Moeilijk live-album om te beoordelen, vind ik. Het album bestaat voor 16 van de 23 nummers uit Yankee Hotel Foxtrot en A Ghost Is Born. De eerstgenoemde vind ik zeer goed en ook laatstgenoemde mag er zeker zijn, maar behoort voor mij niet tot mijn absolute Wilcofavorieten. Bovendien vind ik dat het album daardoor een beetje de variatie mist die het zeker had kunnen hebben als er meer uit Summerteeth, Being There en eventueel zelfs AM gespeeld werd.
Een ander minpuntje vind ik dat de geweldige livereputatie die de band heeft voor mij niet helemaal van deze plaat af spat. Ik hoor absoluut vakmanschap en klasse, maar de passie en emotie komt voor mij niet helemaal over.
Beide minpuntjes die ik noem zijn uiteraard persoonlijk en de tweede is zeker subjectief te noemen. Schijnbaar is hier namelijk quasi niemand het eens met mijn tweede minpuntje.
Aan de positieve kant noteer ik dat dit album gewoon vol staat met goede nummers die live ook erg goed gebracht worden door een hoop rasmuzikanten. Punt. Dat is gewoon Wilco!
Ik hink dus een beetje op 2 gedachten. Is het een goed live-album? Absoluut! Had het voor mij persoonlijk beter gekund mits wat meer persoonlijke favorieten uit eerdere albums? Ook absoluut.
Favorieten: Misunderstood, Jesus Etc., Via Chicago, Poor Places
4*