menu

Joe Walsh - "But Seriously Folks ..." (1978)

mijn stem
3,37 (53)
53 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Asylum

  1. Over and Over (4:52)
  2. Second Hand Store (3:35)
  3. Indian Summer (3:03)
  4. At the Station (5:08)
  5. Tomorrow (3:39)
  6. Inner Tube (1:24)
  7. Theme from Boat Weirdos (4:42)
  8. Life's Been Good (8:57)
totale tijdsduur: 35:20
zoeken in:
avatar van Janz
4,5
Joe Walsh is de man die de Eagles na Hotel California op de been hield. Maakte in 1978 deze prachtige plaat, waar Frey en Henley nog een puntje aan kunnen zuigen. Het bijna 9 minuten durende Life's Been Good blijft een aandachttrekker en kreeg geheel terecht ook een plaats op de dubbelaar Eagles Live uit 1982.

EVANSHEWSON
Life's Been Good is het prijsbeest op een album dat me verder weinig kan beroeren...
***

avatar van Motorhead
Hoezo staat er dat die uit Nederland komt? of is dat ook zo?

avatar van Droombolus
3,5
Niet direct zijn beste maar Second Hand Store .........

avatar van JJ&Joan
2,5
Ja...inderdaad een zeer grijs album met daarop 1 fantastisch (en gelukkig lang) nummer: 'Life's been good.'

Hendrik68
The smoker you drink the player you get ging dit album voor in de Joe Walsh test. Dat was een zware bevalling. Benieuwd of ik toch nog enthousiast kon worden van dit album. Nou een topper is dit ook niet, maar het is een behoorlijk stuk beter dan eerstgenoemde. De eerste 3 nummers zijn gewoon prima. Indian Summer kende ik overigens al. Vanaf Tomorrow daalt het niveau drastisch. Theme boat from weirdos is zo'n instrumentaal gedrocht waar je niemand een plezier mee doet. Maar Joe maakt het met het slotnummer, het bekende Life's been good, weer helemaal goed. Al met al veel beter dan The smoker you drink etc.

avatar van Droombolus
3,5
Second Hand Store speelde ik met een country-rock band eind jaren 70, heerlijk nummer wat ik intussen al geen 25 jaar meer gehoord heb maar wat ik, denk ik, zo weer mee zou kunnen zingen.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Fijne plaat waar ik juist het fraaie instrumentale Theme From Boat Weirdos een van de hoogtepunten vind. Het nummer Tomorrow is wat overgoten met een Eagles sausje waardoor het mijn favoriet is.

D'Ouwe Nelis
Een mooi album, behalve de instrumentale tracks Inner Tube en Theme from Boat Weirdos. Dat is volstrekt overbodige opvulling. Joe Walsh heeft door zijn afkomst (James Gang) veel meer power dan de overige Eagles..

avatar van Dibbel
3,5
Waarschijnlijk het bekendste album van Joe Walsh dat zelfs tot plaats 26 in de LP Top 50 reikte in zomer 1978.
Bekendste nummer hiervan is uiteraard het lange Life's Been Good, dat voor mij wel de status van een klassieker heeft inmiddels. Ook fijn zijn Tomorrow en Indian Summer.

Op vinyl, in nieuwstaat, maar wel op label Asylum, Amerikaanse persing.

3,5
@ dibbel: mag het wel zij bekendste album zijn, maar niet zijn beste. Barnstorm, So What en the Smoker zijn allemaal 100% beter! Ben benieuwd naar jouw waardering bij die albums!

avatar van gaucho
2,5
Dibbel schreef:
Op vinyl, in nieuwstaat, maar wel op label Asylum, Amerikaanse persing.

Daar hóórt-ie ook op. Het originele album werd uitgebracht op Asylum, en niet op Elektra, zoals hier vermeld staat. Dat was pas jaren later bij en heruitgave op CD, toen het Asylum-label allang ter ziele was. Ik zal even een correctie indienen.

Life's been good is een niet van humor en sarcasme gespeende topper, maar de rest van het album maakt een nogal gezapige indruk op me. Ik heb de LP nog ergens in de kast staan, maar er is me, behalve Second hand store en het niet onaardige Indian summer weinig van bijgebleven. Altijd de indruk gehad dat de rest opvulling was. Wel een leuke hoes trouwens.

avatar van gaucho
2,5
Ik dacht altijd dat dat Asylum-label (o.a. Eagles, Jackson Browne, Jo Jo Gunne, Andrew Gold, Tom Waits, Linda Ronstadt) op een gegeven moment was opgegaan in Elektra en niet meer functioneerde. Maar volgens Wikipedia bestaat het nog wel degelijk en is het tegenwoordig, na diverse incarnaties, omgevormd tot een 'hot' label dat tegenwoordig vooruit hiphop-artiesten uitbrengt, maar ook metal.

Het blijft een raar gezicht: de namen van mensen als Jackson Browne, Joni MItchell, Judee Sill en zelfs Bob Dylan (twee albums uit midden jaren zeventig) tegenkomen tussen een reeks hiphop-artiesten die heden ten dage voor hetzelfde label opnemen. Zelfs Ed Sheeran neemt zijn platen tegenwoordig op voor Asylum, ontdek ik net. Gelukkig wel een heel ander logo dan vroeger...

avatar van Dibbel
3,5
Het is een klaphoes. Op de binnenkant zie je meer.
Hij probeert onder water te picknicken, zittend op zo'n typisch jaren '70 tuin-/terrasstoeltje die helaas uit het straatbeeld verdwenen zijn en die strepen op je benen achterlieten.
Maar het lukt hem niet zo erg, aan zijn vertwijfeld gebaar te zien.

Overigens gingen Warner Bros, Elektra en Asylum ergens begin jaren 80 op in het nieuwe label WEA, maar dat heeft volgens mij maar een jaar of 4 geduurd.

Dit album vind ik nog steeds zeer redelijk. Een aantal aanstekelijke songs (Life's Been Good, Over And Over, Tomorrow, Indian Summer bv.) van een gitarist met een herkenbaar geluid. De overige Eagles doen ook hier en daar mee. En het instrumentale Theme From Boat Weirdos vind ik niet vervelend.
Een krappe 3,5*.

avatar van Droombolus
3,5
Dibbel schreef:
Overigens gingen Warner Bros, Elektra en Asylum ergens begin jaren 80 op in het nieuwe label WEA.


Warner, Elektra en Atlantic bedoel je natuurlijk .........

avatar van gaucho
2,5
Droombolus schreef:
Warner, Elektra en Atlantic bedoel je natuurlijk .........

Die drie inderdaad. Want Asylum was dan weer een sublabel van Elektra, als ik me niet vergis. Ik denk dat die samenvoeging tot WEA voornamelijk speelde in West-Europese landen. In de VS en wereldwijd is Warner Bros. nooit opgehouden te bestaan, volgens mij, en Elektra ook niet.
Drie legendarische labels, waarop in de loop der jaren veel schoons is uitgebracht. Ik ontdekte een tijdje geleden overigens dat Asylum een paar jaar geleden nieuw leven werd ingeblazen. Tot mijn afgrijzen is het nu voornamelijk een hiphop-label.
Asylum Records - Wikipedia - en.wikipedia.org.

Over deze plaat: ik heb 'm ooit als Amerikaanse persing uit de uitverkoopbakken gehaald voor - ik meen - 4,95 gulden bij de Free Record Shop. Ik kende de (Amerikaanse) hit natuurlijk en vind Life's been good nog steeds een geweldig nummer. Ik heb de single nog (de korte versie) en de albumversie staat op deze soundtrack-verzamelplaat.
Dat lijkt me voldoende, want het staat me bij dat ik de andere nummers van dit album weinig interessant vond. Enigszins belegen FM-rock, waar de vlam maar niet in de pan wil slaan. Waar Joe Walsh zijn lidmaatschap van de Eagles gebruikte om die band nog meer in de richting van af en toe stevige rock te sturen, leek het wel of hij solo steeds bedaagder begon te klinken. Misschien moet ik 'm weer eens draaien, maar ik betwijfel of mijn oordeel dan gunstiger uitpakt.

avatar van bvds63
Uiteraard enkel en alleen al om het mooie (fantastisch opgenomen), lange Life's been good de moeite waard.

Mijn discografie is nu met dit 5e album dat ik bezit wat betreft Walsh voor mij wel compleet.
Ik heb dan ook de hier 4 best gewaarde albums, waarvan Analog man dan een recentere is.

Google eens op het tot stand komen van dit album en vooral het verhaal rond Life's been good.

Ik mag geen linkje plaatsen maar: classic tracks mix online brengt je bij dat verhaal.

avatar van geulink
4,0
In mijn omgeving zit een platenzaak waar je voor een habbekrats klassieke albums uit de zeventiger jaren op de kop kunt tikken. Zo ook deze van Joe Walsh. De vinylversie had ik al, maar op cd klinkt ie net ff beter.
Aangevuld met het betere Frey/Henley werk hadden de Eagles na Hotel California een betere opvolger gemaakt dan the Long run is geworden.
Al met al blijft een goed te pruimen album van de man die zich toen nog bezig hield met het vernielen van hotelkamers.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,5
Prima plaat dit, Joe nam rondom deze tijd op tournee met Eagles ook altijd een kettingzaag mee om hotelkamers te slopen.
Manager Irving Azoff had standaard een stapel dollarbiljetten bij zich om alle schade af te rekenen.
Tevens had hij in deze periode een serieus alcohol en drugsprobleem, maar hij was niet de enige in de band.
Is allemaal terug te zien in de mooie documentaire The Story Of An American Band van Eagles.

Gast
geplaatst: vandaag om 10:35 uur

geplaatst: vandaag om 10:35 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.