menu

Savatage - Power of the Night (1985)

mijn stem
3,36 (68)
68 stemmen

Verenigde Staten
Metal
Label: Atlantic

  1. Power of the Night (5:14)
  2. Unusual (4:27)
  3. Warriors (4:03)
  4. Necrophilia (3:36)
  5. Washed Out (2:15)
  6. Hard for Love (3:59)
  7. Fountain of Youth (4:31)
  8. Skull Session (3:21)
  9. Stuck on You (3:10)
  10. In the Dream (4:16)
  11. Power of the Night [Live] * (4:51)
  12. Sirens [Live] * (3:02)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 38:52 (46:45)
zoeken in:
avatar van Sinner
3,5
Ik vind Power Of The Night geslaagder dan het debuut. Het is allemaal wel wat gestroomlijnder en niet zo rauw meer, maar de productie en het songmateriaal is er wel wat op vooruit gegaan. Zeker het titelnummer, Warriors, Skull Session, Washed Out en het (wel erg gewaagde!) Necrophilia blijven lekkere tracks. Jammer dat het album door veel mensen blijkbaar een beetje "vergeten" word tegenwoordig.

4,5
Dit is een "all time favorite of mine". Het titelnummer op zich is van een andere wereld....vooral het intro.
Ik pak deze cd regelmatig uit de kast, ook de productie is nog altijd het aanhoren waard.

Jammer dat ze het spoor bijster zijn geraakt na streets, dat theatrale beviel me helemaal niet.

avatar van wizard
2,5
Ik vind deze plaat een van de mindere van Savatage. De nummers zijn minder dan die op de eerste 2 platen en er is geen samenhang tussen de nummers. En van die nare jaren '80 keyboardstukken!

Gelukkig zijn nummers als necrophilia en fountain of youth nog wel om aan te horen.

avatar van notsub
4,5
Dit is duidelijk één van de lichtere werken van Savatage. Er staan best leuke nummers op (Power Of The Night, Warriors, Fountain Of Youth), maar de gladde sound verpest het. Savatage moet gewoon heavy klinken en dat doet het hier niet. Nu resteert er een twijfelachtig album dat nog net het voordeel van de twijfel krijgt.

avatar van notsub
4,5
Hoewel Savatage beter kan, doe ik er een half punt bij. De nummers zijn best aanstekelijk en qua zang is dit toch een toppertje.

avatar van Devoo
3,0
Minder hard dan het vorige album, maar toch wel een tof plaatje. Vooral Hard For Love en het afsluitende In The Dream vind ik zeer goede nummers.

avatar van vielip
3,5
Redelijk album vind ik. Er staan een aantal erg sterke nummers op (Power of the night, Skull session, In the dream, Warriors en Hard for love bijv.) maar ook een aantal mindere (Unusual en Stuck on you). De produktie van Max Norman vind ik dan wel weer prima!

avatar van sinkthepink
3,0
Ik vind ook de productie geweldig, de drums na het dreigende intro van Power Of The Night knallen superstrak de kamer in. Vooral de eerste 3 tracks vind ik zeer zeer sterk, helaas is het kruit dan ook wel een beetje verschoten, de rest van de nummers vind ik meer middelmaat. Een gevoel wat ik toch wel met de meeste Savatage platen heb, een paar knallers maar ook een paar zwakke broeders.
"Hall Of The Mountain King" blijft mijn favoriete Savatage plaat.

Ozric Spacefolk
Zwaar ondergewaardeerde Savatage plaat, al is het alleen maar omdat Paul O'Neill hier nog aan mee werkt...

De solo's van Criss scheuren en de vocalen van Jon gaan door merg en been...
Naast het nodige metalgeweld, staat hier ook wel de mooiste ballad op van de band: In the Dream...

avatar van Sinner
3,5
Ozric Spacefolk schreef:
Zwaar ondergewaardeerde Savatage plaat, al is het alleen maar omdat Paul O'Neill hier nog aan mee werkt...


...ehm...je bedoelt Criss Oliva? Toch? O'Neill kwam pas in beeld bij Hall of the Mountain King, of vergis ik me hier?

avatar van wizard
2,5
^ Sinner, je vergist je niet.

Dit album zonet weer eens gedraaid. De laatste keer was jaren geleden volgens mij. De muziek viel me alleszins mee, ik had gedacht dat het veel minder zou zijn. In tegenstelling tot andere Savatage-abums vind ik de nummers onderling niet echt samenhangen. Hier passen ze op een of andere manier net niet goed bij elkaar. Daarnaast bevalt de productie me niet echt. De drums zijn me iets te hard, de gitaar een beetje te zacht.

Zal hem binnenkort nog eens draaien, en daarna misschien mijn score aanpassen.

Ozric Spacefolk
Sinner schreef:
(quote)


...ehm...je bedoelt Criss Oliva? Toch? O'Neill kwam pas in beeld bij Hall of the Mountain King, of vergis ik me hier?


Type-o... Ik bedoelde Paul O'Neill nog NIET aan meewerkte...

avatar van Edwynn
4,0
Het titelnummer alleen al heerst zo ongelooflijk hard. Echt een te gekke riff. En dan moeten nummers als Washed Out en Skull Session nog komen.

Savatage was een redelijk scherpe US metalband dat een aparte mystieke sluier met zich meedroeg. Natuurlijk begon het pas echt met Hall Of The Mountain King en Gutter Ballet. Maar het vroege materiaal wil ik niet zomaar terzijde schuiven. Het kenmerkende spel van Criss Oliva is om van te smullen. Jon Oliva's stem is nog niet helemaal uitontwikkeld maar ik heb ook het gevoel dat er vrij weinig aan de zang gedaan is. Gewoon inschreeuwen die handel en hup de kroeg in.

Een album uitbrengen op Atlantic brengt toch verplichtingen met zich mee. In The Dream wordt als geforceerde single erbij geperst. Een nietszeggende ballade met toch wat van dat melancholische pianospel van Jon Oliva. Zo is die ballade ook weer niet een hele grote ramp. Maar een beetje een nachtkaarsgevoel krijg ik er wel van na al het geweld dat eraan vooraf ging.

Kortom, Savatage op zijn hardst hoor je op Power Of The Night. Alweer beter ontwikkeld dan op Sirens en Dungeons en zeker net zo goed.

Ozric Spacefolk
Edwynn schreef:

Een album uitbrengen op Atlantic brengt toch verplichtingen met zich mee. In The Dream wordt als geforceerde single erbij geperst. Een nietszeggende ballade met toch wat van dat melancholische pianospel van Jon Oliva. Zo is die ballade ook weer niet een hele grote ramp. Maar een beetje een nachtkaarsgevoel krijg ik er wel van na al het geweld dat eraan vooraf ging.


Als ik nuchter en wakker ben kom ik hier nog even op terug. Want in mijn beleving hebben ze nooit een betere ballad gemaakt dan deze...

avatar van vielip
3,5
Wordt dan inderdaad eerst maar nuchter


Ozric Spacefolk
In een poging het gemiddelde omhoog te krikken, deze plaat een 4,5* gegeven.
Ik moet daar eens mee stoppen, en puur naar mijn eigen beleving kijken, en dat combineren met de rest van de Savatage-discografie.

Een 4* dus, want het is meer dan degelijke metalplaat. Gortdroge productie, wat ervoor zorgt dat dit dé plaat is met de lekkerst klinkende solo's, basgitaartjes, riffs en drums.

Een beetje een vergeten plaat, als je het mij vraagt.

avatar van milesdavisjr
3,5
Beter uitgebalanceerd dan de eerste plaat en wat rauwer dan opvolger Fight for the Rock. Dit album is in mijn ogen altijd wat ondergewaardeerd geweest. Nog weinig tot geen theatrale stukken, veel recht toe recht aan jaren 80 power metal. De productie is wat droog maar dat is in mijn ogen geen ramp. Vreemd genoeg vind ik de wat melodieuzere stukken zoals Fountain of Youth, Stuck on You en Unusual de beste nummers van de plaat. Jon Oliva levert wat mij betreft zijn beste vocale prestatie op dit album, zuiver, krachtig en qua hoge uithalen houdt hij zich nog een beetje in. Een heerlijk album.

avatar van RuudC
2,5
Een beetje verbijsterd ben ik hier. Na het fenomenale The Dungeons Are Calling komt het ultraflauwe Power Of The Night. Een slappe, futloze plaat met als dieptepunt het aalgladde Hard For Love. Ik dacht dat ik me tot Streets geen zorgen hoefde te maken (al ben ik erg benieuwd naar wat ze op Fight For The Rock. Daar zijn mijn verwachtingen wel erg laag). Deze plaat laat wel redelijk vertrouwde heavy metal horen, maar er zit geen ruggengraat in. De titeltrack heeft nog wel ballen. Washed Out is gelukkig ook wat feller, maar overtuigt als song dan weer niet.

Het heeft allemaal hetzelfde tempo en het wil nergens heen. De teksten zijn vrij rampzalig, maar bovenal mist het gewoon pit. Als ik Jon hier hoor zingen, geloof ik hem niet. Dat is op de andere platen die ik ken wel anders.


Tussenstand:
1. The Dungeons Are Calling
2. Sirens
3. Power Of The Night

avatar van lennert
3,0
Beter dan het debuut omdat Oliva hier in ieder geval zuiver zingt en omdat enkele nummers wel degelijk goed zijn, maar alles bij elkaar is dit een geval van 'eigenlijk net niet'. De productie zorgt er helemaal voor dat de songs punch missen en dat is jammer. Het beledigt me nergens, maar heeft ook weinig waardoor ik het nog een keer zou willen opzetten.

Voorlopige tussenstand:
1. The Dungeons Are Calling
2. Power Of The Night
3. Sirens

3,5
Heb hem maar weer eens opgezet, kan me herinneren dat ik het de metal sensatie vond in 1985. Waanzinnig openingsnummer met gaaf gitaarwerk en retestrakke drums en lekker fel gezongen. Het vervolg is al wat minder Unusual is oke maar haalt het niveau van de opener niet, Warrior is mijn favoriet van het album. Chris Oliva steelt de show met zijn zeer herkenbare stijl op deze schijf. De productie is kraakhelder maar wel een beetje te gepolijst. Toen ik ooit dit op cd aanschafte vond ik de dynamiek van de plaat een stuk beter dan deze wat vlakke cd. Necrophilia en Washed Out zijn lekkere vlotte nummers. Hard for Love heb ik altijd al een lekker nummer gevonden omdat het niet zo vol getimmerd is. Had ook van Dokken of Ratt kunnen zijn, dat was toendertijd vloeken in de kerk. Savatage ging door als een echte metal band! Groot was ook de deceptie toen Fight for the rock (ofzo) uitkwam. Fountain of Youth is weer een typisch Savatage nummer en daar wringt de schoen toch een beetje. De nummers lijken kwa tempo en opbouw net iets teveel op elkaar. Dit blijft echter een prachtplaat! Ik vind dit samen met HOTMK hun beste album.

avatar van HaaPee
3,5
Heerlijk titelnummer met een gruwelijke intro en riff. De intro van Warriors vind ik overigens ook erg sterk. De nummers wisselen enigszins in kwaliteit, en zijn in tempo en geluid zoals elders ook genoemd juist redelijk monotoon, maar maken het wat mij betreft ook wel weer tot een lekker draaibaar plaatje. De compactheid speelt daar ook wel een rol in.

Tekstueel zijn de eerste albums van Savatage wat minder interessant. Hard for Love klinkt bijvoorbeeld heel aardig, maar is tekstueel bijzonder zwak. Bovendien zijn het vaak nog wel erge metalclichés en lijkt het ongecensureerde Necrophilia dan ook vooral een marketingtruc. Wel lijkt een voorzetje naar een meer eigen diepgang hoorbaar (met bijv. later nummers als Mentally Yours maar ook het album Streets, waarin de heftigheid niet het doel lijkt, maar het verhaal).

avatar van milesdavisjr
3,5
De opvolger van Sirens en een wat vreemde worp, dit komt mede door de productie die wat droog is. De NWOBHM, zo kenmerkend voor het debuut wordt wat losgelaten ten faveure voor typische Amerikaanse power rock. Wat meer gericht op groove dan op de riff, Power of the Night, Unusual, Fountain of Youth en Stuck On You, pakkende songs, veel midtempo en kamerbrede refreinen. Het is alleen jammer dat de agressie niet uit de speakers knalt, mede door toedoen van de productie, maar ook nummers als Hard for Love, Washed Out en In the Dream zijn wat mager en kunnen niet tippen aan de overige songs.
Een redelijke opvolger van Sirens maar nog wel een paar punten die voor verbetering vatbaar zijn.
Qua composities laten de heren blijk geven van groei, de rauwheid en gruizige karakter van het debuut geef ik echter nog even het voordeel van de twijfel.

Tussenstand:

1. Sirens
2. Power of the Night

avatar van Lau1986
3,5
Een vermakelijk album dat vooral goed begint. Daarna is het allemaal niet heel bijzonder. Ik blijf echter de vocalen van Jon Olivia erg lekker vinden.

2,5
Hun minste album, m.i.

avatar van Mssr Renard
3,0
Fight for the Rock vind je beter? Dat kan ik niet geloven.

avatar van Wolfmother
3,5
Toch wel een geinig plaatje dat zich bijna kan meten met Sirens, al is het alleen al vanwege de awesome opener.
Tekstueel zijn de nummers ook geinig, veel verwijzingen naar drank, drugs en sexy die ik er stiekem tussendoor hoor.

1. Sirens
2. Power of the Night

Gast
geplaatst: vandaag om 13:37 uur

geplaatst: vandaag om 13:37 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.