menu

Bad Company - Fame and Fortune (1986)

mijn stem
3,06 (27)
27 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Atlantic

  1. Burning Up (4:05)
  2. This Love (4:06)
  3. Fame and Fortune (3:34)
  4. Taht Girl (4:02)
  5. Tell It Like It Is (3:45)
  6. Long Walk (3:40)
  7. Hold on My Heart (4:20)
  8. Valerie (3:29)
  9. When We Made Love (4:22)
  10. If I'm Sleeping (3:26)
totale tijdsduur: 38:49
zoeken in:
avatar van vielip
4,0
Als ik me niet vergis was dit het eerste album zonder Paul Rodgers en met Brian Howe. Je zou verwachten dat een band het nooit kan overleven als een zanger van het kaliber Rodgers je band verlaat. Niets is minder waar want met Howe heeft de band een nieuwe topper in huis! Qua muziek is het niet meer te vergelijken met de Rodgers albums. Vanaf deze gaan ze steeds meer richting melodieuze rock, gericht op een breed publiek. En dat gaat ze goed af. Om eerlijk te zijn vind ik van dit album alleen de titeltrack niet zo heel bijzonder. De rest zit prima in elkaar en zoals gezegd; de stem van Howe past perfect bij deze muziek!

avatar van Rinus
3,0
Beter dan het laatste album met Paul Rodgers.

avatar van jailhouserocker1
1,5
Zeer zwakke plaat van Bad Co. Flauwe, bijna poppy, deuntjes gedomineerd door de keyboards en in sommige songs komt ook nog een sax om de hoek kijken. Ik vind Howe een goede zanger, maar zelfs die klinkt hier gruwelijk zeikerig.

avatar van Lau1986
4,0
Het is eigenlijk de enige plaat die ik ken van Bad Company. Maar ik vind het best een vermakelijke plaat. Zoetsappig? ja, maar wel op een goede manier met een goede zanger. Kortom leuke plaat.

avatar van Brutus
2,5
Ik vind dit samen met Here comes trouble, de zwakste platen van Bad Company.

avatar van RuudC
2,5
Echt veel sympathie had ik al niet voor Bad Company, maar de ruk richting eighties melorock zorgt voor rillingen. Howe is een prima zanger, maar dit genre is gewoon niet aan mij besteedt. Als meneer dan ook nog eens de saxofoon van stal haalt, zoek ik maar een teiltje. Gelukkig hoor je dat onding maar sporadisch daarna. Het doel is wel duidelijk; Bad Company probeert een nieuw publiek aan te boren. Brian Howe doet het zeker niet minder dan Paul Rodgers, maar de band blijft op hetzelfde niveau zitten. Inmiddels begint het echt tegen te staan om verder te luisteren.

Tussenstand:
1. Bad Company
2. Run With The Pack
3. Shooting Star
4. Desolation Angels
5. Rough Diamonds
6. Burnin' Sky
7. Fame And Fortune

avatar van gaucho
2,0
Brutus schreef:
Ik vind dit samen met Here comes trouble, de zwakste platen van Bad Company.

Grotendeels mee eens. Ik heb me ooit nog eens bezondigd aan Stories told and untold, een CD'tje dat ik in de jaren negentig uit een uitverkoopbak plukte. Zoals de naam al doet vermoeden staan daar behalve nieuwe nummers ook enkele BC-klassiekers op in een nieuw jasje, gezongen door Howe. Mijn advies: blijf er ver vandaan.

Naast de eerste zes BC-albums, die ruwweg steeds verder achteruit lopen in kwaliteit, heb ik alleen het niet onaardige Dangerous age en Holy water nog op CD. Van deze Fame and fortune heb ik nog een Amerikaanse cut-out LP. Heeft dus niet veel gekost en dat is maar goed ook, want de ideeen zijn hier echt op.
Brian Howe is op zich een goede zanger voor het AOR-melodic rock-genre, maar ook hij kan de merendeels flauwe nummers niet boven de middelmaat uittillen. Ik vind, in tegenstelling tot vielip alleen het titelnummer heel aardig, omdat het nog een lekkere 'groove' heeft. Opvolgers Dangerous age Holy water waren beter en de laatste was zelfs een behoorlijk Amerikaans succes, maar met Here comes trouble daalde Bad Company opnieuw af naar de middelmaat.

Ik zou RuudC adviseren het hierbij te laten. Zo te lezen is Bad Company gewoon niet je ding. Beide volgende platen zijn beter, maar het blijft 'Amerikaanse melorock'...
Bad Company is naar hedendaagse maatstaven ook geen hardrock natuurlijk. Ook de oudere platen, waarvan ik met name de eerste drie nog wel sterk vind, zijn per saldo gewoon op de Amerikaanse radio gerichte 'classic rock'. Bad Company voer van meet af aan een veel commerciëlere koers dan Free, waar Paul Rodgers uit voortkwam.

avatar van RuudC
2,5
Je snapt de insteek niet. Lennert en ik lopen bands af om alle platen te luisteren. Alles komt aan bod. Als de rest niet goed is, is het jammer, maar het is wel de enige manier om een gekozen band goed te leren kennen.

avatar van lennert
2,5
Ok, dit is het eerste album waarop ik de band echt compleet niet meer herken. Het vorige album had met Electricland al een opener die klonk als Foreigner, maar met nieuwe zanger Howe is er nu ook een zanger bij die gewoon klinkt als Lou Gramm. Dit werkt op opener Burning Up eigenlijk nog best goed, aangezien er nog wel wat vuur in de song zit, maar opvolger This Love slaat al meteen door in die jaren '80 zoetheid. Voor een track als Valerie is er wat mij betreft ook geen excuus. Toch, de gitaarsolo op When We Made Love is ijzersterk en het afsluitende If I'm Sleeping gaat er ook nog best in. Toch doet dit album het voor niet helemaal.

Voorlopige tussenstand:
1. Shooting Star
2. Run With The Pack
3. Bad Company
4. Desolation Angels
5. Burnin' Sky
6. Rough Diamonds
7. Fame And Fortune

avatar van gaucho
2,0
RuudC schreef:
Je snapt de insteek niet. Lennert en ik lopen bands af om alle platen te luisteren. Alles komt aan bod. Als de rest niet goed is, is het jammer, maar het is wel de enige manier om een gekozen band goed te leren kennen.

Aha, op die manier. Het viel me al op dat ik jullie namen de laatste tijd met grote regelmaat bij diverse classic rockbands als Badco en Thin Lizzy tegenkwam. Interessante benadering wel, en zo krijg je in elk geval oog voor het gehele repertoire van zo'n band.

Vereist wel wat doorzettingsvermogen, lijkt me, vooral als zo'n band - ik denk bijv. ook aan Uriah Heep - na zijn toptijd een hele reeks matige albums aflevert. Met Heep kan je in dat opzicht nog vooruit, al bestaat ook de kans dat je op deze manier net dat ene onderschatte pareltje ontdekt dat je anders niet tegengekomen zou zijn.

Ik zag overigens dat je bij de hierna volgende Badco-albums al wat positiever was. Het lijkt me in elk geval geen zelfkwelling - iets wat ik aanvankelijk dacht.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:24 uur

geplaatst: vandaag om 16:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.