menu

Songs: Ohia - Didn't It Rain (2002)

mijn stem
4,23 (285)
285 stemmen

Verenigde Staten
Roots / Rock
Label: Secretly Canadian

  1. Didn't It Rain (7:51)
  2. Steve Albini's Blues (5:51)
  3. Ring the Bell (6:11)
  4. Cross the Road, Molina (6:00)
  5. Blue Factory Flame (8:29)
  6. Two Blue Lights (2:14)
  7. Blue Chicago Moon (6:49)
  8. Didn't It Rain [Demo] * (6:58)
  9. Ring the Bell [Demo, Working Title: Depression No. 42] * (6:49)
  10. Cross the Road, Molina [Demo, Working Title: Chicago City Moon] * (5:03)
  11. Blue Factory Flame [Demo] * (8:20)
  12. Two Blue Lights [Demo] * (3:04)
  13. Blue Chicago Moon [Demo] * (6:33)
  14. The Gray Tour [Demo, Working Title: Waiting It's Whole Life] * (4:29)
  15. Spectral Alphabet [Demo] * (5:06)
toon 8 bonustracks
totale tijdsduur: 43:25 (1:29:47)
zoeken in:
5,0
"No matter how dark the storm gets overhead
they say someone’s watching from the calm at the edge
what about us when we’re down here in it??
we gotta watch our own backs"


Misschien wel de beste zinnen die ooit een album hebben geopend. De sfeer is gezet, en de luisteraar weet dat dit geen muziek gaat worden om op een zwoele zomeravond met een wijntje in je hand op de achtergrond aan te zetten.

"if i see you struggle and givin all that you got
i see you work all night burning your light to the last of its dim watts
i’m gonna help you how i can, if you see me struggle all night
and give me a hand cause i’m in need, i’ll call you friend indeed
but i’m going to watch my own back"


Wanneer ik Molina deze zinnen uit hoor spreken krijg ik kippenvel. Nooit is een emotie of belofte zo eerlijk en oprecht op me overgekomen. Nooit eerder raakte het me zo en wanneer hij dan zijn laatste zin uit "But I'm gonna watch my own back", dan breekt er iets in me.

Een half puntje erbij, en naar de eerste plaats in mijn top 10.

5*

avatar van Co Jackso
4,0
Wat is er nog te zeggen over Jason Molina en zijn Songs: Ohia. Ook met Didn’t Rain bevestigt hij zijn status van ongeëvenaard tekstschrijver en neerslachtige sfeerschepper. Zwakke nummers staan er niet op dit album en met het titelnummer en het wat stevige Ring the Bell bevat dit album ook een aantal van zijn beste nummers. Hoewel ik niet al zijn albums als een kip zonder kop waardeer met de hoogste sterrenaantallen, zie ik hem wel degelijk als een gigant en hoop ik hem ooit een keer live te kunnen aanschouwen.

avatar van Sleepy House
5,0
Ik heb wel eens gelezen dat Jason Molina zich met Didn't It Rain door zijn depressie probeerde te schrijven. Dit album snijdt diep, zeer diep. Zelden heb ik zo'n beklijvende en donkere muziek gehoord.

Meesterlijk ook hoe Molina zijn eigen gemoedstoestand akelig precies kan koppelen aan z'n omgeving. Een omgeving waar hij een soort haat-liefde verhouding mee heeft. Ik waan mij haast in Midwesten, met haar zware industrie op de oevers van de Grote Meren, de roestige staalmolens die al jaren in verval staan, de steekvlammen en zwarte roetpluimen van de fabrieken. Didn't It Rain voelt aan als een manifest van de terneergeslagen fabrieksarbeider die door het leven werd bedrogen. Molina kleedt zijn teksten aan met een gigantische dosis couleur locale. Zwart en wit, de kleuren van de hoes. En blauw, het alomtegenwoordige blauw...

I fly the cross of the blue factory flame
Stitched with heavy sulpher thread
They ain't proud colors but they're true colors of my home


De aanwezigheid van die omgevings -en natuurelementen geven Didn't It Rain een haast transcendente kwaliteit. Koppel dit aan de zwaarmoedige en persoonlijke teksten van Molina en je krijgt een mysterieus, duister geheel.

Luisteren naar Didn't It Rain is een heuse beleving. Zo intens, zo mystiek. Dit album grijpt je bij je strot, gaat door merg en been en laat je nooit meer los.

avatar van hailtotherainbow
4,5
Jason Molina mijmert en musiceert, Didn't it Rain levert het meest persoonlijke album van Songs:Ohia op. Het geheel voelt spontaan aan, hij zou evengoed zijn gitaar kunnen opgepakt hebben en drie kwartier aan het improviseren geslagen hebben. Dit is muziek uit het hart van het soort persoon die zijn gitaar een naam geeft, iemand die wakker wordt en gaat slapen met de muziek, een man die de muziek weer tot kunst opwaardeert en daar schijnbaar enkel zijn akoestische gitaar en minimale begeleiding voor nodig heeft. Het onvervalsbare geluid is kaal maar o zo warm en sfeervol. Het heeft een speciaal soort album nodig om een mens te herleiden tot een hoopje organen waar de spieren plots geen invloed meer op hebben. Gewillig laat ik mij dan onderuitzakken in de zetel, op de metro of waar dan ook. Didn't it Rain maakt alle plaatsen waar ik ben in die drie kwartier ineens veel intrigerender en mysterieuzer. Dit is een nachtplaat, een soundtrack voor de ongelijke keien in smalle steegjes bij het vaal oranje licht van een straatlantaarn terwijl Molina huilt naar de maan. Didn't it Rain schept schoonheid uit ellende alsook uit zijn troosteloze omgeving. Laat het duidelijk zijn: Molina is een dichter en het album leest als een gedichtenbundel; de teksten zijn droevig maar hoopvol. Hij zingt met passie over de troosteloze geïndustrialiseerde landschappen en de nachtbussen van Chicago en Indiana. Didn't it Rain is niet het zoveelste album dat een platform vormt om deprimerende teksten op los te laten. Dit is veel genuanceerder. Molina vraagt begrip voor zijn depressie maar ziet licht aan het einde van de tunnel. Blue Chicago Moon zou even goed over iedereen zijn of haar leven kunnen gaan, met al de tegenslagen en gelukkige momenten erbij. Muziek die op het bot snijdt is zeldzaam. Na Ghost Tropic is dit de tweede plaat van Songs:Ohia die ik koester. Ik moet maar naar de prachtige hoes kijken en ik weet dat muziek niet echt mooier kan worden.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:13 uur

geplaatst: vandaag om 11:13 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.