menu

Sharon Van Etten - Are We There (2014)

mijn stem
3,83 (158)
158 stemmen

Verenigde Staten
Folk
Label: Jagjaguwar

  1. Afraid of Nothing (4:05)
  2. Taking Chances (3:50)
  3. Your Love Is Killing Me (6:18)
  4. Our Love (3:52)
  5. Tarifa (4:50)
  6. I Love You but I'm Lost (4:18)
  7. You Know Me Well (4:31)
  8. Break Me (4:01)
  9. Nothing Will Change (3:15)
  10. I Know (3:35)
  11. Every Time the Sun Comes Up (4:22)
totale tijdsduur: 46:57
zoeken in:
avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Sharon Van Etten - Are We There - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Met het in 2012 verschenen Tramp schaarde de Amerikaanse singer-songwriter Sharon Van Etten zich definitief onder de smaakmakers in het genre. Helemaal als een verrassing kwam dat niet, want ook haar eerste twee platen, Because I Was In Love uit 2009 en Epic uit 2010, vielen al in zeer positieve zin op.

Op haar platen blijkt de Amerikaanse singer-songwriter met Nederlandse voorouders tot dusver van vele markten thuis. Waar ze zich op haar debuut nog beperkte tot bijzonder ingetogen of zelfs bijna Spartaans uitgevoerde folk, liet Sharon op haar volgende twee platen horen dat ze ook uit de voeten kan met veel voller klinkende songs, die ook rauw en stevig kunnen zijn. Tramp werd daarom vooral vergeleken met het werk van PJ Harvey, maar dat had wat mij betreft slechts betrekking op een van de vele gezichten van Sharon Van Etten.

Waar Sharon Van Etten op Tramp nog leunde op de productionele vaardigheden van The National’s Aaron Dessner, deed ze dit keer de productie grotendeels zelf, al schoof de onder andere van Elvis Costello, Antony & The Johnsons en St. Vincent bekende Stewart Lerman aan als co producer. Net als op Tramp laat Sharon Van Etten zich ook op haar nieuwe plaat weer bijstaan door flink wat muzikale vrienden, onder wie dit keer leden van The War On Drugs en Shearwater en Jana Hunter, Peter Broderick en Torres. Desondanks is Are We There uiteindelijk een hele persoonlijke plaat die vooral het stempel van Sharon Van Etten bevat.

Wanneer ik Are We There vergelijk met Tramp valt vooral op dat de gitaren een stapje terug hebben moeten doen. Synths en opvallende drumcomputers hebben aan terrein gewonnen, net als de piano, maar net als je denkt dat de gitaren genoegen moeten nemen met een plekje op de achtergrond eist The War On Drugs gitarist Adam Granduciel toch weer even nadrukkelijk de aandacht op.

Dat Sharon Van Etten en de liefde een lastige combinatie vormen weet iedereen die zich ook maar enigszins heeft verdiept in de teksten van haar vorige platen. Ook op Are We There komt weer het nodige relatieleed voorbij, maar meer dan ooit grijpt Sharon Van Etten je bij de strot met haar indringende teksten en haar intense, emotievolle en expressieve manier van zingen.

Ook in muzikaal opzicht is Are We There een indringende plaat. Zwart en donkergrijs overheersen en slechts heel af en toe laat Sharon Van Etten andere kleuren toe in haar soms bijna beklemmende geluid. De arrangementen en de instrumentatie zijn misschien nog wel mooier dan op Tramp. Sharon Van Etten is ook dit keer een meester in het met toch redelijk veel instrumenten creëren van een warm en intiem geluid vol onderhuidse spanning. De ene keer doet ze dit alleen met piano, de volgende keer met fraaie blazersarrangementen, dan weer met donkere synths of een voller rockgeluid vol mooie gitaarloopjes.

Het levert een opvallend intense plaat op. De instrumentatie speelt hierin een belangrijke rol, maar het meeste effect wordt toch gesorteerd door de geweldige vocalen van Sharon Van Etten. Op Are We There voel je elk woord dat Sharon Van Etten zingt en maakt ze je deelgenoot van haar pijn, angst, woede, haat en spaarzame geluk.

Wat verder opvalt is dat Sharon Van Etten met haar muziek zo langzamerhand haar eigen hokje heeft gecreëerd, waarin folk, rock en soul zijn versmolten tot een uniek eigen geluid. Het levert een plaat op die nog intenser en indrukwekkender is dan zijn drie voorgangers. Jaarlijstjesplaat? Ik denk dat bijna niemand er onder uit kan en wil. Erwin Zijleman

avatar van Norrage
4,0
Daar is dan het 4e album van Sharon van Etten, de enigszins onbekende singer-songwriter uit de VS. De echte liefhebbers van Amerikaanse indie-folk kennen haar waarschijnlijk wel, dankzij haar goed bekritiseerde indie-albums waar vooral het vorige album Tramp tot de verbeelding sprak. Schitterend georchestreerde melancholiek die doet denken aan Angel Olsen of een down-tempo Eleanor Friedberger. En hier is Are We There, en we kunnen meteen al met de deur in huis vallen: dit is vooralsnog het absolute hoogtepunt in haar oeuvre.

Die klasse horen we meteen op de eerste twee nummers: twee nummers die zo twee klassiekers zouden kunnen worden. Het door haar schitterende piano-spel gedragen Afraid of Nothing is melancholieke folk op zijn best. Haar stem wordt uitmuntend gebruikt en klonk niet eerder zo sterk, de orkestratie is bezwerend en het nummer spat uit je luidsprekers; met sfeervolle strijkers en een briljante opbouw van de drums, gecombineerd met subtiele gitaarlijntjes. Op opvolgend nummer Taking Chances domineert ineens de bas (en die horen we op dit album overal sterk terug), en horen we ineens een hele andere Sharon van Etten. Met een lekkere funky maar ook dreigende bas en synths en heerlijk keyboard gebruik weet ze hier opnieuw te imponeren. Maar nergens wordt het voorspelbaar. Er wordt moedig van tempo gewisseld en de ene keer klinkt het rockend, de andere keer ingetogen. Maar haar stem gaat voorop. Dat horen we op het hele album, en het lijkt alsof alle puzzelstukjes op hun plaats vallen. Combineer op deze manier een tig aan geslaagde songs met een overtuigende afwisseling door het hele album (op Tarifa komen ook blazers dominant op de voorgrond) en we hebben een van de betere albums van 2014 te pakken.

Sharon van Etten levert met Are You There haar eerste meesterwerkje af. Een afwisselend folk-album, met rockende, ingetogen en bijzonder georkestreerde songs. Maar vooral haar stem imponeert, en dat hoorden we ook op haar door enorme passie gedragen solo-piano optreden bij Jools Holland afgelopen week. Een waanzinnige plaat, en hopelijk de definitieve doorbraak van Sharon van Etten naar het kritische indie-publiek. Liefhebbers van het zeer positief beoordeelde album van Angel Olsen (ook van dit jaar) raad ik deze plaat met name aan. En mijns inziens ontstijgt van Etten die plaat bij verre.
Pat-sounds: Album Sharon van Etten - Are We There (2014) - pat-sounds.blogspot.nl

Gast
geplaatst: vandaag om 09:57 uur

geplaatst: vandaag om 09:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.