Loreena McKennitt - The Book of Secrets (1997)

Dit album werd me aangeraden door een Enya-geobsedeerde vriend van me en ik heb na hevig aandringen maar een nummertje gedownload. Dat nummer was The Mummers' Dance. Direct de eerste keer dat ik hem luisterde had ik kippevel. Ik heb nou het hele album binnengehaald. Ik heb hem net de eerste luisterbeurt gegund.
Ik ben zelf niet heel erg fan van Enya, maar Loreena vind ik wel heel mooi. Wat een prachtige nummers. The Mummer's Dance en Dante's Prayer zijn nu al mijn favorieten.

Ik geeft dit album direct al 4 sterren, en ik ga zeker achter meer Loreena aan.

Ik hoorde trouwens dat er een nieuw album uitkomt dit jaar

Gisteren voor het eerst sinds lang weer eens helemaal geluisterd, met boekje erbij. Het is wel heel voorzichtig allemaal, had van mij wel iets meer folky en wat minder new age gemogen. Maar Loreena is wel iemand die er helemaal voor gaat, en dat waardeer ik dan wel weer. The Highwayman zou van mij wel stemmen krijgen in de ´lange nummers KO´. Het instrumentale La Serenissima vind ik ook leuk.

Fantastisch album wat mijn in ziens heel ver boven Enya uitstijgt! Enya vind ik van een hele andere orde en muzikaal gezien niet te vergelijken. Bij Enya krijg ik het gevoel dat zij zich lekker heeft laten gaan op een synthesizer met de nodige soundsamples en dit alles heeft gemixed tot een Pickwick-cd die heerlijk binnenkomt op een mistige zondagmiddag. Op zich niks mis mee maar Loreena is van een ander kaliber, meer een "natural Tulsi tea" , smaakt altijd!
De live cd van haar is zwaar de moeite waard, wat een geweldige sfeer. Ik draai zowel de live cd(live in Paris) als "the book of secrets" regelmatig en ze vervelen mij nooit. Het is net of je er iedere keer weer wat nieuws in ontdekt. Ik hoorde dat zij met heel veel mensen en dus instrumenten op het podium staat, lijkt mij geweldig om eens naar toe te gaan.
Wat ik vooral geweldig vind aan dit album zijn de Oosterse en Keltische sferen die mengen tot een heerlijk geheel wat je praktisch in iedere gemoedstoestand kan waarderen. Ook heeft de muziek iets heimelijks wat ik niet in woorden kan uitleggen, ze creëert een sfeer die ik heel bijzonder vind. Aanradertje !

Ik werd naar dit album verwezen na mijn vraag om muziek in de trant van Tuomas Holopainen - Music Inspired by the Life and Times of Scrooge (2014). Ik snap de link, want het gehalte folk is hoog, maar daar houdt wat mij betreft de vergelijking op. Loreena McKennitt maakt sfeervolle muziek, maar van een heel andere soort: dromerig en vol rust. Het tempo ligt laag, alle instrumenten zijn er in een ondersteunende rol: de sfeer staat centraal, en de zang is het enige "instrument" dat af en toe in de spotlight staat. Af en toe is er wat meer ruimte weggelegd voor viool of fluit, maar dit wordt vervolgens zo bescheiden neergezet dat het woord "solo" al te veel is.

Ik kan niet zeggen dat ze het slecht doet, want waarschijnlijk heeft dit album alles wat je zoekt in dit genre. Maar het doet niet veel voor mij. Mijn zoektocht gaat dus door, want voorlopig is het solowerk van Holopainen nog "one of a kind".