet denken aan bands als Tool, Karnivool, Dredg maar ook een band als Hum.
Dit met name vanwege de wat afstandelijke expressie loze zang, zanger Balamir is nu niet bepaald een vocaal wonder maar hij past evengoed wel in het geheel.
Amplifier moet het hebben van tegendraadse ritmes, popachtige passages en geluidserupties.
Dat levert bij vlagen fraaie momenten op.
De eerste drie songs zijn ook direct de beste tracks hoewel er nog een aantal titels bijblijven.
De combinatie van de 'droge' en zakelijke zang met een breed klankenpalet zal je niet direct inpakken, echter na verloop van tijd ontwaar je steeds nieuwe details.
Met een dergelijk debuut kon je voor de dag komen, intrigerend en divers. Alles wat de band hierna uitbracht vind ik een stuk minder interessant.