Joe Jackson - Look Sharp! (1979)

Vond dit vroeger wel een aardige plaat, laatst weer eens gehoord, klinkt voor mij nu vreselijk gedateerd en saai.

Ach ja, er zijn ook mensen die Beethoven gedateerd en saai vinden.

Met zijn eerste albums I'm the Man en Look Sharp! bracht Joe Jackson een nieuw en fris geluid in de popmuziek: compacte en energieke nummers, opgebouwd uit strakke ritmes, pakkende melodieën en scherpe teksten.

Vorig jaar een spetterend optreden gezien van Joe Jackson en zijn oude band, in Paradiso. De 'angry young man' van weleer kan het nog steeds!

Joe Jackson heeft mij jammer genoeg nooit ECHT kunnen beroeren. Wel aardig, maar dat tikkeltje extra vind ik altijd ontbreken.

Rolf Wolf zegt goede dingen, ook ik zag zijn reunie-concert. Formidabel. Volgens mij is Look Sharp trouwens uit 1978!

Geen stand-out album, maar ook geen slecht album!

Positieve verrassingen voor mij waren One More Time en Look Sharp!
Goede nummers!

3*

'Look sharp' en "Is she really going out with him '
Echt super nummers !
Best een goede cd voor in de auto vind ik .
3*

Is she really going out with him is natuurlijk geniaal nummer. Maar Look Sharp, One More Time en Sunday papers zijn ook erg goede nummers! 1e en één van de beste albums.

Geniale debuutplaat. Geweldige spitsvondige teksten, verwerkt in af en toe briljante nummers. Daarna wordt het allemaal nét iets minder, al zitten er nog steeds geweldige andere albums tussen.
Veel overeenkomsten met sommige albums van The Cure en The Jam.

5 sterren

Zeker briljant en geniaal, en toendertijd helemaal tot stof gedraaid. Ik had toen al veel albums maar deze heb ik wel erg veel gedraaid. Kwa songs is er bijna geen keuze te maken.

Rolfwolf, je hebt het heel goed verwoord

Angry Young Man komt met een kanjer van een debuutplaat; Te vergelijken met de eerste platen van generatiegenoten Elvis Costello en Graham Parker om er meteen maar 2 groten te noemen.
Dit is één van de allersterkste debuutplaten die ik ooit gehoord en meteen gekocht heb. Een must in elke serieuze rockcollectie, me dunkt. 5 sterren.
Omdat de plaat na haast dertig jaar nog even FRIS klinkt.
*****

Deze plaat klinkt net EEUWIG FRIS en zal nooit gedateerd klinken zoals veel eighties platen wel doen;
Dit plaatje heeft echt eeuwigheidswaarde, sorry maat !

>>> gold en geldt nog steeds ook voor deze en vele ertussen in: Hier en nu een kort moment aandacht voor 1 van de beste bassisten uit de pophistorie:

GRAHAM MABY : de riff-meester.
In hoeveel songs van Jackson is hij niet de dragende, leidende en melodie gevende rots in de branding waarop Joe zo vaak kon terug vallen:

Graham Maby:

Ja, sterke baslijnen heeft Joe Jackson in zijn beginperiode altijd gehad. Schreef hij die zelf, of deed Maby dat?

daar moet ik je nu het antwoord schuldig blijven: zoeken we op !!

Vaak staat zoiets wel in het boekje van zo'n cd. Maar wij hebben deze cd niet thuis (moet ik snel gaan aanschaffen). Wij hebben de A&M-compilatie.

Met beide roerend eens ! Look Sharp is een klassieker. Ik was zo ooit zo stom om de 2LP met "Look Sharp !"-button aan mijn broer te geven voor zijn verjaardag .........

Ook op het vaderlandse Basgitaar Forum wordt Graham Maby ( terecht ) hoog aangeschreven. Voor mij persoonlijk heeft hij met "Someone Up There" de ultieme konditietest opgenomen. Als ik dat niet bij kan houden moet ik nodig weer regelmatig gaan trainen .......

Iets minder goed dan zijn tweede, maar allebei verdienen ze een mooie score van vier sterren.

Spraakmakend debuut van een getalenteerde singer-songwriter die samen met Elvis Costello tot de Angry Young Men behoort.
11scherpe, pakkende en tijdloze rocksongs waarmee Joe Jackson definitief tot de galerij der groten uit de popmuziek behoort.
"One More Time", "Is She Really Going Out with Him?" en "Fools in Love" zijn zonder meer klassiekers.

machtig debuut , prima nummers , joe staat scherp , geniale teksten , en prachtig uitgevoerd , een klassieker

Is She Really Going Out with Him?, Look Sharp! en Fools in Love zijn voor mij de absolute toppers op dit debuut album. Ik zeg er gelijk bij dat toen dit album uitkwam nou niet bepaald stond te juichen, pas na jaren ben ik de muziek van Joe gaan waarderen. De waardering komt eigenijk vooral op het conto van de geweldige bassist.

............en natuurlijk die schoenen;
dat was toen wel het coolste wat je kon dragen.
Dus hup naar Amsterdam ook snel zo'n paar aangeschaft

ik vergeet inderdaad de schoenen

Ik zei dit al onder een vorig pseudo, deze hier klinkt eeuwig en drie dagen fris, dit zal nooit gedateerd geraken, dit is een hemels goede popplaat, zo ééntje die echt niet minder dan ***** verdient.
Van voor naar achter en weer terug, geen half slecht nummer op te vinden, echt niet.
Voor mij blijft dit zijn allerbeste plaat ooit.

Nou de eeuwigheidsfrisheid plus 3 dagen van throw it away ontgaat me volledig. Aardig, maar zeker niet frisser dan duizenden andere songs die er gemaakt zijn. (ik hou ook niet zo van fris trouwens, doe mij maar warm met een goede malt wishkey)

Die riff uit (Do the) Instant Mash, die komt me wel heel bekend voor. Iemand anders ook dat idee?

Onlangs op vinyl op een platenbeurs gescoord.....goed album.
Nog lekker ongepolijst en fris. I,m the man en Night and Day ook meegenomen.....ook goed!!!

Dit is een album met inderdaad frisse, pakkende popliedjes uit de New Wave periode. Zelf vind ik de eerste helft het sterkst, hoewel de tweede helft niet veel minder is eigenlijk. Zelf vind ik de eerste 3 het mooist.

Lekkere -niets aan de hand- pop met een soms een ietwat sinister en cynische kwinkslag.

Positief verrast, na dit album blind te hebben aangeschaft.

4*

Ik wil ook zo'n schoenen.

wie niet ?

the cd is briljant !