menu

La Femme - Psycho Tropical Berlin (2013)

mijn stem
3,90 (79)
79 stemmen

Frankrijk
Rock / Electronic
Label: Born Bad

  1. Antitaxi (4:08)
  2. Amour Dans le Motu (4:39)
  3. La Femme (3:01)
  4. Interlude (2:39)
  5. Hypsoline (3:16)
  6. Sur la Planche 2013 (3:49)
  7. It's Time to Wake Up 2023 (6:51)
  8. Nous étions Deux (6:08)
  9. Packshot (2:55)
  10. Saisis la Corde (5:29)
  11. Le Blues de Françoise (4:37)
  12. Si un Jour (2:38)
  13. La Femme Ressort (5:23)
  14. Welcome America (2:27)
  15. From Tsjernobyl with Love * (3:59)
  16. Paris 2012 * (2:47)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 58:00 (1:04:46)
zoeken in:
avatar van herman
4,5
Een van de vergeten meesterwerken van dit jaar. Zelfs door mij, want ik vergeet steeds te stemmen.
Intrigerende combinatie van pop en experiment met vleugjes surf en psychedelica.

avatar van Sunderland
3,5
Ik zal hem nog eens herbeluisteren. Het is al weer een paar maandjes terug dat ik deze gehoord heb en hij viel mij vies tegen. Zeker na het veelbelovende debuut-EP.

Maar de eerste stemmen liegen er niet om.

avatar van Mctijn
3,0
Sunderland schreef:
Ik zal hem nog eens herbeluisteren. Het is al weer een paar maandjes terug dat ik deze gehoord heb en hij viel mij vies tegen. Zeker na het veelbelovende debuut-EP.

Maar de eerste stemmen liegen er niet om.

Mij ontgaat de genialiteit ook hoor

avatar van Sunderland
3,5
Mctijn schreef:
(quote)

Mij ontgaat de genialiteit ook hoor
Ik heb hem nog eens herbeluisterd en over het algemeen kan ik dit hele leuke muziek vinden. De EP vond ik reuzeleuk dus snapte niet waarom mij deze tegenviel. Enige reden die ik kan bedenken is dat ik er na 4 nummers wel genoeg van heb, dus 15 nrs is too much.

avatar van herman
4,5
Betere pop dan La Femme en Sur La Planche is er dit decennium nauwelijks gemaakt.

avatar van Paap_Floyd
4,5
Tracklist wijkt af van de cd-versie, waar Interlude nog extra opstaat tussen La Femme en Hypsoline. Daarnaast staan sommige nummers op een andere plek. Is het niet beter om die tracklist aan te houden?

avatar van Paap_Floyd
4,5
Hoe dan ook: wát een plaat. De eerste 5, 6 nummers zijn echt geniaal. Tweede helft is me iets minder, maar desondanks leuk genoeg om deze plaat al de hele dag op repeat te hebben staan. Hypsoline wil ik aan het rijtje van Herman toevoegen.

avatar van Arno
4,0
Tracklist aangepast!

Heerlijke plaatje inderdaad, leuk om dat zo laat op het jaar nog te ontdekken. Met dank aan de lovende reacties hier van Herman en Raymond

Sur la planche, sur la vague,
Je ressens des sensations

avatar van wibro
4,5
Kennis gemaakt met dit album dankzij het fantastische nummer "It's Time to Wake Up", dat ik beluisterd heb i.h.k. van de game "Maak kennis met 2013". De rest van het album is trouwens ook keigoed. Voor mij een van de mooiste ontdekkingen van het jaar.

avatar van davevr
4,5
Juist ontdekt en wow, een mix van Gainsbourg-achtige stemmen (Hypsoline), wat Flouze (ten tijde van Jo Lemaire), Pas De Deux hun wacko-ness in Antitaxi (Geef toe: Prends le bus...Anti-taxi). Daar wat B-52's bovenop (Packshot) en wat yèh-yèh's surfrock en ik ben gelukkig.

Inderdaad, het is wat overdaad in het begin maar na enkele tijd non stop in mijn auto op te staan heb ik hem in 2 verdeeld.

Eerste stuk is duidelijk sneller, wat electronischer en wilder, 2de deel gaat wat dieper met als uitschieter Blues de Françoise. (behalve dan die Tsjernobylpastiche die ik niet smaken kan en Welcome America dat live wel goed zal zijn, maar op plaat wat minder).

avatar van ArnoldusK
4,0
Wow!
Alles is gezegd hierover.
Nu gewoon draaien en dansen.

avatar van Good Loot
Net ontdekt en erg goed!

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Er is een nieuwe single uit van La Femme - Sphynx waar Deezer mij probeert te verleiden en die klinkt prachtig inclusief een 18+ video, ik ga van de week dit album eens goed beluisteren want die single klinkt heel erg lekker.

avatar van TornadoEF5
4,5
Machtig album. Eerste deel echt magistraal, tweede deel iets minder maar nog altijd goed, zeer goed met momenten. Het snelle tempo ligt me wel, net zoals de psychedelische stemmen uiteraard, en de vrouwenstem mag ik ook wel. Wel te veel goede songs om uit te kiezen. Eindelijk eens een album dat ik echt goed vind, en niet enkel een paar uitschieters bevat.

4,5
Wat krijg je als een opgefokte, aan de drank geraakte Parisienne de liefde bedrijft met een marcherende Mof? Dan krijg je zoiets als La Femme. Tot dit debuutalbum had ik nooit gedacht goede Krautrock te horen uit het land van chanson en indieschattigheid. Maar het kan dus toch. En hoe: La Femme snijdt door het hart als een doorgesnoven Duitse toerist die, na zijn eerste avond in Parijs te hebben gespendeerd met te veel hoeren en cocaïne, de Notre Dame plotseling in de fik ziet gaan. Probeer dan nog maar eens rustig te blijven. De leden van La Femme schreven een conceptalbum over een Psycho-Tropisch Berlijn in het jaar 2023. Maar dat had helemaal niet gehoeven. De Parijse groep ligt veel dichter bij huis dan de band zelf denkt. La Femme onderschrijft Frankrijk anno jaren 2010 als geen ander. Zoals Édith Piaf het Frankrijk van weemoed naar grotere tijden bezong, en Serge Gainsbourg het land in zijn geile jaren zestig beschreef, is La Femme het geluid van een radeloos, reddeloos en redeloos Frankrijk. Maar wel een Frankrijk dat weer barst van de energie. Na 20 jaar "nouveau chanson" te moeten hebben aangehoord (niks mis mee hoor, maar dat 'genre' is gewoon Amerikaanse indie gezongen in de Franse moerstaal), durf ik bijna weer te zeggen dat La Femme de langverwachte belofte voor de Franse muziek is: een Franse band die weer durft de toekomst in te kijken.

avatar van Omsk
4,5
orchance schreef:
Tot dit debuutalbum had ik nooit gedacht goede Krautrock te horen uit het land van chanson en indieschattigheid.


Het blijkt imo juist keer op keer dan het Frans zich goed leent voor krautrock. Stereolab zingt vaak in het Frans en het werk Charlotte Gainsbourg (m.n. het nummer Les Oxalis) leunt daar dicht tegenaan.

En een band als Fauve bewijst dan weer dat schattigheid en Frans zeker geen pleonasme zijn (zoals schrijvers als Céline, Baudelaire en Sartre dat reeds lang geleden bewezen).

Ok, genoeg namen laten vallen. Dit is een heerlijke plaat. Heb er geen last van dat de tweede helft minder zou zijn, Packshot, Si Un Jour en vooral Nous Etions Deux (de eerste minuut met zeurende zanglijn die opbouwt naar een summum) horen bij mijn favorieten van de plaat.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:41 uur

geplaatst: vandaag om 13:41 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.