menu

Annihilator - Schizo Deluxe (2005)

mijn stem
3,44 (31)
31 stemmen

Canada
Metal
Label: AFM

  1. Maximum Satan (4:36)
  2. Drive (4:59)
  3. Warbird (4:42)
  4. Plasma Zombies (4:46)
  5. Invite It (4:58)
  6. Like Father, Like Gun (4:20)
  7. Pride (4:57)
  8. Too Far Gone (4:24)
  9. Clare (6:46)
  10. Something Witchy (5:22)
  11. Weapon X (Remastered from 2004 A&M Release "The One" * (3:33)
  12. I Am in Command (1st Rehearsal with Coburn Pharr/ Neverland Line Up 1990) * (3:52)
  13. Annihilator [1st-ever Studio Recording by Annihilator with John Bates 1985] * (4:03)
toon 3 bonustracks
totale tijdsduur: 49:50 (1:01:18)
zoeken in:
DutchViking
Annihilator's nieuwste album. Klinkt veelbelovend, hoewel ik de cd nog niet in zijn geheel heb gehoord. Als ie net zo goed is als de voorganger (All For You) ben ik tevreden.

avatar van c-moon
5,0
Prachtige plaat !!!!

avatar van c-moon
5,0
Heb de CD ondertussen al bijna grijsgedraaid, vind hem echt fantastisch...

De eerste helft van de CD is echt Trash Metal en "in your face", en naar het einde toe van de CD wordt het wat melodieuzer.. het nummer "Clare" neigt zelfs naar progrock ))

.... ik moest er wat aan wennen aan deze CD, maar ik durf zelfs stellen nu dat hij, wat mij betreft, het hoge niveau haalt van "Alice in Hell" en "Never, Neverland", zoniet overtreft...

Op deze CD vliegen de tempo wisselingen en scherpe ongenadige gitaren je om de oren!
En het is héél lekker ))

Zanger David Padden kan duidelijk veel met zijn stem, 'boosaardige' klinkende roepzang enerzijds, maar anderszijds evengoed mooie melodieuze harmonische zang.. de man heeft een zeer sterk stemgeluid...

Jeff Waters neemt op één nummer (Too Far Gone) zelf de vocalen voor zijn rekening...

Met opener "Maximum Satan" barst meteen de hel los...Slepende gitaren... met veel vuurwerk, traag tempo, dat in het midden van het nummer even in rustige gitaargeriedel overgaat om dan in een stroomversnelling te gaan ... Maximum Trash, Maximum Annihilator!! Een Bom! Maar wat een bom!! Dan volgt "Drive" nog een mokerslag van een nummer. Supersonische snelle drums, een vette gruntkreet en dan "alles geven"... dit gaat meer naar Speed Metal.. de zeer sneltempo en gitaarsoli om van te smullen... het doet me soms denken aan de vroegere Metallica, maar dan veel, veel, veel, vééééél beter...

Méér van dat in "Warbird"... maar minder overtuigend wat mij betreft dan "Maximum Satan" en "Drive"... toch een mindere track..

Maar dan... "Plasma Zombies"! Feest!!! Weer zo'n bom.. met muzikale verwijzing naar een het vroeger Annihilator-werk..., in de melodie van de strofen, en de gitaar klank, maar dat kan ook een indruk van mij zijn, misschien wil ik dat wel horen... het nummer kent in elk geval véél variatie.. snelle ritmes met zoals op voorgaande drie nummers zeer groffe 'zang', maar met een prachtige tussenstuk, dat iets rustiger wordt, om dan daarna weer te ontploffen... héél sterk...
Zeker een favoriet van mij!!

"Invite It" is meer van dattem....en ook hier: die gitaarsoli!!! En hier worden de vocals ook melodieuzer.... maar het is niet de sterkste song van de plaat, zeker niet, neen, dan zijn "Like Father Like Gun" en "Pride" toch véél sterker...

"Too Far Gone" is de track die Waters zelf zingt vind ik eigenlijk op de gitaarsolo nà de zwakste schakel van het album...

Maar dan volgt meteen een hoogtepunt.... "Clare".... zowaar een ballad.. of toch bijna.... heel goed gezongen ook, Padden laat op dit album eens te meer zijn veelzijdigheid zien als zanger.. Als ik sprak van ballad schreef ik erbij "toch bijna", het referein is bijvoorbeeld in een andere vesnelling, met een vette trashgitaar erachter, terwijl Padden wat mij betreft, en dit doorheen heel het nummer zijn knapste vocalen van het hele album neerzet.. en er is ook plaats voor, wat gitaargeweld natuurlijk, terwijl er dubbelgelaagde harmony vocals aankomen: op de achtergrond snelle drums/ en gitaar.. en dan.... een grunt... en DE VERWIJZING...
"Look at ALICE now..." en de gitaren worden smeriger alsook de vocalen...
DIT IS EEN WERELD TRACK!!!!
Daarna kabbelt de song weer rustig verder als ware het een zeemzoete ballad...
Je begrijpt al wat nu volgt: DIT IS MIJN FAVORIET van het album ... o ja... ik mag niet vergeten te vertellen dat de track eindigt in een absoluut geniale gitaarsolo die een waar muzikaal orgasme is...
Alleen al omwille van deze track vind ik de CD het aanschaffen waard... echt waar!

Eindigen doet ANNIHILATOR opnieuw in volle agressie.. met de track "Something Witchy".. De refreinen worden net niet gegrunt.. en de melodien worden heel knap gezongen, vooral het middenstuk "gone"... waauw.......De betere Metallica song die Metallica nooit schreef

Mijn favorieten:
*Maximum Satan
*Plasma Zombie
*Clare (!!!!!!!!!!!!!!!)
*Something Witchy
*Drive

In volgorde van genialiteit:
1. CLARE
2. PLASMA ZOMBIE
3. SOMETHING WITCHY
4. MAXIMUM SATAN
5. DRIVE

Op de limited edition vind je ook nog "Weapon X" (remasterd), I Am In Command (rehearsal in de neverland line up) en Annihilator (eerste opname ooit, met John Bates, 1985)

avatar van HammerHead
2,5
Gezien het grote aantal uitroeptekens in je verhaal, c-moon, verdenk ik je ervan dit een goede plaat te vinden.

Toch maar eens gaan checken dan.

avatar van c-moon
5,0
Ja, Hammerhead... jij hebt dat goed begrepen..
Ik kende Annihilator aanvankelijk enkel van ALICE IN HELL en na een metalkwis in Beveren onlangs waar weer Annihilator voorbijkwam ook en i k met de kwisgenoten het nog over Jeff Waters & co, werd mijn interesse opnieuwe gewekt, en zo bestelde ik spontaan een heel deel van de 'back catalogue'.. en een weinig later deze schitterende schijf!

avatar van HammerHead
2,5
Hmm, ik ben het toch voor een groot deel oneens met je betoog c-moon.

Het album begint prima bij de opener. Het gebruik van de chliché teksten vergeef ik ze dan maar (we leven in 2006 dacht ik en niet in 1986). Lekkere riffjes en zo hier en daar een prettig solootje.
Verdere sterke momenten op deze plaat zijn voor mij de standaard thrashers, dus die nummers met de echte thrash-riff en -solo's erin. En dat zijn wat mij betreft Like Father Like Gun en Too Far Gone. Ook Clare is een welkome afwisseling op een verder vrij monotoon plaatje (vooral de eerste helft).
Vooral in Drive, Plasma Zombies en Invite It meent Annihilator zich bezig te moeten gaan houden met een wedstrijdje "staccato machine gun" riffen en drummen. Dat is vooral veel en veel harder en vetter geproduceerd dan het vroegere Metallica, maar beter zou ik het niet noemen. Ik hoor eerder een chronisch gebrek aan fantasie, een poging om mij met zo hard mogelijke muziek toch in slaap proberen te sussen als het ware. Op de occasional solo na doen deze nummers mij echt zeer weinig.

Verder ben ik ook niet altijd helemaal tevreden met het schreeuwgeluid van de heer Padden. Dat heeft m.i. meer met metalcore dan thrash te maken... soit.

Overall toch een krap 3,5je.

MetalDex
HammerHead schreef:

... Het gebruik van de chliché teksten vergeef ik ze dan maar (we leven in 2006 dacht ik en niet in 1986).
... vrij monotoon plaatje (vooral de eerste helft)...
....het vroegere Metallica...
... eerder een chronisch gebrek aan fantasie...
... Verder ben ik ook niet altijd helemaal tevreden met het schreeuwgeluid van de heer Padden...

De hele bedoeling van dit album was om weer vette trash (annihilator) metal te maken die je weer terugneemt de naar beruchte jaren '80. Na All For You waar veel stijlen door elkaar gebruikt werden (op de eerste plaats om Paddens stem 'uit te proberen') en die door de helft van de critici tot op het bot afgekraakt werd en door de andere helft de hemel in geprezen werd vond Waters het eens tijd om gewoon 50 minuten lang knallers op een plaat te zetten, waarvan de snelheid niet onderbroken zou worden door een ballad of een instrumental, en dat is hem gelukt. 10 knallers een en al annihilator trash metal zoals we gewend zijn: klassieke trash metal, met wat typische annihilator riffs, bij elk nummer een intro of outro die elk afzonderlijk nummer en hele andere sfeer geven. (Wie heeft het hier nu over het oude metallica?)
En iedereen heeft een favoriete annihilator-zanger. Mijn favoriete zanger is dan wel Joe Comeau, maar Dave Padden is de beste die de band ooit gehad heeft. Een heel eigen stijl, maar hij kan alles wat Waters voor hem schrijft zingen, net zoals hij geen enkel probleem heeft met de klassiekers die ze live spelen. En voor de Jeff liefhebber heb je het nummer Too Fare Gone nog.
Een dikke 4,5 van mij

avatar van HammerHead
2,5
Van mij hoeft er op een echte tHrash (letten we even op) plaat ook helemaal geen ballad te staan. Wel hoor ik graag enige vorm van bezieling. Goed dat is hier ook wel aanwezig maar veel te weing naar mijn mening.

Verder bepalen de in- en outro natuurlijk bij lange na niet de gehele sfeer van een nummer, dat moet toch voornamelijk in het nummer zelf gebeuren.
En wie het hier over Metallica had? C-moon volgens mij...

Qua favoriete zanger ga ik dan toch duidelijk voor Randy Rampage. Zo hoort een thrash zanger gewoon te klinken, rauw en gemeen.
Maar ik denk dat je gewoon gelijk hebt en dit inderdaad een trash plaat is. Dan is mijn inmiddels naar 3* gezakte stem nog vrij hoog vind ik eigenlijk.

avatar van Seamus
4,5
Spijtig dat de naam Metallica moet vallen. Maar goed.
(insider voor c-moon )

Schizo Deluxe vind ik samen met All For You het beste Annihilator werk in jaren. En Dave Padden zit daar zeker voor veel tussen.

avatar van lennert
4,0
Als dit nu het enige album met Dave Padden was, had ik totaal geen problemen met hem gehad: hij zingt lekker agressief en de cleane stukken klinken niet zeurderig of emo-achtig zoals ze dat wel klonken op All For You. En het gitaarwerk is zoals altijd fenomenaal. Jammer van de voorgaande en de daarop volgende release, die doen me helemaal niks.

avatar van Kef
4,0
Kef
Ge-wel-dig Annihilator album. Claire is mijn favoriet.

avatar van Kondoro0614
3,5
Door het afgelopen concert van 'Annihilator' in Hedon Zwolle alweer bijna drie weken terug zat ik even tijdelijk in een banddipje, ik had even geen zin meer om naar de band te luisteren. Vandaag toch deze plaat maar aan geslingerd om zo mijn (tot nu toe) aardig succesvolle marathon te vervolgen en af te maken van deze heerlijke underdog thrashmetal band. Helaas wist deze plaat mij niet zo te pakken, er staan een paar leuke nummers op maar ik mis iets voor mijn gevoel. Maximum Satan is dan wel weer erg vet, en ook heel erg rauw en het klinkt allemaal zoals we van 'Annihilator' gewend zijn: veelal snel, rauw en erg schoon. Een band met leden die een super grote passie uiten, het maken van ritmische muziek en zo komt ook 'Shizo Deluxe' weer aan te pas van de nodige gitaarwerken.

Voorlopige tussenstand:

01. Alice in Hell
02. Never, Neverland
03. Criteria for a Black Widow
04. Carnival Diablos
05. Refresh the Demon
06. All for You
07. Schizo Deluxe
08. Waking the Fury
09. Set the World on Fire
10. King of the Kill
11. Remains

Gast
geplaatst: vandaag om 21:01 uur

geplaatst: vandaag om 21:01 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.