menu

Alquin - The Mountain Queen (1973)

mijn stem
3,85 (127)
127 stemmen

Nederland
Rock
Label: Polydor

  1. The Dance (13:01)
  2. Soft-Eyed Woman (2:39)
  3. Convicts of the Air (4:21)
  4. Mountain Queen (14:45)
  5. Don and Dewey (1:27)
  6. Mr. Barnum's Jr's Magnificient and Fabulous City (8:25)
totale tijdsduur: 44:38
zoeken in:
avatar van beruk
3,0
Oer progrock uit Nederland. Alleen uit historische overwegingen nog te verteren vind ik maar ik ben geen die hard progrocker.

4,5
Ook Nederland stond zijn mannetje in de jaren 70 wat progrock betreft. Zeer degelijke progrock met een onverzadigbare lekkere vibe.

3,0
Op deze staat de cover van Don & Dewey - It's a beautiful day. Mooie uitvoering.

avatar van Gert P
4,5
Mooie cd en iets meer rock en gitaar als op cd 1.
3 mooie lange nummers die geen moment vervelen.

avatar van indana
4,0
Sterker dan het (ook niet slechte) debuutalbum. Zo'n nummer als The Dance, klasse!

avatar van ChrisX
Ter info: dit album komt in augustus in geremasterde vorm uit bij Esoteric Records.

avatar van BenZet
4,5
Wat een ontzettend goede plaat is dit. Kon dit niet. Nu aantal keer beluisterd en ik ben om. Geweldige muziek.

avatar van joko16
4,5
Oh wat heb ik hier vaak op getript...hmmmmm wat een plaat!

avatar van joko16
4,5
Oh wat heb ik hier vaak op getript...hmmmmm wat een plaat!

Fedde
Album komt 26 oktober opnieuw uit in nieuwe 2CD-set, met Marks bij Universal. Setprijs: 11-12 euro.
(nee echt, geen aandelen).

Met deze releases worden de veel duurdere Esoteric-releases wel in de wielen gereden, denk ik, maar mogelijk is er kwaliteitsverschil

avatar van Gert P
4,5
mooi want ik heb de 2 lp op 1 cd met een nummer eraf.
Zal dan ook wel geremastered zijn, kan ik mijn oude exemplaar weg doen.

avatar van Dibbel
4,0
Het tweede album van Alquin is een heel goede progressieve rockplaat uit Nederland.
Wat meer rock en minder moeilijk dan de eerste.
Met de erg herkenbare gitaarsound van Ferdi Bakker en het hammondorgel (dat hij nu nog steeds heeft!) van Dick Franssen. Michel van Dijk heeft een echte rockstem en zou op het volgende album nog beter tot zijn recht komen.

3 lange nummers, die zoals hierboven al gezegd geen seconde vervelen en waarin vanalles gebeurt en waarvan vooral The Dance van grote klasse is.
Don And Dewey zou je als opvullertje kunnen zien, maar de andere 2 kortere nummers mogen er ook nog zijn.
Klein monumentje in de Nederpop-geschiedenis en het volgende album dat nog meer rockt en toegankelijker is, zou nog beter worden.
Wat opvalt is dat deze LP nog opvallend fris en helder klinkt en je alle nuances gewoon nog goed kunt horen.
Op vinyl.

avatar van freakey
4,5
Dibbel schreef:
....Michel van Dijk heeft een echte rockstem en zou op het volgende album nog beter tot zijn recht komen.....


Op de eerste 2 platen (en dus ook deze) zingt van Dijk nog helemaal niet hoor:
Alquin - Wikipedia - nl.wikipedia.org

avatar van Dibbel
4,0
Klopt inderdaad ja. Slip Of The Memory .
Waarom ik de stem dan toch op Van Dijk vind lijken?
OK, zet hem nog wel een paar keer op de komende weken.

Fedde schreef:
Met deze releases worden de veel duurdere Esoteric-releases wel in de wielen gereden, denk ik, maar mogelijk is er kwaliteitsverschil



Esoteric versies klinken inderdaad iets beter. Booklets bevatten ook veel informatie.
Bovendien staat op Marks nog een extra bonus track. Toch wel meerwaarde naar mijn mening

avatar van Rockfan
Als ik deze luister denk ik steeds aan de naam Wishbone Ash. Niet zozeer muzikaal maar wel de meerstemige zang. En dan vooral in het titelnummer.

avatar van Kos
Kos
Is dit progrock? Ik vind The Dance aardig funky .

avatar van RuudC
4,0
Kijk, een hele vooruitgang! Waar op het eerste album de band heel aardig pingelt, vind je op The Mountain Queen echte composities. The Dance is een flinke kluif, maar door de toevoeging van de toetsen (of ze zijn nu veel beter te horen), klinkt het geheel een stuk spannender. De zanger wordt vaker en effectiever ingezet. Nog altijd Job Tarenskeen geen geweldige zanger, maar wat hij hier laat horen is absoluut niet verkeerd. Dit album is duidelijk spannender dan de voorganger. Gestructureerder en regelmatig zelfs wat trippy. Het zijn de drie lange nummers die de aandacht trekken. De titeltrack bouwt goed op en de afsluiter swingt behoorlijk! Het is echt heel leuk hoe er steeds gewisseld wordt tussen de gitaar, de dwarsfluit, de toetsen en (jawel, hier geen problemen mee) de saxofoon. Voor nu vier sterren, maar ik sluit een verhoging in de toekomst niet uit.

1. The Mountain Queen
2. Marks

avatar van lennert
4,5
De verbetering die nodig was, is doorgevoerd. De zang is nog niet ijzersterk, maar absoluut niet hinderlijk meer. Zodoende is er nog meer aandacht voor de instrumenten en die mogen er wederom zijn. 'Funky' is iets dat ik voorheen als positieve term niet zou hebben verbonden aan progrock, maar Alquin slaagt er goed in. Geeft wederom aan dat er hier in de jaren '70 een hoop eigenzinnigheid en kwaliteit rondliep. Ben het met Ruud eens dat de lange nummers beduidend het beste zijn, maar ook de rest mag er zeker wezen. Topplaat!

Voorlopige tussenstand:
1. The Mountain Queen
2. Marks

avatar van BoyOnHeavenHill
4,5
Nog net zo fris als het debuut en met zonder uitzondering sterke composities. Uiteraard vragen de drie lange nummers om de meeste aandacht (de twee allerlangste staan bij de Statistieken dan ook met grote voorsprong op de eerste twee plaatsen van de Favoriete Tracks, en ik doe daar aan mee), maar de korte stukken mogen er ook zijn, met Soft-eyed woman dat me aan Focus doet denken (een gitaarnummer met fluitsolo, mooi idee) en Convicts of the air met dat hypnotiserende "vooruit-echoënde" gitaarnootje en dat einde met sax, fluit en (even later) elektrische gitaar in unisono. Sowieso voelt dit album als meer gitaar-georiënteerd aan, hoewel ik het moeilijk zou vinden om dat "cijfermatig" hard te maken – misschien hebben de toetsen en de blaasinstrumenten wel evenveel speeltijd, maar wat bij mij beklijft is de indruk van een iets belangrijker rol voor de gitaar, zowel ten opzichte van Marks als in verhouding tot de overige instrumenten op dit album. Hoe dan ook zorgen al die verschillende melodie-instrumenten (gitaar, piano, orgel, fluit, sax, viool) er voor dat ook deze tweede plaat weer enorm kleurrijk en afwisselend is, hetgeen ook een zeer hoge draaibaarheidsfactor in de hand werkt. Zoals gezegd een foutloze plaat, maar mijn favoriete passage wordt toch gevormd door de subtiele manier waarop het openingsnummer door de laatste wegstervende anderhalve minuut wordt afgebouwd, inclusief vanaf 12:30 die prachtige glissando-nootjes van de gitaar.

4,0
Als tiener had ik een aantal Nederlandse prog groepen wel hoog staan. Kayak, Earth and Fire, Focus, Ekseption. Wat bij deze groepen wel meespeelde,z e hadden ook nog hits die in de Top 40 terecht kwamen. Kayak met een aantal songs, Earth and Fire zeker met een aantal goede hits tot ze wel erg commercieel werden (Weel end) Focus met Sylva, Hocus Pocusa en House of the Kings en Eseption (the Fifth, Air). Als jonge tiener werd je door de hits naar het echte werk getrokken. Bij drie andere prog groepen was dat lastiger. Solution, Supersister en Alquin. Groepen die wat minder toegankelijk waren en zeker geen hits scoorden of hooguit één. Van Solution ken ik geen hit, Supersister had nog het weergaloze Radio en Alquin Wheelchair Groupie. Dat waren natuurlijk geen grote hits.
Dus veel later kocht ik soms tweedehands wat vinyl, maar echt naar luisteren deed ik niet. Nu bij het wat uitpluizen van zowel mijn cd-s als vinyl zet ik regelmatig toch weer een voor mij niet al te bekend werkje op. Van Alquin heb ik de cd met de albums Marks en Mountain Queen.
Zeker Mountain Queen bevalt me bijzonder. Het begint natuurlijk al met the Dance, 13 minuten lang , zoals echte jaren 70 jaren behoort te zijn. Na twee korte , maar zeer interessante nummers komt het tweede epos Mountain Queen. Daar is ook niets mis mee. 'Don and Dewey' kennen we natuurlijk van 'It's a beautiful day' , de zeer korte uitvoering van Alquin is prima en mondt al snel uit in het laatste lange nummer 'mr BarnumÅ› jr. etc" De hele plaat ademt een internationale allure met duidelijke prog invloeden. Door de dwarsfluit denk je aan Focus en Jethro Tull, er zitten Pink Floyd elementen,maar ook zijn er jazzy onderdelen. Prima plaat en ik vind het beter dan Mask, die zeker ook niet slecht is. In mijn herinnering was Alquin vooral moeilijke muziek, maar dat blijkt het totaal niet te zijn. Kan natuurlijk ook dat ik veranderd ben...

avatar van jorro
4,0
Ik heb dit album destijds bij de bibliotheek geleend. Of eigenlijk was het toen nog een platenbus die één keer per week langs kwam in ons stadje. L:ater ging het via de bibliotheek. Albums als deze werden dan op een cassette gekopieerd. De cassette met Alquin (aan de andere kant Nobody Can Wait Forever) is daarbij veel afgedraaid. Opening The Dance en afsluiter Mr. Barnum's Jr's Magnificient and Fabulous City waren en zijn de twee favoriete nummers, Daarna Mountain Queen.
Bij mij op school was Alquin wel een gekende band net zoals Solution. Maar ook een band als Hatfield & The North past in dat rijtje favoriete bands. Het bevreemdt mij wel dat er bij dit album zo weinig berichten staan. Het is naar mijn mening een Nederlandse klassieker.
4* blijft 4*.

avatar van Enrique
5,0
in dit genre is nooit meer 'n betere voortgekomen, althans uit Nederland

avatar van joko16
4,5
Dit is vind ik hun beste album.
Marks 2de.
Daarna met de bezettingswisselingen werd het in mijn ogen toch wat minder spannend.

avatar van Hans Brouwer
4,0
joko16 schreef:
Daarna met de bezettingswisselingen werd het in mijn ogen toch wat minder spannend.
Geen kwaad woord mijnerzijds over "The Mountain Queen" maar de opvolger uit 1975 is in mijn beleving het magnum opus van Alquin.

avatar van joko16
4,5
joko16 schreef:
Dit is vind ik hun beste album.
Marks 2de. On tour live is ook erg smullen.
Daarna met de bezettingswisselingen werd het in mijn ogen toch wat minder spannend.

avatar van spinout
3,5
Mooi album al had de saxofoon wel thuis gelaten hebben mogen worden.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:53 uur

geplaatst: vandaag om 11:53 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.