menu

Mindfunk - Dropped (1993)

mijn stem
3,50 (15)
15 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Music for Nations

  1. Goddess (5:17)
  2. Closer (5:31)
  3. Drowning (6:31)
  4. In the Way Eye (5:40)
  5. Zootiehead (4:13)
  6. Wisteria (7:02)
  7. Mama, Moses and Me (4:31)
  8. 11 Ton Butterfly (6:29)
  9. Hogwallow (4:58)
  10. Billygoat (5:16)
  11. Hollow (8:37)
totale tijdsduur: 1:04:05
zoeken in:
avatar van james_cameron
4,0
Uitstekend tweede album, waarop de band haar ideale geluid heeft gevonden. Het doet wel wat denken aan Soundgarden (niet geheel toevallig destijds ook geproduceerd door Terry Date), maar door de compleet andere zang klinkt Mindfunk toch wel vrij origineel en uniek. Sterke songs, met veel dynamiek en afwisseling. Helaas ging het hierna behoorlijk fout met het logge en saaie derde album, dat tevens het einde van de band betekende.

avatar van milesdavisjr
3,5
Destijds een wat vreemd album en dat intrigeerde mij ook wel. Pat Dunbar heeft een lekkere stem en de nummers zitten ook stuk voor stuk goed in elkaar. De band had echter nog wel wat invloeden van het debuut kunnen laten doorsijpelen op deze opvolger. De schijf staat vol met nummers die stuk voor stuk te lang duren. Na een half uur houdt ik het wel voor gezien. De eerste twee nummers Goddess en Closer zijn echter topnummers. Desalniettemin blijft het wel een intrigerend plaatje, vol met leuke details en lekkere tempowisselingen.

avatar van ZAP!
Vond het vroeger tamelijk geweldig, kom nu niet verder dan één à twee nummers... Drie sterren voor het sentiment en het feit dat het ook echt niet slecht is.

avatar van milesdavisjr
3,5
In retrospectief best een aardig album. Een topper is het niet, daarvoor duurt het album te lang en slepen de nummers teveel aan. Wat echter wel interessant is; enkele songs ademen een milde psychedelische sfeer en je wordt als het ware teruggeworpen naar eind jaren 60. In combinatie met de logge sound bevat Dropped een aantal alleraardigste momenten.
Origineel is het allerminst en aangezien alle nummers zich afspelen op midtempo niveau komt dat de afwisseling niet ten goede. De zang van Dubar is echter prima te noemen en het sompige geluid intrigeert ook wel. De schijf bevat echter teveel songs van boven de 6 minuten en niet elk nummer boeit de volle lengte. Het venijn zit hem in het begin Goddess, Closer en Drowning vormen prima tracks. Na 3 kwartier geloof ik het alleen wel, de plaat voelt aan als een brok beton. Advies is dan ook dit album met mate tot je te nemen.

avatar van gigage
De bandleden konden niet met elkaar door een deur en zijn vervolgens nog gedropt door het label. Op dynamo 1993 maken ze hun live comeback en het interview met Headbangers ball Vanessa Warwick voorspelt niet veel goeds. Het album is dan 3 weken uit en de zanger blijft maar hameren dat ze niet met elkaar overweg kunnen en eigenlijk geen metal band zijn haha. Een product van zijn tijd.

avatar van milesdavisjr
3,5
Dat de fut er bij de derde en tevens laatste plaat van de band echt uit was bleek wel, wat een vermoeiende meuk wisten de heren er nog uit te persen. Desalniettemin heeft Dropped bij vlagen wel zijn charme. Na zijn periode met Mindfunk poepte Dubar nog enkele obscure plaatjes uit met zijn band; Corporate Avenger. Afgaande op de muziek kan ik mij voorstellen dat dit collectief geen enkele aandacht heeft gegenereerd, hierna verdween Dubar in de anonimiteit.

Gast
geplaatst: vandaag om 23:48 uur

geplaatst: vandaag om 23:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.