The Allman Brothers Band - Idlewild South (1970)

Dit tweede album van The Allman Brother Band vind ik iets minder dan hun debuut. Toch is "Idlewild South" een prima plaat. Ik heb er een iets minder bluesgevoel bij, maar muzikaal is ook dit weer dik in orde. Duane Allman speelt wederom mooie gitaarpartijen, waarbij met name zijn slidetechniek opvalt. "In the Memory of Elizabeth Reed" is daarvan een mooi voorbeeld. Hoewel ik het origineel van "Hoochie Coochie Man" prefereer laat The Allman Brothers Band hier een verfrissende versie horen. Hoogtepunt vind ik het ingetogen en vooral prachtig gezongen "Please Call Home".

Deze tweede plaat van the Allman Brothers Band is wat meer ingetogen dan hun geweldige debuutplaat. Maar minder vind ik 'm zeker niet. Idlewild South staat vol met heerlijke - soms lazy - bluesrock en wat meer 'pakkende' songs, zoals Revival, Don't Keep Me Wonderin' & Midnight Rider. In Memory of Elizabeth Reed is natuurlijk vooral als live nummer bekend, maar als je deze studio versie op de koptelefoon luistert is daar ook helemaal niks mis mee: wat een prachtig nummer, met die geweldige gitaar van Duane Allman. Ook de laatste drie nummers zijn goed: het catchy Hoochie Coochie Man, het mooie Please Call Home en het lekkere Leave My Blues At Home, zodat er geen zwakke broeder op deze al weer overheerlijke bluesrockplaat staat.

Ik heb het idee dat ik dit album na de superbe voorganger altijd een beetje onderschat heb, en wel om twee redenen : de "People can you feel it"-gospel-vibe van Revival komt me nogal gemaakt voor (en vanaf 1:30 ben ik altijd bang dat ze plotseling naar Crunchy granola suite van Neil Diamond en/of Percy Faith gaan overschakelen), en over die riff van de oorspronkelijke Hoochie coochie man ben ik nooit enthousiast geweest. Maar dat laatste nummer is hier eigenlijk onherkenbaar met donderende drums en lekkere gitaarlijnen, en als Revival dan de enige vreemde eend in de bijt is maak ik hier toch 4* van.

De geboorte van de Allman Brothers Band vond plaats aan het einde van de jaren ’60 in Jacksonville Florida USA en de broers Duane en Gregg Allman stonden aan de wieg van één van de succesvolste southern rock blues bands. In de eerste line-up viel meteen op dat er twee drummers deel uit maken van de band en dat zorgt ook voor het unieke van de Allman Brothers Band. Daarnaast is het orgel een belangrijk instrument, bespeelt door Gregg. Broer Duane is de gitarist van dienst en zijn slide gitaar bijdragen zijn een genot voor het gehoor. Het debuutalbum “THE ALLMAN BROTHERS BAND” verscheen in november 1969 en de opvolger was het op 23 september 1970 verschenen “IDLEWILD SOUTH”, één van de toppers in het oeuvre van de Amerikanen. De 7 songs en bijna 31 minuten muziek zijn vanaf de eerste seconde geweldig. Eén cover, de bluesklassieker “HOOCHIE COOCHIE MAN” geschreven voor Willie Dixon en de rest van de songs zijn door de bandleden zelf geschreven. Het album gaat van start met “REVIVAL”, met prachtige duo gitaarwerk van Duane Allman en Dickey Betts, componist van dit nummer. DON’T KEEP ME WONDERIN’” is zo’n typische begin jaren ’70 song waarin blues met pop elementen vermengd worden met een geweldig resultaat. Eerste persoonlijk hoogtepunt is het briljante “MIDNIGHT RIDER”, heerlijk melodieus, prachtige samenzang en in een coverversie een Amerikaanse hit voor Joe Cocker in 1972. Hoogtepunt nummer 2 is het instrumentale “IN MEMORY OF ELIZABETH REED”, waarin alle troeven van het 6-tal duidelijk worden. Bassist Berry Oakley zingt het reeds genoemde “HOOCHIE COOCHIE MAN”, lekker rauw, precies wat een dergelijke bluessong nodig heeft. “PLEASE COME HOME” is een ballad, mooi gezongen door Gregg die bijna alle lead vocalen voor zijn rekening neemt. “LEAVE MY BLUES AT HOME” is een perfect afsluiter, swingende blues met geweldig gitaarwerk, heerlijk drumwerk en subtiel toetsenwerk. Op 29 oktober 1971 komt Duane Allman bij een motorongeluk om het leven en raakt de band één van zijn founders, maar zeker ook één van de peilers in het geluid van de band kwijt. In hetzelfde jaar verschijnt het absolute hoogtepunt in de carrière van de Allman Brothers Band, het live album “AT FILLMORE EAST”, waarin de band op een ongelofelijk hoog niveau speelt. Het derde studio-album is “EAT A PEACH”, waarop Duane nog te horen is, daarna verschijnen veel albums van de 'broers'. “IDLEWILD SOUTH” is één van de hoogtepunten in de carrière van de band, die in januari van dit jaar bekendmaakten deze maand in New York hun 50e verjaardag te vieren. Hulde!