menu

AFI - Black Sails in the Sunset (1999)

mijn stem
3,60 (24)
24 stemmen

Verenigde Staten
Punk
Label: Nitro

  1. Strength Through Wounding (1:33)
  2. Porphyria Cutanea Tarda (2:07)
  3. Exsanguination (2:48)
  4. Malleus Maleficarum (4:01)
  5. Narrative of Soul Against Soul (2:29)
  6. Clove Smoke Catharsis (4:38)
  7. The Prayer Position (3:27)
  8. No Poetic Device (2:16)
  9. Weathered Tome (3:02)
  10. The Last Kiss (2:12)
  11. At a Glance (4:00)
  12. God Called in Sick Today (13:31)
  13. Midnight Sun * (3:02)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 46:04 (49:06)
zoeken in:
5,0
Mooi album hebben ze neergezet, nadat er 2 mensen (Bas en Gitaar) nieuw bij gekomen zijn. Het heeft zeker veel invloed op ze gehad, niet alleen klinkt het nu professioneler en minder 'bandje in de garage' achtig, maar ook het soort muziek van ze is veranderd. Minder punk achtig, en de teksten zijn ook vooruitgegaan.
Het is mijn lievelingsband en ik denk dat ik echt nog vele jaren met plezier naar hun muziek kan luisteren. Goed om je af te reageren, en hij geeft je ook veel energie.
Ook 5 sterren voor deze !

avatar van nuf
4,0
nuf
goed album! stukken beter dan het album hiervoor. een veel minder hardcore sfeertje waar ik toch al geen grote fan van ben.

AFI op z'n best naar mijn mening

4*

handsome_devil
Laat ik maar eens iets zinnigs zeggen over deze (voor mij) top 10 plaat.

AFI heb ik zo'n anderhalf jaar geleden ontdekt. Daarvoor luisterde ik Linkin Park, Limp Bizkit en meer van dat soort dingen. Ik hoorde AFI voor het eerst en had zoiets van: Jeetje, dit klinkt echt veel beter dan wat ik tot nu toe allemaal gehoord heb. Er zat (vond ik toen) veel meer diepgang in, de teksten waren mooi geschreven, God Called in Sick Today bijvoorbeeld:

Let's admire the pattern forming
Murderous filigree
I'm caught in the twisting of the vine
Go ascend with ivy, climbing
Ignore and leave for me
The headstone crumbling behind

I can't help my laughter as she cries
My soul brings tears to angelic eyes

Let's amend the classic story
Close it so beautifully
I'll let animosity unwind
Steal away the darkened pages
Hidden so shamefully
I'll still feel the violence of the lines

I can't stand my laughter as they cry
My soul brings tears to angelic eyes
And miles away my mother cries
Omnipotence, nuturing malevolence


Er zit veel symboliek in Davey Havoks teksten, en dat was wat me erg erin aansprak. In die tijd was ik veel met dat onderwerp bezig en vond het helemaal geweldig die teksten uit te pluizen en na te denken over wat ze zouden betekenen.

AFI groeide uit tot mijn eerste echte favoriete band en door deze band heb ik ook veel nieuwe dingen in muziek ontdekt (The Smiths/Morrissey, The Cure, Elliott Smith, Coil, Joy Division en nog veel meer) Inmiddels heb ik veel meer muziek leren kennen die ik beter vind, maar deze band liet mij inzien dat er meer was dan de 'rock' die je altijd op de radio hoort en daarvoor ben ik ze nog steeds erg dankbaar. Ik denk zelfs dat mijn muzieksmaak compleet anders was geweest op het moment als ik deze band niet ontdekt had. Kortom, AFI is een bijzondere band voor me geworden die in mijn ogen niks fout kan doen.

Als ik deze CD zou moeten beoordelen, mijn voorgaande verhaaltje achterwege gelaten, zou ik waarschijnlijk tot een 4 komen (en dit vind ik dan ook nog hun beste album, de rest zou waarschijnlijk niet verder dan een 3 of 3,5 komen) maar met voorgaande dingen in mijn achterhoofd kan ik niet anders concluderen dan dat dit een heel bijzonder album voor me is, en vandaar 5 sterren en een welverdiende plek in mijn top 10

4,0
Prachtig album. Ik heb een keer ergens gelezen dat Dexter Holland van The Offspring hier background vocals heeft gedaan!
4*

handsome_devil
Dat klopt, Nitro is ook het label van Dexter Holland.

avatar van Rockchick.
4,0
toffe plaat. =D
ik heb niet vaak naar ze geluisterd, maar ik heb even van elk album een aantal songs geluisterd, maar het valt me wel op, ze zijn heel erg van stijl veranderd, ik weet niet of ik het positief moet zien maar ze zijn wel goeeeed.

4,0*

avatar van frolunda
3,5
Heb deze ooit eens gekocht in de Verenigde staten toe ie net uit was.Was veel aandacht voor destijds in de media en volgens mij zijn ze daar toen ook erg groot geworden.
Black Sails in the Sunset doet me qua geluid wel wat denken aan 7 Seconds,alleen is de zang totaal anders,veel schreeuweriger.Maar dan wel in de goede zin van het woord.Als je eenmaal aan de vocalen gewend bent openbaart zich een album vol heerlijke,meezing punksongs met een trashy randje.
Vooral Porphyria Cutanea Tarda,Weathered Tome en No Poetic Device klinken nog net zo sterk en fris als ruim 15 jaar geleden.Ben eigenlijk best benieuwd hoe ze zich daarna ontwikkelt hebben.
Voor deze,een hele dikke 3,5 sterren.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:02 uur

geplaatst: vandaag om 00:02 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.