menu

Elvis Costello & The Attractions - Imperial Bedroom (1982)

mijn stem
3,94 (167)
167 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: F-Beat

  1. Beyond Belief (2:34)
  2. Tears Before Bedtime (3:02)
  3. Shabby Doll (4:48)
  4. The Long Honeymoon (4:15)
  5. Man Out of Time (5:27)
  6. Almost Blue (2:50)
  7. ...And in Every Home (3:23)
  8. The Loved Ones (2:48)
  9. Human Hands (2:43)
  10. Kid About It (2:45)
  11. Little Savage (2:37)
  12. Boy with a Problem (2:13)
  13. Pidgin English (3:58)
  14. You Little Fool (3:11)
  15. Town Cryer (4:16)
  16. The Land of Give and Take [Early Version of Beyond Belief] * (3:05)
  17. Tears Before Bedtime [Alternate Version] * (3:03)
  18. Man Out of Time [Alternate Version] * (3:43)
  19. Human Hands [Early Version] * (2:44)
  20. Kid About It [Alternate Version] * (3:18)
  21. Little Savage [Alternate Version] * (3:07)
  22. You Little Fool [Alternate Version] * (2:59)
  23. Town Cryer [Fast Version] * (2:15)
  24. Little Goody Two Shoes [Alternate Version] * (3:10)
  25. The Town Where Time Stood Still [Alternate Version] * (2:57)
  26. ...And in Every Home (Rehearsal) * (3:12)
  27. I Turn Around * (2:10)
  28. From Head to Toe * (2:35)
  29. The World of Broken Hearts * (3:03)
  30. Night Time * (2:55)
  31. Really Mystified * (2:05)
  32. The Stamping Ground * (3:10)
  33. Shabby Doll [Demo] * (4:21)
  34. Man Out of Time [Demo] * (3:26)
  35. You Little Fool [Demo] * (3:11)
  36. Town Cryer [Demo] * (3:03)
  37. Seconds of Pleasure [Demo] * (3:19)
  38. Imperial Bedroom * (2:48)
toon 23 bonustracks
totale tijdsduur: 50:50 (2:00:29)
zoeken in:
avatar van zaaf
4,5
nou dat ben ik niet eens, hoewel deze van vreselijk hoog nivo is.
ook ik ben meer van de straight costello - tym b&c en ook wiwc, maar deze waardeer ik ook heel erg. vooral kant 1 (huh??) vind ik geniaal.

ik las ergens "laat je niet afschikken door het recentere werk" (held?) ach, dat recentere werk is wellicht anders van toon, maar met minstens zoveel geldingsdrang en genialiteit geschreven en op de band gekwakt!

kistenkuif
Natuurlijk....Zijn debuut was flitsend, Daarna This Years Model als een venijnige en heerlijke klap op mijn bek. Maar op dit album wordt het fenomenale talent van Costello (ánd the Attractions) voor het eerst echt breed uitgemetem. Wat een vent en wat een band! Tijdloos popmeesterwerk (zegt een fan).

Na dit album was zijn reputatie definitief gevestigd en kon hij doen (en laten) wat hij wilde. Met wisselend succes. Mijn waardering voor hem als songwriter is erg groot. Kritisch en maatschappelijk betrokken. Bepaald geen navelstaarder. Ik vond hem destijds een verademing temidden van het raggende punkgeweld. En ook toen hij ouder en wijzer werd, wist hij me te verrassen met goede albums. Geen icoon maar wel een belangrijke pijler, al decennia lang. Pet af.

avatar van Cor
4,0
Cor
Weer zo'n prachtige liedjesplaat van Costello. Hier hoor je ook duidelijk de eerste knipogen naar de rokerige nachtclubachtige setting van zijn muziek. Maar wat een arsenaal aan prachtige songs die elkaar allemaal naar de kroon steken. Moeilijk om expliciete favorieten aan te wijzen.

avatar van waltzinblack
5,0
Cor, echt niet de eerste knipogen (etc)....luister maar naar Trust!

avatar van vinejo
5,0
waltzinblack schreef:
Cor, echt niet de eerste knipogen (etc)....luister maar naar Trust!


... en Almost Blue...!

avatar van Tony
5,0
Trust was er eerder en verdient de eer...

avatar van Cor
4,0
Cor
Tja, herken dat toch niet zo. Trust geeft mij toch een ander geluid.

kistenkuif
Tussen de genoemde drie albums van Costello zit toch wel een waarneembaar verschil qua stijl, geluid (productie) en kwaliteit van de songs? Almost Blue vind ik stilistisch een minder geslaagd buitenbeentje in zijn oeuvre. Trust beschouw ik als prettige overgang naar de meer gelaagde albums van Costello en Imperial Bedroom vind ik als zodanig ronduit zijn meesterproef. Voor de sfeer van een rokerige nachtclub moet je bv. bij de eerste albums van Waits zijn maar toch niet bij Costello? Of vergis ik me?

avatar van Rudi S
4,5
Klopt wel, die piano-ballade albums van Tom zijn daar prima voor.
Een nummer als Almost Bleu zou het in zo'n rokerige nachtclub ook wel gedijen.
Dit album van Elvis is ook prima te beluisteren in zo'n ruimte:
Elvis Costello - North (2003)

avatar van Tony
5,0
Als in die rokerige ruimte (ik kom niet in nachtclubs...) North op zou staan en er wordt ook nog gerookt, dan ben ik snel weg. Als Imperial Bedroom klinkt, neem ik de rook graag voor lief. Maar inderdaad, eens met kisterkruijff, echt geschikt is deze niet voor een rokerige ruimte.

En Trust ligt toch gewoon in het verlengde van deze, of hoor ik het nou niet goed?

Tomio
De relatie albumtitel en titelsong is mij niet altijd even duidelijk. In de meeste gevallen staat de titelsong op betreffende album, maar er zijn uitzonderingen. Ik denk bijvoorbeeld aan Queen's "Sheer Heart Attack" en The Doors' "Waiting For The Sun", waarbij de titelsongs op latere albums verschenen.
Op dit fraaie album van Elvis Costello staat ook een nummer, dat de titelsong is van een eerder album "Almost Blue" . Nu past dit magistrale nummer (ook ooit door Chet Baker opgenomen) dan ook perfect in de sfeer van "Imperial Bedroom" en niet zo zeer op "Almost Blue", dat alleen maar country covers bevat.
Ik vond het destijds wel opmerkelijk, dat er ook een titelsong "Imperial Bedroom" bestond, dat niet op dit gelijknamige album verschenen was, maar op de B-kant van het singletje "Party Party", een soundtrack uit hetzelfde jaar. Ditzelfde trucje hebben The Comsat Angels ook ooit gedaan met het instrumentale nummer "Land".
Tegenwoordig staat de titelsong gelukkig wel op het album, zij het als bonustrack bij de cd- re-issues. En terecht, want het is een mooi kleinkunst liedje.

avatar van frolunda
4,0
Veelzijdige popplaat waar de vakmanschap vanaf druipt.Veel meer wil en hoef ik er eigenlijk niet over te zeggen.

5,0
Een even veelzijdige als perfecte popplaat zoals we die eigenlijk sinds The Beatles niet meer gezien hebben. Elvis Costello is zwaar onderschat.

avatar van ZERO
4,0
Held schreef:
Het is nu ruim een maand geleden dat ik jullie opgeroepen heb om naar dit album te luisteren. Dat hebben jullie ongetwijfeld massaal gedaan maar blijkbaar zijn jullie er nog niet toe gekomen om even een berichtje te plaatsen met jullie indrukken. Waarschijnlijk vragen jullie je nog steeds sprakeloos af waarom dit album tot nu toe zo onderbelicht is gebleven en zijn jullie wanhopig op zoek naar andere Costello-albums.


Held: Bij het lezen van de berichtjes hier heb ik toch even moeten lachen met deze. Je enthousiasme zou aanstekelijk moeten werken, maar deed dat blijkbaar jammer genoeg niet. Wel mooi dat dit album 16 jaar na je eerste berichten nog stééds je nummer 1 is!

Zelf heb ik Elvis Costello leren kennen met Armed Forces, die ik echt goed vind. Dit was het volgende album dat ik leerde kennen, maar deze valt voorlopig een beetje tegen. Het is zeker niet slecht, maar voorlopig pakt het nog niet helemaal.

Tot nu toe springt vooral het midden van het album er voor mij wat uit. ...And In Every Home, The Loved Ones en Human Hands klinken leuk. Ook Shabby Doll steekt er bovenuit.

Ik ga de plaat zeker nog wat luisterbeurten gunnen, benieuwd wat het verdict dan zal zijn.

avatar van vinejo
5,0
LucM schreef:
Ik ga Xel nog eens herhalen : dit is een magistraal album en wellicht de beste van Elvis Costello.
Alle nummers zijn prachtig en zeer gevarieerd met scherpe, soms humoristische teksten, het is een album dat nooit zal vervelen.
Hoogtepunten vind ik : "Beyond Belief", "Shabby Doll" en "Almost Blue".


Klopt, heb m net van 4,5 naar 5 verhoogd.

avatar van johan de witt
4,0
Ik vind het ook z’n beste, denk ik.
Wel een paar nummers teveel, met 11-12 nummers was hij nog beter geweest.

avatar van RonaldjK
3,0
Held vind ik inderdaad een héld, zo enthousiast als hij in 2005 opkwam voor dit Imperial Bedroom. Heb genoten van zijn bijdragen hierboven. Je wilde een reactie: bij deze.

Ik leerde Costello in 1977 en '78 kennen via zijn eerstelingen My Aim is True en This Year's Model. Nou ja, kennen... Ik las lovende stukjes en een enkele keer hoorde 'm op Hilversum 3, de enige bron voor popmuziek voor een prille tiener. Aangezien er maar drie omroepen waren die hem draaiden (VARA, KRO en VPRO) en er dus maar tweeëneenhalve dag kans was dat je Costello hoorde, kwam ik hem niet vaak tegen.

Natuurlijk werd meneer Costello geleidelijk ouder en bovendien was hij te te creatief om die platen te herhalen. Gelukkig maar. Ik vond het dan ook niet verrassend dat hij geleidelijk andersklinkende muziek ging maken, al was voorganger Almost Blue wel heul erg onverwacht anders met alle country.
Toch was ik bang dat hij heilig vuur was verloren toen een jaar later Keizerlijke Slaapkamer verscheen. Mooie titel weer, dat voordeel kreeg hij van mij meteen in die zomer van 1982! Vijf, zes jaar na mijn eerste kennismaking met Costello was mijn Engels inmiddels verbeterd, waardoor dit soort poëzie mij opviel. Van recensenten las ik enthousiaste verhalen, zo was Bart Chabot in Oor meer dan lovend (even scrollen voor een deel van de recensie).

Hitsingles leverde het nochtans niet op, via die weg kwam de nieuwe Costello niet binnen. Wel was de plaat een instant favoriet bij de "serieuze muziekfan", maar (sorry Held!) aan dat niveau kan ik kennelijk niet tippen. Costello's liedjes zijn bezadigder, waarbij ik de angry young Elvis node mis. Volgens Wikipedia hoorden diverse recensenten overeenkomsten met The Beatles. Tja, dan snap ik wel waarom ik afhaak: van die groep was ik nooit onder de indruk, hun muziek wist mij nooit bij de lurven te grijpen.
Drie liedjes springen er nochtans uit: Shabby Doll lijkt wat meer op zijn werk tot en met 1980 en loopt al lekker vanaf het zweverige akoestische gitaartje in het intro met weemoedige new wave; ...And in Every Home is aangenaam met de brassband en orkestrale begeleiding - is het daarom dat er Beatlesvergelijkingen worden gemaakt?; The Loved Ones heeft een staccatoriffje dat me aan London Calling van The Clash doet denken, lekker energiek met bovendien een heerlijke pianopartij.

En verder... kabbelt het door zonder dat ik ook maar iets van enthousiasme in mij bespeur. Het is niet slecht, maar ik mis de felheid van voorheen. Respect voor de man die zijn eigen gang ging en gaat, de veelschrijver die alweer een plaat met veel liedjes (deze keer vijftien) aanbood, degene die niet in de valkuil van herhaling van eerder succes viel en deze keer bovendien teksten schreef die vooral over hemzelf lijken te gaan.

Maar respect is wat anders dan geraakt worden. Dat word ik hier dus niet. Op naar opvolger Punch the Clock, waar ik meer mee heb.

avatar van EttaJamesBrown
4,5
zaaf schreef:
nou dat ben ik niet eens, hoewel deze van vreselijk hoog nivo is.
ook ik ben meer van de straight costello - tym b&c en ook wiwc, maar deze waardeer ik ook heel erg. vooral kant 1 (huh??) vind ik geniaal.



Ik hoor het vandaag voor het eerst - immers 1982 - en denk dat je er een medestander voor dit werkje hebt bijgekregen.

avatar van Rudi S
4,5
Zeker geweldig album, ik zie dat ik hier 4,5 heb en dat vind ik eigenlijk best laag .

4,0
Wat een plaatje. Wel een paar keer moeten draaien vooraleer ik mee was. Ondertussen is dit al de 4de Costello in mijn collectie en het zal zeker de laatste niet zijn. Hij heeft best heel wat moois in zijn oeuvre.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:51 uur

geplaatst: vandaag om 11:51 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.