Hoewel The Way of All Flesh de eerste Gojira-cd was die ik kocht, was het From Mars to Sirius dat me kennis liet maken met de muziek van deze Franse band. Dat was zo’n zes, zeven jaar geleden. Destijds hoorde ik dit album erg vaak. Volgens mij heeft het ook een tijd in mijn top-10 hier op MuMe gestaan.
Daar is het sinds lang uit verdwenen, en ik luister eigenlijk ook nog maar weinig naar Gojira. Dat wil echter niet zeggen dat ik dit album niet meer kan waarderen: nu ik het weer eens luister, bevalt het me nog steeds erg goed. Over het algemeen vind ik het zware, doordachte en groovende geluid dat Gojira hier laat horen, erg de moeite waard. Gojira klinkt uniek. Ik ken alleen Hacride als het gaat om vergelijkbare bands (maar die band haalt niet het niveau van Gojira). De drums van Mario Duplantier zijn bepalend voor dat geluid en hij is net zo dominant aanwezig op dit album als de gitaristen.
Met name de eerste twee nummers, en From Mars/To Sirius en Global Warming springen er voor mij bovenuit. Where Dragons Dwell doet me dan weer niet zoveel, World to Come is het dieptepunt van het album. Er gebeurt mij te weinig in dat nummer. De teksten zorgen hier en daar voor een paar pluspuntjes, hoewel het niet iets is waar ik veel aandacht aan besteed.
Dat ik From Mars to Sirius niet zo vaak meer luister, heeft ermee te maken dat mijn smaak met de jaren verandert. Ook speelt mee dat ik dit album net wat te lang vind, en hier en daar heb ik moeite de nummers uit elkaar te houden.
Vandaar dat ik toch maar een half sterretje van mijn waardering afhaal. Dan kom ik uit op vier sterren.
4.0*