menu

Alquin - Marks (1972)

mijn stem
3,57 (93)
93 stemmen

Nederland
Rock
Label: Polydor

  1. Oriental Journey (4:22)
  2. The Least You Could Do Is Send Me Some Flowers (2:28)
  3. Soft Royce (6:58)
  4. Mr. Barnum's Jr's Magnificent and Fabulous City [Live] (8:43)
  5. I Wish I Could (11:31)
  6. You Always Can Change (3:06)
  7. Marc's Occasional Showers (3:25)
  8. Catharine's Wig (2:35)
totale tijdsduur: 43:08
zoeken in:
avatar van Gert P
4,0
Nog geen reactie, mooie jazzrock cd van Alquin en dit was de eerste van hun.
Mijn favorieten track 4 en 5

avatar van indana
3,0
Redelijk sterk debuutalbum. Wel jammer dat het minste nummer (I wish I could) het langste duurt. De rest daarentegen is zeer redelijk genietbaar.

avatar van Gert P
4,0
indana schreef:
Redelijk sterk debuutalbum. Wel jammer dat het minste nummer (I wish I could) het langste duurt. De rest daarentegen is zeer redelijk genietbaar.


Vind ik juist het sterkste nummer maar ben ook meer sympho man denk ik.

avatar van indana
3,0
Nou, ik kan sympho ook goed waarderen hoor. De andere nummers vind echter sterker. Ik zal 'm zo nog een keer beluisteren maar ik betwijfel of ik m'n mening herzie.

avatar van indana
3,0
@ Gert P: Het nummer begint erg sterk (doet mij denken aan Pink Floyd meddle) maar dat weten ze niet vast te houden. Dat is jammer.
Maar zoals ik al zei, er blijft genoeg te genieten over.

avatar van ChrisX
Ter info: dit album komt in augustus in geremasterde vorm uit bij Esoteric Records.

avatar van kareltjemusic
ChrisX schreef:
Ter info: dit album komt in augustus in geremasterde vorm uit bij Esoteric Records.


Yep klopt
is inmiddels uit, heb hem besteld

avatar van Rockfan
3,0
indana schreef:
@ Gert P: Het nummer begint erg sterk (doet mij denken aan Pink Floyd meddle) maar dat weten ze niet vast te houden. Dat is jammer.
Maar zoals ik al zei, er blijft genoeg te genieten over.


Het nummer doet mij juist meer aan Camel denken

avatar van joko16
4,0
Heerlijke plaat van een echte topgroep uit NL.
Net als Solution trouwens.
Top top top!
Raakvlakken met Supersister, Zappa en uiteraard Soft Machine

avatar van wowter
Na de zomer komt er een dubbel-cd (en dubbel-lp) uit met outtakes en live-opnames (Circustheater juli 1972) uit. Veel alternatieve versies die - in ruwe vorm - veelal nog beter klinken dan op het uiteindelijke album. Iets voor Alquin-fans om naar uit te kijken!

Fedde
Originele album vanaf 26 oktober verkrijgbaar in nieuwe 2CD-set, samen met Mountain Queen.
(Universal).

avatar van spoiler
4,0
Blijft een erg mooie plaat met een typische begin jaren 70 sound. Enkele jaren geleden op vinyl gekocht.

avatar van RuudC
3,5
Nooit gehoord van dit bandje en dus compleet onbevooroordeeld over wat komen gaat. In elk geval heeft onze vaderlandse scene van de jaren zeventig nog wel een aantal verrassingen in petto. Alquins debuut is in elk geval een alleraardigst plaatje. Er wordt heel leuk gemusiceerd waarbij prog uit de vroege jaren zeventig verweven wordt met jazzrock. Voor dat laatste moet je van goede huize komen om mijn aandacht vast te houden en daar wringt het ook wel een beetje. Marks is zeker een genietbaar plaatje, maar mij uiteindelijk te vrijblijvend. Ik houd wel van de dwarsfluitpartijen, maar de saxofoon zal altijd wel lastig blijven. De zanger is ook niet erg goed en dat zal waarschijnlijk de reden zijn waarom er weinig gezongen wordt. Ik houd het erop dat dit album sympathiek is en voorlopig snap ik dat het niet zo groot is geworden als een Shocking Blue, Earth & Fire en Focus.

avatar van lennert
4,0
Ik heb de Alquin-marathon zonder enige kennis van de band voorgesteld: wist alleen maar dat het een Nederprogrockband is. Het jazzy aspect van de muziek zou mij flink kunnen tegenstaan, maar ik moet toegeven dat saxofoonpartijen hier wonderbaarlijk goed werken. Sterker nog, met de manier hoe Oriental Journey en The Least You Could Do Is Send Me Some Flowers in elkaar overlopen, is de saxofoon hier een essentieel instrument. Mr. Barnum's Jr's Magnificent and Fabulous City is nog wel mijn favoriete track door de heerlijk opzwepende vioolpartijen.

I Wish I Could begint ijzersterk in de beste Pink Floyd-traditie, maar loopt helaas tegen het grootste minpunt van het album aan: de zang is echt verschrikkelijk slecht. Zolang het vervormd op de achtergrond is, is het geen probleem, maar op de voorgrond hebben we buiten de slechte (Nederlandse) uitspraak ook nog eens het probleem dat het vrij vals en slap is. Jammer, want tot dit punt was het nummer heel erg goed. De instrumentale passages met op het einde fantastische toetsen zijn gedurende het hele nummer ook erg hoogstaand. Marc's Occasional Showers is gelukkig weer echt fantastisch met de koorzang en prachtige blaasstukken, terwijl Catharine's Wig een lekkere instrumentale afsluiter is.

Marks is verre van perfect, maar over de algehele wel erg sterk. Met betere zang zou het helemaal een pareltje zijn, nu vooral nog een ruwe diamand.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Het leuke van Alquin vind ik het vrije, speelse en ideeënrijke dat op dit debuut zo in hun muziek overheerst. De eerste drie nummers bijvoorbeeld bevatten samen wel vijftien verschillende passages en melodieën die toch allemaal bij elkaar horen, zodat voor mijn gevoel die eerste veertien minuten samen één lang maar enorm afwisselend nummer vormen. Gek genoeg kies ik hier de kortere nummers als favorieten, hoewel I wish I could de volle elf-en-een-halve minuut boeiend blijft en dus in feite veel meer muzikale schoonheid biedt, maar in dit geval volg ik meer mijn "gut feeling". De zang vind ik adekwaat en met de slechte Engelse uitspraak heb ik verder geen problemen, dus die leveren geen puntenaftrek op; op You always can change vind ik de ietwat hese en intieme zang zelfs een duidelijk pluspunt – als je in het begin van I wish I could Pink Floyd (Echoes) hoort, dan hoor ik in You always can change Graham Nash. Marc's occasional showers is na het openingsnummer voor mij een tweede hoogtepunt, eerst met dat stevige intro met slaggitaar en sax die om de aandacht strijden en daarna die ijle saxofoonsolo die mij altijd doet denken aan dat fantastische instrumentale gedeelte van Roxy Musics If there is something. Het enige mindere nummer van de plaat vind ik Mr. Barnum, dat een beetje flauw is en eigenlijk nergens heen gaat (en voor mij is het dus ook wel begrijpelijk dat dát het nummer was dat van de 2-on-1-CD uit 1990 werd weggelaten), maar dat is dan ook de enige smet op deze verder geweldig leuke en vrolijk stemmende plaat.

avatar van Zjoot
Begin van Soft Royce is duidelijk geïnspireerd door de bassist van Soft Machine, Hugh Hopper (Slightly all the time van lp Third). Dat jullie het weten.

Gast
geplaatst: vandaag om 14:39 uur

geplaatst: vandaag om 14:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.