Er gaan geen 2 weken voorbij of ik heb binnen dat tijdsbestek de Moody Blues op staan ,een Regulier album of live album ,daarnaast heb ik de verzamelaars Collected (2007) en This Is the Moody Blues (1974) die laatste heeft mij wss(nog steeds) het meeste luistergenot opgeleverd
Dit album was ooit mijn eerste kennismaking met hun diepgaandere album werk,heb hem nog steeds op de toen uitgebrachte dubbel Lp, mijn laatste exemplaar is een dubbel CD (remaster 1989)
Dit album is wss vanwege de samenstelling/opzet een zeldzaam mooi overzicht onder alle artiestenverzamelaars....Waarom?
Deze dubbelaar is niet zomaar een verzamelalbum....
De kracht zit ook in de hele mooie tracks(geen edit's) van hun meest sterke 7 albums ( Days of Future Passed (1967) t/m (Seventh Sojourn (1972) maar zo samengesteld, (niet chronologish) dat je het gevoel krijgt of je naar een (weer een ander) vertrouwd regulair concept album uit die periode luistert,heel slim bedacht,ook hier met inelkaar lopende overgangen zodat het plaatje helemaal past en je naar een mooi geheel luistert met als gevolg...opnieuw een oorgasme

Omdat ik moeilijk kon beslissen welk regulair album mijn pers Top10 zou kunnen halen ,was dit album een mooie uitkomst,(ik plaats eigg liever geen verzamelaars in mijn Top10)
Als de Moody Blues je muzikaal boeit ,dan is dit zeker een aanrader,als je de regulaire albums al bezit...dan ook!
Buiten het overbekende werk ,mijn mooiste tracks ,Watching and Waiting...Legend of A Mind...A Simple Game...The Actor...New Horizons