Album is nu te beluisteren op
De Luisterpaal (of is het
NPO vpro 3voor12 De Luisterpaal tegenwoordig?).
Na de eerste vier nummers denk ik dat ik deze plaat lekker in de winkel laat liggen.
Ben een fan van de vorige twee CDs maar hier kan ik niets mee. Het tweede nummer doet me erg denken aan Paul McCartney in de jaren '90. Het vierde nummer wordt gekenmerkt door Paul Simon-esque Afrikaanse gitaarpartijen. Nu valt het me op dat dit album veel te vol geproduceerd is (volgens mij heb ik dat al een paar keer eerder gezegd bij Excelsior releases...) en dat de broers Brinks een veel te poppy, commercieel geluid hebben gekozen voor deze De Wereld Draait Door-Effect release.
In het begin van het vijfde nummer merk je dat ik gelijk heb. Tangarine moet je niet te groot maken. Twee gitaren en wat percussie is genoeg, eventueel een piano, maar meer heeft deze act niet nodig.