menu

Paradise Lost - Draconian Times (1995)

mijn stem
4,14 (190)
190 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Metal
Label: Music for Nations

  1. Enchantment (6:04)
  2. Hallowed Land (5:03)
  3. The Last Time (3:27)
  4. Forever Failure (4:18)
  5. Once Solemn (3:04)
  6. Shadowkings (4:42)
  7. Elusive Cure (3:21)
  8. Yearn for Change (4:19)
  9. Shades of God (3:55)
  10. Hands of Reason (3:58)
  11. I See Your Face (3:17)
  12. Jaded (3:27)
  13. Walk Away * (3:24)
  14. Laid to Waste * (3:16)
  15. Master of Misrule * (3:07)
  16. How Soon Is Now? * (4:34)
  17. Fear * (3:08)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur: 48:55 (1:06:24)
zoeken in:
avatar van gigage
4,0
Op zich wel goed dat ze op die manier wat variaties tussen hun eigen albums brengen natuurlijk. Maar af en toe zat ik er zo lekker in (bv de song Shades of God) dat ik het jammer vond dat die weer ten einde is. Vervolgens varieert het tempo niet zo, dus dacht ik waarom geen bruggetje en dan door. Maar dat hoeft ook niet bij iedere song inderdaad.

avatar van deric raven
4,0
Altijd mooi om te horen hoe een band zich kan ontwikkelen.
Vroeger vond ik Draconian Times qua stijl mijlenver verwijderd van One Second, nu ervaar ik het anders.
Enchantment heeft een piano intro, welke prima op One Second zou passen.
Hallowed Land heeft wel degelijk al een link met dat album, Nick Holmes die zich al meer presenteert als rockzanger, en zich steeds meer los maakt van de metal; ook het geflirt met keyboards komt hier al meer naar voren. Ook het gitaarspel klinkt een stuk minder kwaadaardig, en meer uitnodigend.
De betonnen muur begint barsten te vertonen, en zal na Draconian Times helemaal open breken.
Dat er jaren later weer een flinke klodder cement tegen aan wordt gegooid, is een feit.
Bij The Last Time is sprake van een soort van achtergrondkoor, en ademt ook al veel meer.
De treurnis van voorheen lijkt te vervagen, maar dan krijg je vervolgens de koude douche van Forever Failure in je gezicht gesmeten, waardoor je ijzig naar adem probeert te happen.
Het twijfelende, pratende dat volgt werkt bewust nog meer in op je gevoel, en opeens sta je weer met beide voeten terug op aarde, om vervolgens door de draaikolk van een Once Solemn de diepte in gezogen te worden.
Draconian Times lijkt vaak een vredig landschap; maar kijk uit voor de verraderlijke moerassen.
Het is voor mij een duidelijk overgangsalbum geworden tussen twee stijlen, waar men worstelt met beide richtingen.
Vaak wordt een soortgelijke plaat gezien als een toegeving aan een zwakte; hier bundelt het juist de krachten tot een coherent geheel.

avatar van Alicia
Ik heb deze er ook maar even bij gepakt en het bevalt mij heel goed. Dit album zal, voornamelijk vanwege de zang, hoogstwaarschijnlijk niet tot mijn meest meest favoriete platen in dit genre gaan behoren, maar het geheel is interessant en goed genoeg om er vaker naar te luisteren. Zeker het fantastische gitaarspel is het vermelden waard.

avatar van milesdavisjr
4,0
Alicia schreef:
Ik heb deze er ook maar even bij gepakt en het bevalt mij heel goed. Dit album zal, voornamelijk vanwege de zang, hoogstwaarschijnlijk niet tot mijn meest meest favoriete platen in dit genre gaan behoren, maar het geheel is interessant en goed genoeg om er vaker naar te luisteren. Zeker het fantastische gitaarspel is het vermelden waard.


Probeer dan ook eens zijn voorganger Icon, de zang is daar niet wezenlijk anders dan op deze plaat maar de gitaarsolo's zijn niet te versmaden, zo goed.

avatar van Alicia
milesdavisjr schreef:
(quote)


Probeer dan ook eens zijn voorganger Icon, de zang is daar niet wezenlijk anders dan op deze plaat maar de gitaarsolo's zijn niet te versmaden, zo goed.


Bedankt voor de tip! Dan ga ik dat album zeker ook even meenemen! Ik probeer, als een plaat mij aanspreekt, meestal wel meerdere albums van de betreffende artiest te beluisteren. Tegenwoordig is dat makkelijk met de vele streamingdiensten. De echte toppers schaf ik vroeg of laat aan en dan het liefst zo groot mogelijk!

avatar van wizard
4,5
De zang op Icon is wat ruwer naar mijn mening. Maar beide zijn goede albums.

avatar van milesdavisjr
4,0
Destijds betekende dit album de definitieve doorbraak naar een groter publiek. Vaak als headliner geboekt op de grotere metal festivals, regelmatig werd de band in de pers een toekomst toegedicht als Metallica.
Desalniettemin liep het anders, de opvolger One Second was niet alleen minder van kwaliteit maar ook een stuk vreemder qua opzet. De band raakte vervreemd van zijn achterban, de band raakte in de ban van destijds heersende (muzikale) modetrends. Dan dit album; natuurlijk is Enchantment een goede sfeervolle opener en is Hallowed Land een topper maar er staan voor mij enkele nummers op die niet de juiste snaar weten te raken. De voorganger Icon heeft mijn hart gestolen, de uitstekende riffs, de weergaloze solo's van Mackintosh, Holmes die af en toe nog venijnig uit de hoek kon komen, een album dat helemaal af was. Op Draconian Times zijn alle elementen wel aanwezig en is het vaak genieten geblazen maar na Shadowkings klinken teveel nummers voor mij inwisselbaar. In mijn ogen het iets zwakkere broertje van Icon maar desalniettemin een schijf wat op kwalitatief gebied dermate genoeg te bieden en zich een waardige opvolger van Icon mag noemen.

avatar van RuudC
3,5
Ik snap vrij weinig van de waardering van deze band. De instrumentatie is wel goed. De sfeer is fijn, maar verder heb ik er geen enkele klik mee. Het is prima achtergrondmuziek. Om het de nieuwe Metallica te moeten noemen, mag het materiaal een stuk meer catchy zijn. Ik blijf het idee hebben dat Paradise Lost maar een trucje kan. Alsof ik steeds weer naar hetzelfde nummer luister. Steeds weer een traag introotje, versnellen, eerste couplet, refrein, solo etc etc. Het kan me gewoon niet echt boeien. Ik verwacht eigenlijk dat er genoeg in de doom/death/gothic hoek is dat beter is dan Paradise Lost.

Tussenstand
1. Shades Of God
2. Draconian Times
3. Gothic
4. Icon
5. Lost Paradise

avatar van lennert
5,0
Soms ben je het eens en soms heeft Ruud het gewoon fout (maar dat mag!). Ook al was power metal de muziek van mijn jeugd, Draconian Times is het album dat ik tussen mijn 16e en 18e denk ik het meeste geluisterd heb. Onderdeel van de emo-fase waarin bands als My Dying Bride en Paradise Lost het af en toe wonnen van het meer opzwepende van een Blind Guardian en Gamma Ray. Draconian Times blijft vandaag de dag echter nog steeds wel een van mijn meest favoriete albums ooit. Holmes' heeft hier het melodisch blaffen helemaal tot kunst verheven en de songs zijn tot in de puntjes verzorgd. Het drumwerk van Lee Morris vult alle gaten vakkundig op en zorgt voor een dynamiek die ik nog niet eerder bij de band had gehoord.

Het is tevens een vrij radio-vriendelijk album. Geen grunts, compacte composities met kop en staart en wederom de grootsheid van Gregor Mackintosh' solo's. Ik moet deze beste man eens wat vaker noemen in toplijsten van favoriete gitaristen, want wat hij op songs als Hallowed en Shades Of God uit de koker tovert is fantastisch. Het album bevat tevens met Yearn For Change een van mijn favoriete tekstuele momentjes van de band ("Our lives leading onwards, the essence is stronger
Memories of life drifting further away
I must doubt that where there's a will there's a way...
But I know, it's forever... Praying for a change!")
Het met quotes van Charles Manson opgeleukte Forever Failure ("I don't really know what sorry means") is eveneens een flink schot in de roos en met Once Solemn heeft de band een heerlijke up-tempo kraker te pakken.

De sound is gothic metal, maar dan wel met een energie van de grunge. Ik snap wel dat de band rond dit moment als een grote belofte werd gezien, want het album heeft voor in mijn ervaring een genreoverstijgende sound die het fantastisch kan doen bij de 'massa'. Een album voor zwoele zomeravonden, al zet ik hem nu nogmaals met alle liefde op.

Voorlopige tussenstand:
1. Draconian Times
2. Icon
3. Gothic
4. Shades Of God
5. Lost Paradise

avatar van Edwynn
5,0
RuudC schreef:
Alsof ik steeds weer naar hetzelfde nummer luister. Steeds weer een traag introotje, versnellen, eerste couplet, refrein, solo


Ja... Als dit hetgeen is wat je opvalt zit je niet goed te luisteren hoor.

avatar van Timk
4,0
geloof het of niet maar voor het eerst in 25 jaar dit album vandaag in zijn geheel geluisterd (shame on me), ik heb One second thuis en heb de band verder nooit gevolgd. Tot ik nu Draconian online voor een paar euro zag liggen en dacht waarom niet ... ... En daarna was mijn gedachte WAUW, en waarom heb ik dit niet eerder geluisterd ? Hoe dan ook zelfs na 25 jaar vindt ik dit (nog steeds) geweldig, en kan niet anders dan nu ook meteen een mooie 4,5 te geven voor dit eigenlijk gewoonweg meesterwerkje.

avatar van rushanne
5,0
Vandaag op de kop af 25 jaar geleden uitgebracht, dit meesterwerkje. En nog steeds een graag geziene gast in mijn cd speler.

avatar van milesdavisjr
4,0
Een degelijke opvolger van Icon, echter in mijn ogen wat minder heavy en de songs zijn wat mij betreft ook minder memorabel. Het succes van Icon werd geconsolideerd en verder uitgebouwd. Op vele festivals stonden de heren als headliner geboekt. Toen het album uitkwam vond ik het al snel net zo goed als zijn voorvanger, dat is inmiddels niet meer het geval.
Opener Enchantment is fraai maar kan mij niet over de hele lengte boeien. Dat doet Hallowed Land wel, een uitstekend nummer.The Last Time , destijds uitgebracht als single, vormt ook een boeiende track. Het verdere verloop van de plaat vind ik minder interessant, veelal midtempo materiaal waarvan de ruwere randjes zijn weggesneden. Dat is niet erg want het blijft fraai, sfeervolle schetsen als Elusive Cure, Yearn For Change en Hands of Reason blijven interessant maar dringen zich minder aan mij op dan de voorganger dat deed. Desalniettemin een goede worp.

Tussenstand:

1. Icon
2. Shades of God
3. Draconian Times
3. Gothic
4. Lost Paradise

avatar van Hakuna
4,0
Destijds leerde ik dit via de Aardschok kennen op dacht dat er op televisie ook een hardrock uur was van Sky Channel waar veel van dit soort metal te zien en te horen was, enkele nummers zijn dacht ik ook een bescheiden hit geweest . Deze CD heb ik net als veel ander jaren '90 uit de bibliotheek van Kerkrade en Brunssum geleend en via de CDR Rotterdam en getaped op cassettes. Nu vind je deze CDs voor een grijpstuiver op eBay, marktplaats en Discogs waarbij de verzending vaak duurder is dan de CD zelf.

Van deze band vind ik deze en Icon nog het meest te pruimen.

Blijft na 25 jaar weer eens terug gehoord te hebben voor mij toch wel een score 4

avatar van Lau1986
4,0
Ik vind dit een heerlijk album. Hier valt eigenlijk alles op zijn plek. De zang, de solo's, de toetsen. Het past allemaal perfect. Daarnaast straalt er energie vanaf. Genieten.

avatar van Juul1998B
4,5
Aan alle recensies die ik gelezen heb over dit album zou dit echt iets voor mij moeten zijn. Een soort gothic metal meets doom metal variant. Ben benieuwd, deze zo snel mogelijk luisteren.
Er is gewoon ''teveel'' muziek en te weinig tijd lmao.

avatar van Edwynn
5,0
Veel Sisters-invloeden in elk geval. Het was Paradise Lost dat mij op het spoor zette van Sisters Of Mercy, The Cure en noem allemaal maar op. Al wekten ze die interesse bij mij al toen Gothic uitkwam. In interviews met de band ging het veel over al die Britse new wave acts. Een Jehova's Getuige die ons tijdens een gastles op school vooral waarschuwde voor een band als Joy Division, deed de rest en zette me aan om naar de bieb te gaan en die shit echt eens te gaan luisteren. Voor mij persoonlijk denk ik een belangrijke reden dat ik de transitie van doom/death naar dit meer toegankelijke geluid altijd goed heb kunnen verteren. Het was verder ook een logische ontwikkeling van de band volgens mij.

avatar van Juul1998B
4,5
Edwynn schreef:
Veel Sisters-invloeden in elk geval. Het was Paradise Lost dat mij op het spoor zette van Sisters Of Mercy, The Cure en noem allemaal maar op. Al wekten ze die interesse bij mij al toen Gothic uitkwam. In interviews met de band ging het veel over al die Britse new wave acts. Een Jehova's Getuige die ons tijdens een gastles op school vooral waarschuwde voor een band als Joy Division, deed de rest en zette me aan om naar de bieb te gaan en die shit echt eens te gaan luisteren. Voor mij persoonlijk denk ik een belangrijke reden dat ik de transitie van doom/death naar dit meer toegankelijke geluid altijd goed heb kunnen verteren. Het was verder ook een logische ontwikkeling van de band volgens mij.

Dat klinkt letterlijk dan als muziek in de oren voor mij. Ik ben erg fan van de gothic rock scene zoals je al een beetje uit mijn top 10 kunt opmaken. Ook hou ik van de combinatie gothic-metal met bands als Type O negative. Ik ga deze ( en al helemaal na jou verhaal nu) maar eens snel opzetten!

avatar van Juul1998B
4,5
ABDrums
Misschien ook iets voor jou?

avatar van Kondoro0614
5,0
Dit blijft toch echt wel mijn favoriete PL plaat, geweldig!!

avatar van milesdavisjr
4,0
Een Jehova's Getuige die ons tijdens een gastles op school vooral waarschuwde voor een band als Joy Division, deed de rest en zette me aan om naar de bieb te gaan en die shit echt eens te gaan luisteren.


Met terugwerkende kracht zou je die Jehova's getuige nog wel een bedankje mogen sturen door je op het juiste pad te wijzen

avatar van ABDrums
4,0
Juul1998B schreef:
ABDrums
Misschien ook iets voor jou?

Oeps, toentertijd je opmerking gemist... Deze staat ook al heel lang op mijn 'eens te beluisteren'-lijst, maar ik kom er niet aan toe. Misschien deze week toch maar eens tijd hiervoor vrijmaken...

avatar van Edwynn
5,0
milesdavisjr schreef:
(quote)


Met terugwerkende kracht zou je die Jehova's getuige nog wel een bedankje mogen sturen door je op het juiste pad te wijzen


Ja. Als zij nog leeft misschien. Maar Paradise Lost kende ik al lang natuurlijk. Sinds de Frozen Illusion tape die ik voor een tientje van de band zelf kocht.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:19 uur

geplaatst: vandaag om 11:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.