Lekker plaatje dit,beetje metal gemixt met rock werkt wel voor mij.
Goede zang maakt het af.Zanger Pat Dubar eerder in de hardcore straight edge band' Uniform Choice' ook niet mis trouwens.
Hitje Big House Burning springt er uit,ken ik nog van Mtv's Headbangers Ball,toen Mtv nog leuk was. de rest van de songs is ook prima,mooi album.
Verdienstelijk debuut, dat een energieke mix laat horen van funk, rock en metal. Lekkere songs, vooral aan het begin van de plaat. Tegen het einde wordt het allemaal wel wat minder, maar al met al nog steeds een aardig album. De uitstekende zanger is een groot pluspunt. Met het succes van de band wilde het helaas niet erg vlotten, waardoor de band al snel werd gedumpt door hun platenlabel. Het volgende album, toepasselijk 'Dropped' getiteld, is echter nog een flink stuk beter.
Vond het vroeger tamelijk geweldig, kom nu niet verder dan één à twee nummers... Drie sterren voor het sentiment en het feit dat het ook echt niet slecht is.
Het debuut van Mindfunk met ex-hardcore zanger Pat Dubar in de gelederen. Met die stroming heeft dit plaatje niet zoveel te maken. Dubar gooide het over een andere boeg, dit titelloze album ademt alternatieve rock waarbij de heren duidelijk geïnspireerd zijn door hetgeen wat rond begin jaren 90 'trendgevoelig' was. Het is geen slechte schijf, Dubar heeft een degelijke stem en hier en daar sijpelen nog wat glam elementen door wat geen straf is. Desalniettemin weten de heren zich ook niet echt te onderscheiden van zoveel andere alternatieve bands die in 91' met enkele sterke platen op de proppen kwamen - op de een of andere manier is 91' voor mij vanuit muzikaal oogpunt een dierbaar gebleken en is het allemaal aardig maar niet hemel verheffend. Sister Blue, Innocence, Touch You en het dwingende Sugar zijn echter prima songs. Kortom, degelijk en verzorgd maar voor mijn gevoel te weinig 'eigen smoel'