dit album ben ik nu aan het herontdekken, eigenlijk 1 van de weinige rockbands die ik tijdens hun hoogtijdagen geweldig vond. De hardrock klinkt erg gedateerd nu, maar het popgedeelte (Mine) en het epos achteraan (The Truth) vind ik anno 2014 nog steeds prima klinken, Rise 'N Shine heeft een hoog "traantje wegpink" gehalte en krijg er nu weer een brok in mijn keel van als ik het hoor.
Het album moest na het megasucces van Pornograffitti normaal gesproken de weg verder plaveien met doorslaand succes maar dit ietwat pretentieuzere conceptalbum was waarschijnlijk te moeilijk voor Jan Publiek, ook de single keuzes zijn misschien ietwat ongelukkig (Stop the world). Rest in peace was nog een klein hitje en de leuke track Tragic comic is helemaal overzien.
Heb de groep 3x live gezien (1x nav dit album) en het klonk live allemaal prima met zelfs een blazerssectie op het podium en de groep zelf kwam ook erg sympathiek over altijd in interviews etc.
Na dit album vertrok drummer Paul Geary helaas en kreeg de groep steeds wisselende samenstellingen plus het Van Halen uitstapje van Gary Cherone-ze bestaan anno 2014 nog steeds zag ik op youtube