Caro Emerald - The Shocking Miss Emerald (2013)

Hier was weer niks 'shockings' aan.

Was net helemaal enthousiast dat Frontier Psychiatrist van the Avalanches werd gedraaid op de Nederlandse radio, bleek het I Belong To You van Neerlands platgedraaide Caro te zijn. Vind dat the Avalanches toch de sample wat leuker hebben gebruikt. Dit is wel de eerste keer dat ik de single hoor, kan het zijn dat dit album nog helemaal niet zo erg is gepromoot als haar vorige?

Het is zo ontzettend gemaakt dit. Ik krijg het idee dat ze haar ergens vandaan hebben getrokken met de intentie het geheel tot een bepaald personage te forceren. Ze wordt gepresenteerd met een bepaalde attitude over zich maar er lijkt vervolgens eigenlijk totaal niets van eigenheid achter te schuilen, dat vind ik een dubieuze combinatie.

Waar ik niet zoveel mee heb.

Ik moet hier toch dringend eens wat posten.

Het is zondag, de Miss Emerald etherterrreur is niet te ontwijken als je graag voetbal op de radio hoort, en actie = reactie. In Nederland zijn wij goed in laagdrempelige retromuziek, en daar mogen we om zuiver economische motieven natuurlijk beretrots op zijn. Liefhebbers van Caro raad ik serieus aan deze plaat ook eens te beluisteren. De muziek daarop is met dezelfde intenties gemaakt, en had dertig jaar geleden een vergelijkbaar hersenverwekend effect als hetgeen Miss Emerald ons tegenwoordig voorschotelt.

Overigens Caro, zo'n 10 cm lager was pas écht shocking geweest.

Een woord: wauw!

Ik ben recent écht beginnen luisteren naar muziek. Nu, ik houd al erg van de retro-stijl, en zij straalt die gewoon helemaal uit. Ik ben erg blij dat ik Caro Emerald ontdekt heb. Dit album, The Shocking Miss Emerald, is beter dan het vorige. Waar het vorige écht de 20's uitstraalt, is dit album een beetje anders. Nog steeds dezelfde sfeer, een klein beetje stijlbreuk. De liedjes Black Valentine en I Belong To You zijn wat anders. Toch erg mooi. Ik heb eindelijk een album gevonden dat ik vollédig graag hoor. Stuk voor stuk zijn de liedjes genietbaar. Ik ben niet iemand die om de haverklap de volle laag geef, maar dit krijgt toch wel een dikke (en voorlopig nog de enige) 5*.

Goed dat meningen verschillen

Nou de shock van het 1ste album is nu wel zo goed als uitgewerkt. Een redelijke veilige herhalingsoefening die vooral gemaakt lijkt om de doelgroep die het debuut omarmt hebben bijeen te houden. Op een paar pakkende liedjes na, begint de slijt er al snel in te komen en is het wat worstelen om naar het eind van het album te geraken.

Op zich een heel aardig album waar ik goed naar kan luisteren, maar het kan niet het niveau van de eerste plaat halen. Moet bekennen dat het frisse er voor mij ook wel van af is.

Ontzettend beroerd, vaak zelfs flauw, album