Sommige mensen houden van orde en netheid. Een kleurplaat moet precies binnen de lijntjes gekleurd zijn, boeken moeten op kleur gesorteerd worden en in muziek moeten alle instrumenten netjes en herkenbaar klinken. Ik ben dus niet zo. Ik hou van chaos en wanorde, en als muziek rammelt, ruist en gammel klinkt vind ik dat eerder een aanbeveling dan iets slechts.
En het nieuwe album van Mikal Cronin is zo gammel als maar kan, wat dus iets positiefs is. Beetje jaren '60 gevoel en heel veel ruis over de gitaren. Hierdoor ontstaan hele toffe pop-nummers die soms een beetje aan Weezer doen denken. Het is eigenlijk de ideale combinatie tussen rock/alternatief aan de ene kant en pop aan de andere kant. En niet alleen binnen het album is er veel afwisseling, ook binnen de nummers is dit al terug te vinden. Veel dynamiek waarbij soms de refreinen heerlijk de bocht uitvliegen! In combinatie met een fijne stem en goede, pakkende refreinen is er eigenlijk geen negatief puntje te vinden op het hele album.
Dit album wordt op dit moment plat gedraaid bij mij. Ontzettend fijne muziek, die ik op ieder moment van de dag kan luisteren. Een mengelmoes van heel veel verschillende dingen die heerlijk chaotisch op album zijn gezet. Met zulke goede nummers en fijn rammel geluid, kan je het bij mij moeilijk fout doen!
Overgenomen van mijn blog: pat-sounds.blogspot.nl