menu

Chicago - Chicago XXX (2006)

mijn stem
3,29 (14)
14 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Rhino

  1. Feel [Hot Single Mix] (4:00)
  2. King of Might Have Been (3:52)
  3. Caroline (3:37)
  4. Why Can't We (4:05)
  5. Love Will Come Back (3:45)
  6. Long Lost Friend (4:32)
  7. 90 Degrees and Freezing (3:49)
  8. Where Were You (4:16)
  9. Already Gone (6:50)
  10. Come to Me, Do (4:36)
  11. Lovin' Chains (3:55)
  12. Better (4:40)
  13. Feel [Horn Section Mix] (4:31)
totale tijdsduur: 56:28
zoeken in:
avatar van Justinx
2,5
Na 30 jaar zijn de oude rotten (in het vak) eindelijk weer terug! Hun 13 nummerige nieuwe album Chicago XXX ligt vanaf maart in de winkels. Tijd voor een voorproefje zou ik zeggen. Na de eerste paar nummers hoor je de oude bekende melodieën en trompetten weer lekker terug. Toch heb ik niet het gevoel een totaal vernieuwde band te horen. De muziek klinkt wel bekend, maar ook gedeeltelijk herhalend. Waar naar mijn mening A-Ha en
Duran Duran wel in zijn geslaagd, is helaas niet gelukt bij Chicago: De band valt in de oude en totaal niet vernieuwende roulatie en kan gewoon na een paar keer luisteren niet meer bekoren. Tuurlijk bevat de cd ook
wel weer zijn hoogtepunten met nummers als Already Gone en de prachtige balade Why Can't We. Al met al een goede poging tot vernieuwing, maar dat is naar mijn mening niet helemaal gelukt.

Download Already Gone en Why Can't We op mp3blog.punt.nl.

avatar van Bart_86
Chicago heeft heel wat klassiekers en prachtige nummers op hun staan (Hard To Say I'm Sorry, If You Leave Me Now, Look Away, You're The Inspiration, Will You Still Love Me) maar toch heeft deze band mij nooit zo kunnen plezieren als bijvoorbeeld TOTO of Journey.

Met deze cd is dat weer hetzelfde verhaal. Alle nummers zijn best te luisteren, en er staan zelfs een paar erg mooie nummers op (Feel, Caroline, King Of Might Have Been). Maar het geheel is niet bijzonder, het is een beetje te zoetzappig en de nummers lijken nogal op elkaar.
Verder vind ik de hele sound niet echt geweldig, het klinkt iets te modern voor zo'n band. Het klinkt eigenlijk net als 'Vertigo', het project van Joseph Williams (die overigens backing-vocals doet bij het nummer King Of Might Have Been). En die sound is mij net eventjes te gestreken, te modern.

Wat natuurlijk wel altijd plezierig is bij Chicago, is de horn-section waarmee ze altijd weer die rasechte westcoast sfeer uit je speakers weten te brengen.

Al met al vind ik dit niet een supersterk album, maar daar zullen de echte fans misschien wel heel anders over denken.

Favoriete tracks: Feel, King Of Might Have Been, Caroline

3*

avatar van Hans Brouwer
Bart_86 schreef:
Chicago heeft heel wat klassiekers en prachtige nummers op hun staan (Hard To Say I'm Sorry, If You Leave Me Now, Look Away, You're The Inspiration, Will You Still Love Me) maar toch heeft deze band mij nooit zo kunnen plezieren als bijvoorbeeld TOTO of Journey.
Bart_86, de nummers die je noemt komen uit een periode dat de muziek van Chicago, helaas , helaas , helaas , niet meer zo interessant was. Daarom: probeer de eerste vijf albums van Chicago. Als je die hebt beluisterd zul je niet anders dan kunnen concluderen dat Toto en Journey niet in de schaduw kunnen staan van Chicago 's genialitiet uit hun begin periode.

avatar van E-Clect-Eddy
3,5
Met NOW: Chicago XXXVI (2014) maakten ze een prima comeback, maar ik heb er een paar gemist / overgeslagen. Op zoek naar de weinige albums van Chicago die ik nog nooit geheel beluisterd heb, kwam ik deze tegen. Het voorlaatste album volledig met originele nummers en de opvolger van Twenty 1 (1991).

Het opent vooral met Power Ballads waarmee ze mid 80s zo veel succes hadden met Peter Cetera en hier klinkt het net alsof een kloon van hem de nummers zingt. Alleen zit deze zanger(s) vaak tegen de limieten van hun stem(men). Terwijl Chicago in de 80s erg zoet werd en koperwerk inruilde voor synths (zoals de trend toen was) hier probeert men het zoete wat terug te schroeven door er meer Rock elementen aan toe te voegen en vaak gebruikt te maken van het droppen van de beat en dan knallend terug te komen. Een bombastisch trucje dat in de eerste 5 nummers veel gebruikt wordt.

Pas in de tweede helft komt het album meer tot leven voor mij vanaf Already Gone: meer ruimte voor koperwerk en voor de gitaar. Na de eerste beluistering prefereer ik deze over het voorlaatste album maar vind ik de opvolger wel beter.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:52 uur

geplaatst: vandaag om 13:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.