Heel anders dan Just a poke, maar op z'n eigen manier net zo inventief, met jazz, rock en Indiase invloeden naast en soms dwars dóór elkaar. Gitaar, sitar, sax, fluit en viool delen broederlijk de schijnwerper, en waar ik eerst nog bang was voor teveel "Hare Hare" is de tekstuele inslag eerder algemeen-positief en daardoor universeel-vrolijk stemmend. Zeker wanneer ik bewust ga luisteren kom ik in bijna elke passage van de lange nummers steeds weer wat nieuws op het spoor, terwijl de kortere nummers in hun bondigheid op zich eigenlijk net zo sterk zijn. Een geweldig leuke ontdekkingsreis die voorlopig nog niet ten einde is. (Beluisterd via de remaster van EMI uit 2000, met daarop beide studioplaten van Sweet Smoke, prima geluid, aardig boekje, complete credits, maar helaas niet de teksten van Darkness to light zoals die werden afgedrukt op de hoes van de vinylplaat.)
Grappig detail: deze plaat werd opgenomen in Heemstede, en hoewel ik het niet precies kan verstaan wordt er volgens mij vanaf 0'20 op Show me the way to the war wat Hollands gekletst (als het ware bij de koffie-automaat).