menu

Rhapsody of Fire - Dark Wings of Steel (2013)

mijn stem
3,20 (15)
15 stemmen

Italiƫ
Metal
Label: AFM

  1. Vis Divina (1:28)
  2. Rising from Tragic Flames (6:16)
  3. Angel of Light (7:05)
  4. Tears of Pain (6:27)
  5. Fly to Crystal Skies (5:13)
  6. My Sacrifice (8:05)
  7. Silver Lake of Tears (5:00)
  8. Custode di Pace (5:07)
  9. A Tale of Magic (4:18)
  10. Dark Wings of Steel (5:51)
  11. Sad Mystic Moon (4:37)
totale tijdsduur: 59:27
zoeken in:
avatar van jasper1991
3,5
Dit kan er ook nog wel bij het najaar. Benieuwd wat Alex Staropoli en co. ervan hebben gebrouwen. Zónder Luca Turilli dus, maar wel met zanger Lione. Geen idee of er nou een nieuwe saga is bedacht of dat dit iets op zichzelf staand is.

avatar van Metalhead99
3,5
Vorig jaar een album van de Luca Turilli versie en nu dus een nieuwe plaat van de Lione versie.
De hoes vind ik niet zo, maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de inhoud en daar ben ik zeker weer benieuwd naar!

avatar van jasper1991
3,5
Dit klinkt goed.

Edwynn, jij hebt de promo al voor de review die jij wellicht gaat schrijven?

avatar van Edwynn
3,0
Nee, helaas... Geen idee ook of hij al rondzwerft op de burelen. Ik ben dan ook niet de powermetalspecialist aldaar.

avatar van Metalhead99
3,5
Er is een album trailer verschenen die een kleine indruk geven.
YouTube - RHAPSODY OF FIRE - Dark Wings of Steel (2013) // Trailer 1 // AFM Records

Het lijkt erop dat de koren nog meer naar de voorgrond zijn gekomen, maar het klinkt zoals altijd weer goed.

avatar van jasper1991
3,5
Silver Lake of Tears

En het eerste nummer is vrijgegeven. Het klinkt zeker lekker qua melodie, alleen het refrein vind ik wat muf - hoewel de break best catchy is. Ik hoop ook niet dat heel het album een doublebass-feest gaat worden. Lione klinkt wel erg sterk.

avatar van Metalhead99
3,5
Hij weet me nog niet direct zo te pakken als de voorgangers. Dit komt vooral omdat naar mijn mening de orchestratie wel heel erg op de voorgrond staat in de productie, waardoor Fabio's prachtige stemgeluid soms tegen de achtergrond wegvalt.
Voor de rest mag het album er echter weer zijn hoor! De composities zijn groots en bombastisch en Fabio Lione lijkt haast nog steeds te groeien als zanger.
Deze keer geen experimenten met grunts, maar gewoon kwalitatief erg sterke zang van begin tot eind. Vooral het prachtige, Italiaanse "Custode di Pace" had haast door niemand anders beter gezongen kunnen worden.
Wat een vocalist is Lione door de jaren heen geworden zeg! Ik hoop dat ze op het volgende album zijn stemgeluid nog wat meer tot diens recht laten komen.

avatar van Edwynn
3,0
Ik heb juist het idee dat er wat meer ruimte gebracht is in de nummers. Natuurlijk spelen de orkestratie (ik vermoed synths) en de koren een grote rol. Het is allemaal alleen niet zo druk meer als op bijvoorbeeld Frozen Tears Of Angels.

Eigenlijk zijn composities als Angel Of Light en Fly To Crystal Skies heel er lineair en catchy van aard. De mathematisch getinte solootjes van de opgestapte Luca Turillli horen we ook niet terug.

Het markante stemgeluid van Fabio Lione is er gelukkig nog wel. Voor mij dé reden dat ik beter uit de voeten kan met Rhapsody Of Fire dan met Luca Turilli's Rhapsody. Voor de rest is het niet baanbrekend, maar wel kwalitatief sterke en sfeervolle Europese powermetal.

avatar van jasper1991
3,5
Productioneel misschien wel het beste Rhapsody of Fire album, heerlijk hoe het orkest (géén synths!) klinkt en hoe episch de koren aanhoren. De stijl is inderdaad iets veranderd zoals Edwynn omschrijft.
Op zich kun je wel iets met dit geluid als de nummers goed zijn, maar de kwaliteit van de songs gaat wel erg op en neer. Angel of Light vind ik wonderschoon en Rise From Tragic Flames en Dark Wings of Steel komen daar kort achter. Daar staan echt slechte nummers tegenover in de vorm van Fly to Crystal Skies en My Sacrifice, maar ook de Italiaanstalige ballad is een van de zwakste die ik Lione heb horen brengen.

De teksten komen me trouwens erg ongeïnspireerd over, alsof ze op het laatste moment nog in de haast geschreven zijn. Genoemde Lione is overigens erg goed op dreef verder en levert een van zijn betere prestaties. Al met al best een oké en interessant album, maar mijn voorkeur gaat duidelijk naar Luca Turilli's Rhapsody.

avatar van Edwynn
3,0
Geen synths inderdaad. Heb ik ondertussen ook gelezen. Omdat de arrangementen minder druk zijn dan de voorgaande albums, dacht ik het even. Wel heeft die Staropoli een aantal mooie synthsolo's in elkaar weten te draaien. Verder kan ik mij de kritiek van Jasper goed voorstellen. Het neigt soms bijna naar gladde hardrock. Maar dat mag van mij best een keer.
Angel Of Light is overigens voorlopig ook mijn favoriet.

avatar van Edwynn
3,0
Na twee weekjes regelmatig draaien, blijkt wel dat de concurrentie met een Dawn Of Victory of Rain Of A Thousand Flames beslist niet aan kan. Ofschoon ik best kan genieten van de nieuwe, blaast het oude spul dit echt volledig weg.

avatar van RuudC
2,5
Dit is wel heel treurig. Ik kan niet anders concluderen dat met het vertrek van Luca Turilli een heel belangrijk onderdeel van Rhapsody vertrokken is. Met hem op deze plaat ook nog alle motivatie, want Dark Wings Of Steel klinkt wel heel erg als een verplicht nummertje. Het valt al direct op dat er geen concept is en ook de lange epic op het eind (waar de band toch altijd nog wel even alles uit de kast trekt) ontbreekt.

Hoewel dit album tot op een bepaald niveau best luisterbaar is, hoor ik eigenlijk niets dat op ook maar enige wijze de strijd aan kan gaan met het oude werk. De songs zitten opvallend simpel in elkaar. De drums ratelen maar door, de riffs zijn erg simpel (en saai). De keyboards zorgen nog voor een tikje spanning, maar het orkest is niets meer dan extra galm op de achtergrond. Fly To The Crystal Skies is nog wel aardig, maar het mag duidelijk zijn dat Rhapsody inmiddels echt een aflopende zaak is. Lione doet wat je van hem kan verwachten, maar ik snap ook wel dat hij ten tijde van deze plaat al bij Angra was gaan zingen en Kamelot uit de brand hielp op hun tour (en eigenlijk ook wel wilde blijven).

Treurige plaat hoor. Alleen Custode Di Pace verdient een eervolle vermelding. Wederom een mooie ballad, maar de rest is zwak tot een beetje ok.


Tussenstand:
1. Power of the Dragonflame
2. The Frozen Tears Of Angels
3. The Cold Embrace Of Fear
4. Dawn Of Victory
5. Legendary Tales
6. Symphony Of Enchanted Lands
7. Rain Of A Thousand Flames
8. From Chaos To Eternity
9. Triumph Or Agony
10. Symphony Of Enchanted Lands II
11. Dark Wings Of Steel

avatar van lennert
2,5
En we zijn vanaf hier Turilliloos (mooi woord voor bij scrabble). Voelt vreemd, aangezien Luca/Staropoli toch een fantastisch schrijversduo waren. En ja, zoals gevreesd klinkt Dark Wings Of Steel uitgekleed. Die duffe chugga-chugga riff op Tears Of Pain is Rhapsody (Of Fire) compleet onwaardig. Het gehele album is Rhapsody (Of Fire) compleet onwaardig. Net zoals de andere twee albums die me weinig deden, is de toevoeging van een echt orkest helemaal niet nodig geweest. Het klinkt nu alsof het er even overheen geplakt is alsof er toch nog iets extra's nodig was om de simpele riffs op te fleuren. Maar het album klinkt vooral alsof het door een willekeurige powermetalband is gemaakt en niet door de Italiaanse grootmeesters zelf. Gelukkig doorbreekt Custode Fi Pace
de middelmatigheid en levert men hier misschien wel de beste ballad uit de hele loopbaan af.

Maar... dat is dan ook meteen alles. De moderne riffs zijn futloos, de aangrijpende composities blijven verder compleet uit. Lione zingt nog steeds goed, dat is iets, maar buiten dat kan ik echt niets anders dan concluderen dat de magie hier grotendeels weg is. Jammer, maar de eerste onvoldoende voor de band.

Voorlopige tussenstand:
1. Power Of The Dragonflame
2. The Frozen Tears Of Angels
3. Dawn Of Victory
4. Symphony Of Enchanted Lands
5. From Chaos To Eternity
6. The Cold Embrace Of Fear
7. Legendary Tales
8. Rain Of A Thousand Flames
9. Triumph And Agony
10. Symphony Of Enchanted Lands II
11. Dark Wings Of Steel

avatar van Kondoro0614
2,5
Dan ben ik het toch wel erg eens met de twee heren boven mij, en vooral met Lennert over het feit dat dit album echt Rhapsody onwaardig is, het klinkt niet meer als Rhapsody en het lijkt alsof ik voor de leeuwen word gegooid bij dit album met die erg saaie riff die inderdaad op onder andere 'Tears of Pain' te horen is. Ik vond het een lastige zit, en hoewel Lione er mooi boven op kwam, en gewoon weer goed klonk vond ik hem ook het enige echt goede van dit album, de rust is iets waar ik erg bang voor was: een Rhapsody zonder emotie.

De songs waren vrij simpel, en zo klonken ze ook. De oude meesters lijken hier niet meer aan het werk en dat is zonde, zeker als je weet wat ze in het verleden hebben laten horen dan mis ik hier echt heel veel. Inderdaad het nummer 'Custode di Pace' spat er wat boven uit maar dat is ook wel alles. Toch vond ik de zit jammer, en kijk nu met wat meer tegenzin naar het laatste album.

Voorlopige tussenstand:
01. Power of the Dragonflame
02. Dawn of Victory
03. The Frozen Tears of Angels
04. Legendary Tales
05. Symphony of Enchanted Lands
06. From Chaos to Eternity
07. Symphony of Enchanted Lands Part II
08. Triumph Or Agony
09. Dark Wings of Steel

Gast
geplaatst: vandaag om 23:55 uur

geplaatst: vandaag om 23:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.