menu

Bob Dylan & The Grateful Dead - Bob Dylan & The Dead (1989)

mijn stem
3,29 (65)
65 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Columbia

  1. Slow Train (4:57)
  2. I Want You (4:04)
  3. Gotta Serve Somebody (5:51)
  4. Queen Jane Approximately (6:39)
  5. Joey (9:17)
  6. All Allong the Watchtower (6:24)
  7. Knockin' on Heaven's Door (6:51)
totale tijdsduur: 44:03
zoeken in:
DonDijk
Laag gemiddelde! Niet helemaal terecht in mijn ogen, klint toch af en toe erg lekker en Dylan zingt zoals het hoort; mooi op zijn manier. Een 3,5

avatar van Toon1
4,5
Ik vind dit eigenlijk een hele goede plaat. Ik verhoog hem van 3.5 naar 4.5! Vind al die lage scores ook erg vreemd. Harald zit daarentegen wél op dezelfde golflengte als mij

EVANSHEWSON
Toon1 schreef:
Ik vind dit eigenlijk een hele goede plaat. Ik verhoog hem van 3.5 naar 4.5! Vind al die lage scores ook erg vreemd. Harald zit daarentegen wél op dezelfde golflengte als mij


Juist Toon, al moet nonkel Baawb het hier van mij met 4 sterren stellen, maar kom :

* * * *

Harald
De groove als ook de ontspannheid van Grateful Dead geven deze nummers een nieuwe energy als ook een nieuw gezicht. Prachtige live plaat. Hoe goed Bob en de Dead het met elkaar kunnen is heel goed gedocumenteerd op deze pindakaas cd's:


The unreleased live album (with The Grateful Dead) (1989)

The complet rehearsals (4 cd's with The Grateful Dead) (1989)

en

Go ahead with a Dead (feat. Jerry Garcia) (1980)

avatar van Toon1
4,5
Ik vind dat hier prachtige versies op staan eigenlijk, vooral die van 'I Want You', 'Queen Jane Approximately' en 'All Along the Watchtower'. Bob Dylan klinkt hier alsof hij een fiske kater heeft op een zondagmorgen, maar dat maakt het net zo leuk eigenlijk. En zoals Harald zegt; de groove van the Dead vult hem perfect aan. Dit blijft een lekkere plaat!

avatar van Toon1
4,5
Dylan's beste live-album. Stop met die lage scores mensen, dit is Bob Dylan én de Dead!!!!!

avatar van Mod77
3,0
Toon, het is inderdaad Dylan en the Dead, of beter gezegt; The dead does Dylan featuring Bob Dylan. Er staan alleen maar Dylan nummers op. Ik had graag Casey Jones, Friend of the Devil, Ripple of Truckin' er bij gehad. Of dat andere Dylan nummer wat ze goed hebben gecoverd. When i paint my masterpiece.

Maar helaas. Wat blijft is een goed album. Maar niet de klassieker wat het had moeten zijn. Daarom 3 stemmen.

Down_By_Law
Ik begin hier al wat meer aan te wennen, maar echt hoogstaand is het natuurlijk niet. Dit is opgenomen in een periode waarin Dylan nog op zoek was naar een manier om weer wat plezier in het maken van muziek te krijgen. De versie van 'Slow Train' is prima. In ieder geval beter dan Dylan's "Down In The Groove" en "Knocked Out Loaded", maar van The Dead ben ik dit niet gewend.

Stijn_Slayer
DonDijk schreef:
Laag gemiddelde! Niet helemaal terecht in mijn ogen, klint toch af en toe erg lekker en Dylan zingt zoals het hoort; mooi op zijn manier. Een 3,5


Mee eens, ik snap dan ook niet waar die vele onvoldoendes vandaan komen. Met name Slow Train, I Want You en Queen Jane vind ik erg leuk. Eigenlijk alleen Joey is saai. Ik geef ook 3,5*, want beiden acts hebben wel beter werk op hun naam staan.

Down_By_Law
De leden van The Dead zeggen zelf dat dit de meest verschrikkelijke release in hun en Bob's carrieres is. Zo erg is het ook weer niet, maar van deze samenwerking had ik veel meer verwacht. Dylan klinkt hier erg ongeinspireerd, vergelijkbaar met de slappe uitvoeringen op "Bob Dylan At Budokan".

Als ik alle Dylan-albums op een rijtje zet, komt deze zeker ergens onderaan de lijst.

avatar van Ducoz
3,0
Is de geluidskwaliteit een beetje goed?

avatar van Ducoz
3,0
Ja dat is hij! Ik heb nu de 1e 2 tracks geluisterd, en die klinken super!
Als ik de Cd heb gehoord rate ik wel!

maar ik denk dat ik niet lager kan geven dan 4,5!

avatar van harm1985
3,0
Blijft een beetje jammer dat er maar 7 nummers op staan; het is ook geen goede weergave van een typisch Dylan & the Dead concert. Nu lijkt het net alsof the Dead alleen Dylan's begeleidingsband was, terwijl de heren zelf ook wat nummers zongen. Beter was een aanpak a la After the Flood geweest. View from the Vault IV is uit dezelfde periode, maar daar staan dan weer alleen GD nummers op; de Dylan set was dan ook de 3e en afsluitende set van het geheel.

avatar van harm1985
3,0
Overigens klinkt het geheel wat ongeïnspireerd, het spel van the Dead is niet slecht, maar Dylan zingt nogal futloos. Met de Band was ie beter op dreef, hun spel is ook wat energieker, the Dead is toch wat meer laid back en dat past Dylan niet zo.

avatar van Sibren
2,5
Voor alle mensen die vinden dat dit album ondergewaardeerd is, alvast mijn excuses. Het is een 2,5 * geworden. Maar zal nog wel even uitleggen waarom:

Het album begint helemaal niet zo slecht. Zowel Dylan als the dead, zijn aardig op dreef. Vooral de eerste 4 nummers zijn erg goed te pruimen. Maar Bob Dylan op die laatste twee nummers!!! Wat gebeurt daar? Verschrikkelijk. Kan de beste man zijn stem tot aan 2010 waarderen, maar dit? Vooral knockin on heavens door wordt verkracht!
Een beetje over het geheel gezien. Van alle nummers die hier opstaan, zijn er gewoon veel betere liveregistraties. Het album heeft niet echt pareltjes. De laatste twee nummers worden verkracht. En het album heeft slechts 7 nummers... Sorry, dan kom ik niet verder dan een 5je. Op mume 2,5*

4,0
Na alle negatieve reacties hier toch een meevaller.
Zeker geen slecht album.

avatar van spinout
3,0
All along the watchtower klinkt goed. De rest gaat wel.

avatar van Stalin
Voor de liefhebbers hierbij een link naar 74 opnames van rehearsals van Dylan met de Dead.

avatar van Cor
3,5
Cor
Deze liveplaat vind ik, in tegenstelling tot eerder livewerk van Dylan, niet zo spannend. Een beetje vlak en met minder variatie en pit dan ik van Dylan gewend ben. Leuk experiment, zo samen met The Greatful Dead, maar niet meer dan dat.

avatar van Maartenn
3,0
Maartenn (crew)
The Greatful Dead slaagt er niet in om een stempel te drukken op de nummers van Bob Dylan.

Dit is een van de weinige cd's van Dylan die ik niet in de kast heb staan. Maar toen kwam Spotify en dan heb je opeens alles 'in bezit'. Zo ook deze plaat, dus dan toch maar eens aandachtig beluisteren.

Van tevoren was ik vooral nieuwsgierig naar de combinatie van beide grootheden. The Dead die met hun improvisatie prachtige stukken muziek kunnen voortbrengen en Dylan die dan zijn nummers uit handen geeft aan deze nieuwe begeleidingsband. Dat moet bijna wel een spetterende combinatie opleveren. Zeker als ze een relatieve dwarsdoorsnede van Dylans oeuvre spelen.

Helaas gebeurt dat niet. The Dead spelen veel te veel in dienst van de nummers, waarmee ik bedoel dat er zelden wordt afgeweken van de arrangementen die op de studioalbums staan. Alleen Joey wordt van een nieuw arrangement voorzien, terwijl je verwacht dat The Dead hun bluesstempel drukken op de nummers. Helaas wordt dat dus vrijwel volledig nagelaten op een enkele korte gitaarsolo zoals in Queen Jane na. Daardoor ontstijgt dit album bij lange na niet het niveau van 'selchts' een prima liveplaat.

3,0*

avatar van metalfist
Theoretisch gezien zou dit eigenlijk mijn favoriete CD moeten zijn. Waarom? Omdat Bob Dylan en The Grateful Dead twee van mijn favoriete artiesten zijn en dan kan zo'n samenwerking toch niet tegenvallen? Zeker wanneer je bekijkt dat de Dead sowieso al goed bekend zijn met het oeuvre van Dylan (ze hadden flink wat Dylan-covers in hun oeuvre) maar helaas: het is toch niet een plaat geworden die ik veel draai en dat is te wijten aan een aantal redenen. De belangrijkste is sowieso dat dit eigenlijk een belabberde release is. Qua audio is dit echt wel beter dan een aantal bootlegs die de ronde doen, maar onbegrijpelijk dat ze uit 6 shows met een liveplaat van nog geen 3 kwartier afkomen.. Zo'n show bestond namelijk uit 2 sets van de Dead met hun eigen materiaal en een derde set waarin ze de backing band van Dylan speelden. Het is uit zo'n derde set dat ze de songs voor Bob Dylan & The Dead hebben gekozen en zelfs dan is het nog een mengelmoes van shows. Dat gezegd zijnde: ik heb zelf al 2 van de concerten besproken voor Metalfist goes truckin’: een ode aan de Grateful Dead (10 juli waarvan niets op deze release is te vinden en 04 juli waar Slow Train en Joey vandaan komen) en dan wordt duidelijk dat beiden gewoon beter livemateriaal ter beschikking hebben. Het is een andere tijdsperiode natuurlijk, maar dan vond ik de concerten van Dylan met The Band toch net iets interessanter. Jammer dan ook dat ze bij Columbia er niet voor gekozen hebben om een Before the Flood-achtige release te maken waarin je een goed beeld hebt hoe zo'n show was. Waarschijnlijk niet mogelijk vanwege rechten? Hopelijk komt hier ooit nog eens een volwaardige geremasterde boxset van uit.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:00 uur

geplaatst: vandaag om 22:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.