menu

R.E.M. - Murmur (1983)

mijn stem
3,94 (477)
477 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: I.R.S.

  1. Radio Free Europe (4:05)
  2. Pilgrimage (4:30)
  3. Laughing (3:55)
  4. Talk About the Passion (3:23)
  5. Moral Kiosk (3:32)
  6. Perfect Circle (3:29)
  7. Catapult (3:56)
  8. Sitting Still (3:18)
  9. 9-9 (3:03)
  10. Shaking Through (4:30)
  11. We Walk (3:01)
  12. West of the Fields (3:19)
  13. Laughing [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:52)
  14. Pilgrimage [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (4:08)
  15. There She Goes Again [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (2:44)
  16. 7 Chinese Bros. [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (4:16)
  17. Talk About the Passion [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:01)
  18. Sitting Still [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (4:11)
  19. Harborcoat [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:44)
  20. Catapult [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:53)
  21. Gardening at Night [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:33)
  22. 9-9 [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:16)
  23. Just a Touch [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (2:27)
  24. West of the Fields [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:06)
  25. Radio Free Europe [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (4:57)
  26. We Walk [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (2:56)
  27. 1,000,000 [Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (3:05)
  28. Carnival of Sorts [Boxcars) (Live at Larry's Hideaway 09-07-1983] * (2:33)
  29. There She Goes Again [B-Side Radio Free Europe] * (2:48)
  30. 9-9 [Live B-Side (Don't Go Back to) Rockville] * (3:04)
  31. Gardening at Night [Live B-Side (Don't Go Back to) Rockville] * (3:47)
  32. Catapult [Live B-Side (Don't Go Back to) Rockville] * (4:03)
toon 20 bonustracks
totale tijdsduur: 44:01 (1:53:25)
zoeken in:
4,5
Mza
Dit album heeft gewoon een heerlijke, eigen en unieke sound. Het beste album van R.E.M. 4,5*

JonnieBrasco
Geen idee wat Murmur betekent, geen idee wat het albumthema is en waar de teksten precies over gaan. Ook geen idee eigenlijk wat de hooistruikjes op de hoes voorstellen.

Wel weet ik dat dit een zeer lekker album is. Ik heb R.E.M. pas in de jaren '90 leren kennen, ik vond dat knusse 80's geluidje van de band wel goed, maar heb de oudere albums toen nooit zo goed beluisterd. Tegenwoordig 'ontdek' ik het ene 'vintage'-album na het andere. Dit eerste album van R.E.M. is een echt nestvliedersalbum - de band is nog niet geboren of het speelt al zo vrij als een vogel.

Het eerste nummer, Radio Free Europe is wellicht het bekendste nummer hier. Meteen een erg subtiel nummer, representatief voor de kwaliteit van de rest van het album. Eigenlijk is het gitaarwerk van Peter Buck formidabel. Waar hij later vaak wat traag en niet-beter-kunnend overkomt (ik zeg niet dat hij dat is), speelt hij op dit album eigenlijk de sterren van de hemel. Zeer energiek nog. Ook Mike Mills laat zich hier al gelden - In het refrein zorgt hij voor net dat beetje meer 'gain' in zijn springende bas, wat voor mij de slagroom op het toetje is. Een andere goeie is Talk About the Passion. De geluidsformule in dit nummer is zo perfect, uniek zoals Mza al zei. Dat typerende geluid vinden we op het volgende R.E.M. album trouwens ook nog wel terug. (Denk aan het nummer So. Central Rain). Perfect Circle wil ik ook niet vergeten te noemen. Een erg apart nummer, de "Nightswimming" van dit album, met een erg artistiek pianootje. Catapult dan... evenvaak gedraaid als de rest, maar inmiddels redelijk grijs. Een iets minder nummer dus in mijn ogen. Circa de helft van dit album bestaat uit lekkere rappe punk-achtige nummers, waarvan 9-9 misschien licht mijn favoriet is. Net als het openingsnummer zeer gedreven, en met tussendoor mooi beheerst niet-aan-melodie-verbonden gehak op de snaren.

Het min of meer minimalistischere (maar bekwame) drumgeluid maakt dit een licht verteerbaar album. Heel goed luisterbaar. Eén van de strakste R.E.M. albums. Ik ga naar 4,5* en degenen die nog niet zo ver zijn moeten gewoon eens iets vaker luisteren nog!

avatar van herman
4,0
JonnieBrasco schreef:

Geen idee wat Murmur betekent, geen idee wat het albumthema is en waar de teksten precies over gaan. Ook geen idee eigenlijk wat de hooistruikjes op de hoes voorstellen.


Murmur, is dat niet net zoiets als 'mompel, mompel'? Voor mij slaat het op de soms moeilijke verstaanbaarheid van de heer Stipe.

Ik heb vanaf mijn 14de/15de de albums van REM verzameld en toen ook hun oude plaatjes leren kennen. Ben er erg blij mee, kan me ook goed vinden in je verhaal, alhoewel ik Pilgrimage ("The Pilgrimaaaage has gained momentum", altijd een mooie zin gevonden) ook wel een speciale vermelding waard vind.

avatar van Zachary Glass
4,5
JonnieBrasco schreef:

Het min of meer minimalistischere (maar bekwame) drumgeluid maakt dit een licht verteerbaar album. Heel goed luisterbaar. Eén van de strakste R.E.M. albums. Ik ga naar 4,5* en degenen die nog niet zo ver zijn moeten gewoon eens iets vaker luisteren nog!


Heel sterk betoog voor een sterk album, Zonnie

Ik kocht deze in '96 (dat denk ik toch), en in eerste instantie dacht ik: "wat een egale plaat, zonder uitschieters". Na drie à vier luisterbeurten viel het kwartje en dreef de "stoffige" schoonheid van "Murmur" boven.

Eigenlijk staat er geen enkel minder nummer op dit werk. Nu ik erover denk, de tandem Murmur - Reckoning is toch wel behoorlijk indrukwekkend - jawel En daarmee wordt bewezen dat de jaren '80 wél de moeite waren qua popmuziek, tenminste als je een beetje zélf op zoek ging

"Speaking in tongues" zingt Stipe in Pilgrimage, en da's net het sterke punt. Ik weet in de verste verte niet wat die teksten bedoelen, het klinkt allemaal verdomd mysterieus, alsof je in een aangename donkere tuin rondwandelt zonder zaklamp .

Lichte voorkeur van mij voor 9-9 ("...Conversation fear...")

avatar van otherfool
4,0
Prachtige eerste plaat van de helden uit Athens, waarin alle 4 bandleden op de top van hun kunnen presteren (wat dat betreft kan ik me erg goed in de review van JonnieBrasco vinden). Prijsnummers voor mij zijn de perfecte opener Radio Free Europe, Talk About The Passion (maar dat zal iedereen wel vinden) en Shaking Through. Not everyone can carry the weight of the world, maar met deze plaat lekker hard aan wordt alles toch een stukje makkelijker.

4 sterren.

4,0
Zachary Glass schreef:

Ik weet in de verste verte niet wat die teksten bedoelen, ...........


De bandleden zelf ook niet!

avatar van vanh
4,0
Deze cd is bij de gemiddelde rem fan niet eens bekend. Maar de echte fan heeft hem en weet ook dat dit een super album is!

avatar van IMPULS
3,0
Nou wás ik een REM-fan. Veranderende muzieksmaak én het te grijs draaien van REM-CD's zoals deze hebben het bijzondere van de band enigzins afgevlakt.
Had ik toen nog een 4 gegeven, nu naar een 3, omdat nrs. als bv 9-9, Radio Free Europe, Talk about the Passion, Perfect Circle en Laughing worden omringd door minder rijke composities. E.e.a. is daarnaast ook ingehouden geproduceerd. De scherpe kantjes ontbreken.

Marcel²
Mza schreef:
Dit album heeft gewoon een heerlijke, eigen en unieke sound.


Dat ben ik wel met je eens, alleen de beste dat niet, maar dat is mijn mening. Toch goed voor 3*. Al is dat eigenlijk wel weinig, kan later nog verhogen toch?

avatar van timhardt
5,0
Pilgrimage, Laughing, Perfect Circle, .... ze hebben het allemaal: een wereldplaat 5*

avatar van sqounk
4,5
Murmer is zo genoemd omdat de fans Mike Stipe maar vonden mompelen.

Ik ga ook deze album een vier en half ster geven.

Er staan iets mindere songs op zoals West of Fields enne Moral Kiosk, maar een aantal zijn zo bloedmooi door de eenvoud en de direktheid; zoals " Talking about the pasion"
" Perfect Circle" en "Shaking through".

Weet iemand of de band " Perfect Circle" genoemd is naar dit R.e.m. nummer?

Als je als groep met zo'n debuut start... wauw...

Lost Highway
Ik denk niet dat A Perfect Circle vernoemd is naar dit nummer.
Wel nog een leuke anekdote over dit nummer : Volgens Stipe gaat het over een ex-vriendin, terwijl Peter Buck beweerde dat het was geïnspireerd op een footballwedstrijd, waar hij op een avond vanuit zijn deur naar had staan kijken na een wekenlange tour. Blijkbaar was de gitarist zo labiel en uitgeput geweest dat hij spontaan in huilen was uitgebarst. Dat gevoel liet hij Stipe verwoorden in het nummer 'Perfect Circle'.

avatar van musicfriek
4,5
Je kunt aan dit album horen dat het met heel veel plezier gemaakt is. Luister eens naar Radio Free Europe, allemachtig, zelden zo'n mooi vrolijk nummer gehoord.

Straight off the boat, where to go?
Calling on in transit, calling on in transit
Radio free Europe, radio


Ik vlieg alle kanten op in mijn woonkamer zodra dit nummer voorbij komt. Pilgrimage is ook een favoriet van me, evenals We Walk. Een van de betere R.E.M.-albums dunkt me. 4,5*

avatar van SirNoodle
5,0
Net even de commentaren gelezen: de tandem Murmur-Reckoning is inderdaad hemels, en doe daar maar gerust Chronic Town bij als start-ep.

Wat een knap album is dit toch, een volledige eigen stijl, en dat voor een toen beginnend bandje.

avatar van Apple Juice
4,5
Trouwens dit album is een groot voorbeeld geweest voor Radiohead...

Moest het effe kwijt.

avatar van herman
4,0
Hoezo denk je dat? Heeft Thom Yorke dat ergens gezegd of hoor je dat er zelf in?

3,0
Lees maar op wikipedia over Michael Stipe e.d.

avatar van korenbloem
4,0
Mza schreef:
Dit album heeft gewoon een heerlijke, eigen en unieke sound. Het beste album van R.E.M. 4,5*


Helemaal meeeens

avatar van Tribal Gathering
4,0
Dit is zeker geen slecht album, maar ook zeker niet mijn favoriet van de band. Het grootste probleem is dat het album erg front-heavy is. De eerste 7 nummers vind ik ook meteen de 7 beste van het album. De rest is niet slecht waar ik word er niet bepaald opgewonden van.

Toch verdient deze plaat zeker 3,5 ster. Nummers als Laughing en Perfect Circle zijn toch echt prachtige liedjes. Maar voor hun eerste echte meesterwerk moet je wat mij betreft toch bij Fables of the Reconstruction zijn.

EVANSHEWSON
Hun eerste full cd dacht ik. En een erg fijn plaatje om af en toe nog eens na lange tijd te beluisteren; Toen dit uitkwam was R.E.M. lang nog niet de wereldgroep die ze later werden - misschien tegen wil en dank - maar dat doet weinig ter zake; dit blijft een goed gemaakt plaatje, hoe pril de groep toen nog was;
Veel hoogtepunten en het toont aan wat deze groep toen al in hun mars had; 4 sterren geef ik hiervoor ! ****



avatar van Shangri-la
4,0
Wat een broekies zeg.

Pieter Paal
Tja, die 'Chronic town'-e.p. was natuurlijk erg rommelig, wel aardig, maar dit is echt een volmaakt debuut-album. In die tijd speelden ze in het voorprogramma van The Police en lieten ze met dit album Amerika en de rest van de wereld weten dat ze echt geen eendagsvliegen waren.
Toen 'Out of time' in 1991 uitkwam, werden ze pas 'muziek voor de grote massa'.

djeffibrelich
r.e.m-murmur

om dit debuut van deze legendarische band te omschrijven is bijna onmogelijk.
qua sound is het een unieke plaat in het hele r.e.m oevre.
en de teksten lijken ook een beetje op een bij elkaar geraapt zooitje.

mijn kennismaking met r.e.m kwam in 2001 op de middelbare school met het nummer daysleeper van het album ''up''.
ik en een vriend hadden het liedje op een cd gebrand en konden er geen genoeg van krijgen.
zo catchy en melancholisch was de muziek van r.e.m.
ik wist toen eigenlijk al dat ik later de albums van deze band wou gaan ontdekken.
mijn eerste r.e.m was ''automatic or the people'', dat blijft nog steeds een van mijn favorieten platen.
en de op een na beste r.e.m plaat is voor mij deze murmur, die ook toevallig mijn tweede r.e.m album was.

wat mij betreft een ware klassieker en een plaat die nog steeds niet gedateerd klinkt maar gewoon tijdloos is.

sorry voor het hele levensverhaal maar ik ga niet eens de moeite nemen om inhoudelijk op dit album in te gaan.

bladwijzer
Geweldige plaat, het 3 beste debuut ooit, en 9de in mijn top 10. Elk nummer is gewoon goed, Stipe zegt dat de lyrics nergens opsloegen, maar daar ben ik het mee oneens, net als Buck trouwens. De eerste R.E.M. plaat die ik hoorde, eerst de video "Losing my religion"gehoord, toen gekeken wat de meest aangeraade R.e.m. was, en dat was deze wat trouwens klopt.

djeffibrelich
bladwijzer schreef:
De eerste R.E.M. plaat die ik hoorde, eerst de video "Losing my religion"gehoord, toen gekeken wat de meest aangeraade R.e.m. was, en dat was deze wat trouwens klopt.

hahaha herkenbaar, want ik heb zo'n beetje hetzelfde gedaan.
werd verliefd op ''daysleeper'', zag ''automatic for the people'' in een toplijst en zo dus mijn eerste kennismaking met r.e.m gemaakt.

deze plaat verdient ook niet minder dan 5 sterren.
dit is de r.e.m waar ik van hou, aanstekelijke songs, melancholische sfeer en je kan gewoon geen slecht nummer aanwijzen.

over de lyrics ben ik het ook met je eens.
het zal vast wel ergens over gaan maar het blijft een beetje heel enthousiast met taal spelen wat stipe hier heeft gedaan.

''talk about the passion'' zal vast wel een eerste sarcastische aanval geweest zijn op de amerikaanse politiek.

who cares, het gevoel dat ik van deze plaat krijg ,
krijg ik van geen andere r.e.m plaat (behalve automatic natuurlijk).

Zigstar
Echt wel een groeiplaat, ik luister er nu voor een 4e keer naar - heb mezelf verplicht om dat te doen - en wat eerst klonk als doorlopend geneuzel zonder uitschieters, klinkt nu als -om het met de woorden van Roos van Acker te zeggen- 'fluweel in mijn oren'. Ik wacht nog even met stemmen, maar het ziet er goed uit. En wat is Radio Europe toch een killersingle!

avatar van thetinderstick
5,0
Een van de beste debuutalbums ooit? De vocalen van Michael Stipe mogen dan op de eerste platen moeilijk verstaanbaar zijn, de muziek is werkelijk magisch. 'Radio Free Europe', 'Pilgrimage', 'Perfect Circle', 'Laughing', 'Talk About The Passion', 'Shaking Through', allemaal REM klassiekers op een album met een unieke sound. 5*

avatar van LucM
5,0
Het echte debuutalbum van R.E.M. en meteen een schot in de roos. Ik kocht dit album pas na het verschijnen van hun meesterwerk en doorbraakalbum "Out of Time", toen alle I.R.S.-albums op CD verschenen met bonustracks, maar deze doet er eigenlijk niet voor onder.
R.E.M. laat hier duidelijk horen waartoe ze in staat zijn : ijzersterke en pakkende popsongs brengen zonder zich te bekommeren met de trends van de dag. Ze werden indertijd vergeleken met the Byrds (wat al een compliment is) vanwege het gitaargeluid en de stem van Michael Stipe.
Opener "Radio Free Europe" is al meteen een schot in de roos de andere tracks zijn eveneens prachtig, zeker "Talk About the Passion", "Perfect Circle" en "We Walk".
De bonustrack "There She Goes Again" is een (geslaagde) cover van Velvet Underground.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:34 uur

geplaatst: vandaag om 06:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.