Madness - Absolutely (1980)

Nostalgie. Behalve leuk vond ik ze eigenlijk gewoon goed. En nog steeds wel. Dit vind ik hun beste album. De eerste twee liedjes zijn de bekendste, maar zeker niet hun beste. Vooral In the Rain, Disappear, You Said en ERNIE zijn toppertjes.

maakte leuke muziek begin jaren 80,mijn favoriete nummer is toch wel embarressment

deze muziek klinkt onserieus maar zit toch super in elkaar vooral die saxofoon en piano, hele leuke deuntjes ook

Baggy Trousers is een geweldig nummer, de rest is helaas een stuk minder.

Je vergeet Embarressment.

Die vind ik ook al een stuk minder dan Baggy Trousers, maar is verder wel een van de overige hoogtepunten op deze plaat.

...en Not home today, On the beat Pete, Take it or leave it, Disappear, In the rain, You said en Return of the Los Palmas 7

Ik heb altijd een hekel gehad aan Ska, alleen Baggy Trousers vind ik een goed nummer op dit album. Maar voor de rest vind ik het drie keer niks, net zoals andere bands als Bad Manners, etc.... zelfs het Groningse Jammah Tammah vind ik flauw.

Leuke plaat, waren ook goed op Pinkpop om weer eens de nostalgie van bijna 30 jaar geleden terug te horen.
Kent iemand trouwens de film van hun Take it or Leave it.
Take It or Leave It (1981) - MovieMeter.nl ben tot nu toe de enige die hier op heeft gestemd.

In deze koude dagen verlang ik steeds meer naar de eerste lentezon, naar 'rokjesdag', naar het moment dat het glas in je hand het koudst is en verkoeling brengt. Een blik naar buiten en je realiseert je dat het nog wel even duurt voor het zover is. Gordijnen dicht, lampen aan, verwarming omhoog en Madness op! Samen met One Step Beyond staan de eerste twee van Madness garant voor een anderhalfuur-durend gevoel van lente kriebels.
De plaat opent ontzettend sterk met de ska-klassieker Baggy Trousers (tingelingeling... meteen raak) gevolgd door een hit-gevoelige, maar daarom absoluut niet slechtere A-kant.
De echte klasse toont zich subtiel op de andere kant, met als uitschieters In the Rain en You Said. Alles dat Madness is culmineert in stomende ska/punk nummers met die typische Cockney-attitude. Het mooiste is dat de band niet te moeilijk over komt, maar de nummers stiekem toch erg mooi in elkaar zitten. Samenspel tussen ritmesectie en blazers/toetsen verloopt soepel, waarbij zeker de kwaliteiten van dhr-en Barson en Thompson niet onderschat moeten worden. Elk nootje klopt!
Last but not least: de presentatiekwaliteiten van The Lord Suggs en z'n maatje Chas Smash, dan hilarisch, dan weer ontroerend, maar steeds weer pakkend. Het vult elkaar prima aan, en tovert hier een traantje en daar een big smile op mijn gezicht.
Na de laatste tonen van Return of the Los Palmas 7 kijk ik weer naar buiten en zie de treurige februari lucht, maar dat vrolijke gevoel gaat toch niet zo gemakkelijk meer weg.
Madness, madness, they call it gladness, ha-ha.

Vandaag is de releasedatum van de Deluxe 30th Anniversary editie. Dat zijn 2 cd's, met op de eerste het geremasterde album met de volgende bonustracks:

15.In The Rain (single version/My Girl 12" b-side)
16.Business, The (Baggy Trousers b-side)
17.Crying Shame (Embarrassment b-side)
18.That's The Way To Do It (The Return Of The Los Palmos Seven 7" b-side)
19.El Regresso De Los Palmas 7 (Spanish version)
20.Swan Lake (live/Los Palmas Seven 12" b-side)
21.Release Me/Close Escape/Solid Gone (patches flexi-disk)
22.Baggy Trousers (promo video)
23.Embarrassment (promo video)
24.Return Of The Los Palmas 7, The (promo video)

Op de tweede cd staat een compleet live concert voor de BBC uit 1980:
BBC live in concert - Hammersmith Odeon 23/12/80

Ik heb 'm besteld en ben benieuwd! De eerste reviews van deze editie zijn in ieder geval heel positief.

De spijker op zijn kop, Dexter. Het klinkt allemaal zo simpel, maar als je goed luistert, hoor je hoe geniaal deze gasten eigenlijk waren.

Misschien dat ik het vorige album beter zal vinden, maar ik vind deze cd in ieder geval een stuk minder dan de singles Baggy trousers en Embarrassment moeten doen geloven.

Ik heb een hele uitgebreide versie van Absolutely in huis, inclusief promo videos en extra live cd, het mag allemaal niet baten.

Het onderscheid tussen de hits en de 'rest' is groot en dan hebben we het hier toch over de hoogtijdagen van Madness. De andere nummers ontberen net even de schwung, de extra pittigheid die een song net even over de drempel kunnen helpen.

Toch heeft Madness onmiskenbaar sterke singles gemaakt, maar ik denk dat we hier moeten erkennen dat het niveau van Nightboat to Cairo en One step beyond niet meer terugvinden op Absolutely. Misschien is de verrassing er af.

Misschien dat de singles Baggy Trousers en Embarrassment zodanig zijn ingesleten in mijn muzikale geheugen,dat de rest alleen maar wat tegen kan vallen, maar het kruit lijkt vroeg te verschoten zijn. Na Embarrassment duurt het toch tot kant B met Disappear en Overdone om weer wat pakkends neer te zetten. De rest blijft een beetje aan de oppervlakte. Absolutely niet slecht, maar niet zo goed als dat de eerste 2 nummers willen doen geloven.

Ligt het aan mij of lijkt de zanger van Madness een beetje erg veel op Bob Fosco? (Da`s de zanger van De Raggende Manne)

Vind je?
Qua uiterlijk of stem?

Qua uiterlijk.
Kijk eens: Error 400 (Bad Request)!!1 - google.nl
en: Error 400 (Bad Request)!!1 - google.nl

Ik was er al een beetje bang voor, de best of (Divine) die ik heb gaat voor mij ook van heel erg leuk naar steeds minder.

Toch dit album gekocht omdat er voor mij de beste singles op staan, dus misschien is het hele album dan wel zo.. Helaas.. ook hier geldt voor mij dat de singles de sterkste tracks zijn.

De rest is niet slecht ofzo, maar springt er gewoon niet uit zoals de singles dat wel doen.

Al met al gewoon wel vrolijke muziek, maar na 1 lp kant ben ik er wel klaar mee. Waarschijnlijk zal ik m niet zoveel draaien.

Weet je zeker dat je vind dat hier de beste singles op staan?

De vier van het vorige album One Step Beyond zijn allemaal een stuk beter te pruimen. Het gaat dan om het titelnummer, The Prince, My girl en uiteraard Nightboat to Cairo.

Als je die inwisselt voor vier mindere nummers wordt Absolutely al weer een stuk leuker. Maar goed, officieel is dat niet de bedoeling, het aantal sterren dat je geeft lijkt mij terecht.

De singles die jij noemt vind ik ook erg goed inderdaad, maar embarrassment en baggy trousers zijn voor mij persoonlijk wel de leukste singles.

Nogmaals niemand die film gezien??

Madness, de grappigste band uit begin jaren 80, ik heb altijd het idee dat ze ook een positieve invloed hadden op The Police, die vervolgens ook meer humor in hun muziek durfden te leggen.
Op de hoes staan ze afgebeeld als een groep hangjongeren in gangsterstijl, min of meer weer een parodie op het gelijknamig nummer van die andere populaire skaband; The Specials.
Wel grappig, ook hedendaags willen de kids er ook zo uit zien.
Meer nog een eigen geluid en smoel dan op hun debuut, maar eigenlijk vind ik die achteraf gezien wel sterker.
Met Baggy Trousers en Embarrasment wisten ze zich in Nederland ook definitief op de kaart te zetten, en een plek in de Top 40 te verwerven.
En eigenlijk open je dan al gelijk met de twee jokers van Absolutely, waarna de overige mogelijkheden van het kaartspel gespeeld zijn.
Bijna 30 jaar later komen ze met het veel sterkere The Liberty of Norton Folgate, waarbij de sound echt helemaal af is, maar Madness hoort thuis in het tijdsbeeld van de jaren 80, waardoor deze plaat helaas niet werd opgepakt.

Waardig opvolger van het sterke debuut. Gewoon lekkere two-tone ska. De singles (Baggy Trousers, Embarrasment) zijn sterk, maar de meeste andere nummers mogen er ook zijn. Persoonlijke favorieten zijn E.R.N.I.E. en On the Beat Pete.

Na dit album werd het wat mij betreft rap minder, met veel minder ska en meer pop-invloeden.

Bouwvakkersmuziek.