Johannes Schmoelling - Wuivend Riet (1986)

Dit is nog steeds na al die jaren een grandioos album, voor wie is wat anders wil horen, een aanrader.

Ik blijf het naast de muziek erg mooi vinden dat nou net een Duitser zijn album een Nederlandse titel geeft. En wie de moeite neemt en het boekje bij de cd door leest weet waarom. Kortom; we hebben hier te maken met een oosterbuur die werkelijk in onze cultuur is geïnterseerd en daarvoor hulde.

De muziek op deze cd kan mede door het bovenstaande feit niet meer stuk. En groeit daardoor alleen maar in zegginskracht. Bij iedere luistersessie ontdek ik steeds opnieuw zaken die ik niet eerder had gehoord. Mede daardoor krijgt dit album van mij het predicaat meesterwerk. Een goede kennismaking dus met dit ex-Tangerine Dream-lid.

Prachtig album van dit ex-TD lid. Langzame, melancholische synthesizermuziek. Erg sfeervol en spannend, maar tevens ook erg ontspannend.

Prachtig album dat ik nu ontdek (titel weleens zien langskomen via misschien deze site) en de tijd vooruit in sommige tracks qua gebruik van zachte ''glitches''/ glitchritmes in ''ambient''/ downtempo muziek . Pas na de eerste wave van de zgn idm gingen ineens veel electronische muzikanten hier mee werken. Het wordt niet opvallend gebruikt maar wel als je inzoomt merk je dat het goed gekozen en neergezet is op de achtergrond. ''Wuivend Riet Part I'' lijkt wel op een psytrance/downtempo passage voordat de electrische bass zn intrede doet die je daar nooit soortgelijk in aantreft. Heel lief nummertje, heeft wel wat van Raymond Scott's oude ambientwerk weg, maar dan met heerlijke fieldrecordings van kikkers, eenden en wat allemaal niet voor dieren die in het wuivend riet vertoeven. Stemmen worden bijzonder ge-vocodered, Johannes Schmölling was echt geïnspireerd op zoek. Een bijzonder en lief album, met stiekem toch wat rauwe randjes. Misschien komt wat inspiratie voor percussie en samplegebruik hier van Art of Noise. Voor de rest een soort muzikale voortzetting op een ambient/krautrock plaat als die van Cluster & Eno.

Kan me voorstellen dat de net achtergelaten groep Tangerine Dream een muzikale dip heeft gekregen vanaf het moment van dit goede album aanhoren, terwijl zelf de inspiratie zoek was, en daarna het vertrek van Christopher Franke.

LP een tijdje geleden uit de 2e hands vinylbak gevist. Ooit, in een ver verleden gehoord van dit abum en wist dat Schmoelling lid is geweest van Tangerine Dream. Die combinatie trok me over de streep om 7 euro voor dit album te lappen. Geen spijt van. Mooie sound die het hele album overeind houdt. Album klinkt om door een ringetje te halen. Mooie productie.

Johannes Schmoelling maakte begin jaren '80 deel uit van Tangerine Dream gedurende de laatste jaren bij Virgin Records en later bij Jive. Wuivend Riet is zijn eerste solo album en als groot liefhebber van TD is het een genot om naar te luisteren. Bijzonder sfeervol album.