menu

Alquin - Blue Planet (2005)

mijn stem
3,57 (28)
28 stemmen

Nederland
Rock
Label: Hunter

  1. Return to the Blue Planet (6:01)
  2. Murder in the Park (4:43)
  3. Over & Out (5:54)
  4. The Hitman (3:22)
  5. Falling (4:39)
  6. Love Is a Little Thing (2:11)
  7. Terror Eyes (6:18)
  8. 2 Days 2 Nights (3:48)
  9. Pictures (4:15)
  10. Can't Sleep (3:09)
  11. Enough Is Enough (3:43)
  12. Singapore Connection (5:10)
  13. Cherise (5:43)
  14. The Beach (5:54)
totale tijdsduur: 1:04:50
zoeken in:
avatar van Hans Brouwer
Ik heb deze plaat nog niet beluisterd. In OOR van afgelopen december krijgt deze cd een lovende recentie. Klopt het wat ze schrijven??

avatar van Lying Mouth
2,5
tsja dat wilde ik nu net aan jou vragen

Tot nu toe niet al teveel Alquin fans op de site tegengekomen.

(misschien ga ik hem komend weekend toch maar eens aanschaffen )

avatar van Hans Brouwer
En?? Kan ik 'm gaan kopen, yes or no!!??

avatar van Lying Mouth
2,5
Ja hoor ga maar kopen

Als ik hem vergelijk met het oudere werk dan lijkt deze nog het meest op Nobody Can Wait Forever. Het begint met een instrumentaal stuk wat wel wat weg heeft van Revolution's Eve. Op de meeste andere nummers is Michel van Dijk prominent aanwezig. Hij is wat schorrer geworden in de loop der jaren maar dat past goed bij deze muziek.

avatar van Hans Brouwer
Ok Lying Mouth, ik ga op jouw advies af en ga 'm 1 dezer dagen aanschaffen. Zoals al eerder gezegd behoort "Nobody can wait forever" tot mijn favorieten, dat beloofd dus wat!

avatar van Flipper
4,0
Lekkere CD die meer in het verlengde ligt van 'Nobody ...' dan toen 'Best kept secret'. Goede productie en je kunt horen dat ze er veel plezier in hebben. Doet me goed dat dit soort bands weer bij elkaar komen en weer lekkere muziek gaan maken.

avatar van Hans Brouwer
Flipper, ik ben het helemaal met je eens.

Met welgemeende groet, Hans

avatar van Hans Brouwer
Heeft wat lang geduurd maar vanmiddag dacht ik: vooruit het wordt Pasen, Hansje moest zichzelf maar eens trakteren . Vanmiddag dus deze cd gekocht. Het is Alquin als vanouds. Tijdens de concerten in 2003/2004 in "De Boerderij" dacht ik nog, wat ziet die Michel van Dijk er slecht uit! Maar gelukkig, hij zingt de sterren van de hemel. Helemaal top, helemaal Alquin! Hulde!

avatar van Hans Brouwer
IK GA HELEMAAL UIT MIJN DAK VAN DEZE CD!!

avatar van the viking
Hans kun je wat meer over deze muziek vertellen,is dit symfo muziek of meer hardrock?

avatar van Flipper
4,0
Dit is lekkere toegankelijke en swingende symfo. Een heerlijke CD waar je vooral en goed humeur van krijgt (en dat zie je bij Hans).

avatar van the viking
Met welke band kan ik dit dan het beste vergelijken ,Genesis misschien ?

avatar van Flipper
4,0
Nou nee, totaal niet

De roots van Alquin zitten ook meer in de jazz-rock, ook door de aanwezigheid van Ronald Ottenhof die sax speelt.

Verwacht van Alquin geen hele lange nummers, met ingewikkelde structuren. Het zijn gewoon lekkere catchy nummers met gitaar/sax/hammond orgel/bas/drum.

Referenties uit de 70er jaren: Solution en Sweet d' Buster

avatar van Hans Brouwer
Beste Flipper, bedankt dat je mijn honeurs hebt waargenomen. Ik heb hier niets meer aan toe te voegen!

avatar van Flipper
4,0
Graag gedaan

Soms zijn we het niet eens (Misunderstanding), maar over het algemeen zitten we toch op dezelfde frequentie.

Prijsnummer van dit album: Terror eyes

4,0
Geweldige plaat; minpuntje zijn een paar zwakke nummers (over & out / 2 days nights), maar de rest: geweldig..
Mijn favoriet: Murder in the park ..

avatar van Gert P
4,0
Lying Mouth schreef:
Tot nu toe niet al teveel Alquin fans op de site tegengekomen

Zijn er wel hoor, maar sommigen zijn er nog niet zo lang op MuMe.

Deze cd is wennen, niet slecht maar vond het vroegere werk beter.
Dit is allemaal wat strakker en gepolijster uitgevoerd.

avatar van Hans Brouwer
Ik draai "Blue Planet" nu al twee jaar met regelmaat van de klok. Nog steeds tot mijn groot genoegen. Vanmiddag zat ik te surfen op het World Wide Web. Ik vond de volgende onderstaande recensie.

"De laatste jaren van hun bestaan tussen 1970 en 1977 was het Delftse Alquin vooral bezig zich los te wrikken van stigma's als 'studentikoos' en 'complex'. Om die reden werd onder andere in 1975 rockzanger Michel van Dijk aangetrokken, maar de twee albums die met hem tot stand kwamen deden de ware fans niet de progklassieker The Mountain Queen (1973) vergeten en zo geraakte de groep tussen wal en schip. Achttien jaar na hun uiteengaan verschijnt Blue Planet en al vanaf het introstuk Return To The Blue Planet keren alle elementen terug die de band ooit zo goed en uniek maakten; een soepele, licht funky basis, sferisch blazers- en toetsenwerk en het machtige, melodieuze gitaarspel van Ferdinand Bakker. Pure songs domineren deze plaat, met Van Dijks doorleefde stemgeluid beter dan ooit op zijn plek. Tegelijk zullen de even sfeervolle als complexe arrangementen oude fans niet teleurstellen. Blue Planet doet kortom eindelijk hun zwakke, wel erg mainstream klinkende zwanenzang Best Kept Secret uit 1976 vergeten"

Beste mede MuMe gebruikers: ik beveel deze cd van Alquin van harte bij U aan .

avatar van RuudC
3,0
Nou, ik raad deze cd zeker niet bij iedereen aan. Er zullen een aantal luisteraars zijn die hier ontzettend van genieten en dat gun ik ze van harte, maar er zijn een aantal dingen die me wel wat tegenstaan. Blue Planet is een heel typische reünieplaat van een band die zich wel bewezen heeft en jaren later het nog leuk vindt om een nieuw album uit te brengen. Daar is helemaal niets mis mee, maar ik blijf zelf altijd muziek zoeken die prikkelt. Muziek die avontuurlijk is en dat kan op allerlei manieren. Blue Planet laat een stel heren horen die het weer ontzettend leuk vinden om iets nieuws te maken. Het is een heel melodieus album. Het tempo ligt vrij laag. Het is niet slecht, maar het raakt me ook nergens.

Tussenstand:
1. The Mountain Queen
2. Best Kept Secret
3. Nobody Can Wait Forever
4. Marks
5. Blue Planet

avatar van lennert
3,0
Ik ga ook niet zeggen dat dit slecht is, maar ik vind het vooral klinken als een amateurband met behoorlijke muzikanten die genoeg geld bijeen gespaard hebben om dan toch eindelijk hun album te kunnen uitbrengen met werkelijk al het materiaal dat ze hebben. Het album is veel te lang en uitzonderlijk eentonig qua tempo en instrumentatie. De frivole en swingende prog van de jaren '70 is nergens te horen, in plaats daarvan is het vooral middle of the road pop/rock met een ouderwets klankje en vrij matige zang. Het klinkt wel oprecht, maar niet spannend. Toegegeven: The Beach is wel een erg mooi nummer.

Voorlopige tussenstand:
1. The Mountain Queen
2. Marks
3. Nobody Can Wait Forever
4. Blue Planet
5. Best Kept Secret

Gast
geplaatst: vandaag om 17:00 uur

geplaatst: vandaag om 17:00 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.