menu

The White Stripes - White Blood Cells (2001)

mijn stem
3,91 (456)
456 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: XL

  1. Dead Leaves and the Dirty Ground (3:04)
  2. Hotel Yorba (2:10)
  3. I'm Finding It Harder to Be a Gentleman (2:54)
  4. Fell in Love with a Girl (1:50)
  5. Expecting (2:03)
  6. Little Room (0:50)
  7. The Union Forever (3:26)
  8. The Same Boy You've Always Known (3:09)
  9. We're Going to Be Friends (2:22)
  10. Offend in Every Way (3:06)
  11. I Think I Smell a Rat (2:04)
  12. Aluminium (2:19)
  13. I Can't Wait (3:38)
  14. Now Mary (1:47)
  15. I Can Learn (3:31)
  16. This Protector (2:10)
  17. Jolene * (3:09)
  18. Hand Springs * (2:57)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 40:23 (46:29)
zoeken in:
avatar van west
4,5
Samen met hun debuut & Elephant is dit het beste wat the White Stripes heeft gemaakt. Deze plaat is overall net wat minder rauw, door een aantal fraaie songs als I Found It Harder... met mooie toetsen, het akoestische Hotel Yorba is prachtig en the Same Boy mag er wezen.
Maar vergis je niet: er staan weer heel wat lekkere riffs op. Fell in Love With a Girl komt er samen met Expecting bijvoorbeeld even lekker in knallen. Net als trouwens openingssong Dead Leaves.

En zo gaat het de hele plaat maar door. Die staat weer vol met (steen-) goede nummers, teveel om op te noemen. Laat ik Side A van mijn mooie rode vinyl afmaken: the Union Forever heeft een soort van Deep Purple orgeltje als basis: echt erg mooi. Mooi, hard, gruizig, lekker: deze plaat heeft en is het allemaal.

avatar van gukker
4,5
Een van de beste albums die the White Stripes hebben gemaakt. En dat wilt wat zeggen! Dead Leaves & the Dirty Ground is de perfecte opener. Die riff grijpt je meteen bij de strot. Vervolgens weet het album zijn hele speelduur lang de aandacht vast te houden, wat erg knap is aangezien het een sound is die niet alleen leunt op slechts twee mensen, maar ook nog erg simpel is. Dat zit hem vooral in de voortdurende afwisseling (harde fuzzriffs, akoestische nummers, toetsen, ballads, er komt van alles voorbij) en in het tempo van het album. Geen nummer duurt langer dan 4 minuten.

Hoogtepunten zijn talrijk. De vrolijkheid van Hotel Yorba, de dreiging van the Union Forever of de ijzersterke riff waarop Expecting op gebasseerd is, waarbij Jack White nogmaals bewijst dat hij riffs schrijft die zich kunnen meten met die van goden als Jimmy Page of Ritchie Blackmore.

De hoofdprijs gaat echter naar Fell in Love with a girl. Want wat een prijsnummer is dat zeg! Het nummer begint wederom met een even simpele als briljante riff bestaande uit 4 akkoorden. 1 minuten en 50 seconden lang gooien the Stripes al hun energie erin om de luisteraar vervolgens verbijsterd achter te laten.

avatar van Film Pegasus
3,5
Leuke gitaaralbum al is het nooit echt top. De nummers zijn leuk om te horen, maar er springt niet echt iets bovenuit. Het enige dat me opviel is Hotel Yorba omdat het wat extra groove heeft. De rest is vrij standaard. Maar wel goeie standaard.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:33 uur

geplaatst: vandaag om 11:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.