menu

Ryan Bingham - Fear and Saturday Night (2015)

mijn stem
3,67 (54)
54 stemmen

Verenigde Staten
Roots / Rock
Label: Axster Bingham

  1. Nobody Knows My Trouble (4:15)
  2. Broken Heart Tattoos (3:59)
  3. Top Shelf Drug (3:28)
  4. Island in the Sky (4:33)
  5. Adventures of You and Me (4:11)
  6. Fear and Saturday Night (4:23)
  7. My Diamond Is Too Rough (5:36)
  8. Radio (4:36)
  9. Snow Falls in June (5:00)
  10. Darlin (4:56)
  11. Hands of Time (3:08)
  12. Gun Fightin Man (4:06)
  13. Cryin on the Streets of LA * (3:47)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 52:11 (55:58)
zoeken in:
Hendrik68
Hier kijk ik ontzettend naar uit. Helemaal na het horen van Broken Heart Tattoos dat is toegevoegd aan bijgaand artikel. Voor een nummer van die kwaliteit moeten we terug naar het album Mescalito. Dus dat belooft wat.
Ryan Bingham Announces ‘Fear and Saturday Night,’ Shares New Song ‘Broken Heart Tattoos’ (Exclusive) - Speakeasy - WSJ - blogs.wsj.com

Hendrik68
Er is weer een nummer online gezet: Islands in the sky. Hierbij de link. Ik begin er steeds meer zin in te krijgen.

Hear Ryan Bingham's 'Island in the Sky' From His Vinyl 'Bootleg' | Rolling Stone - rollingstone.com

avatar van De Daniël
3,5
Ik ook! Luister nu Snow Falls In June en dat klinkt veelbelovend! Brengt me terug naar Mescalito!

avatar van De Daniël
3,5
Hier te streamen: Press Play - Interactive Feature - NYTimes.com

Staan weer heel wat pareltjes op! Titelnummer is alvast van heel goed niveau!

Hendrik68
Wat een heerlijke plaat is dit geworden zeg. De eerste fragmenten beloofden al veel goeds. Nu ik de plaat helemaal gehoord heb kan ik direct al wel zeggen dat de verwachtingen volledig uit zijn gekomen. Op Tomorrowland waren een aantal rockers op sommige momenten nogal over de top. De paar rock getinte nummers die hier te horen zijn, o.a. Top Shelf Drug, zijn veel meer ingehouden en in balans. De ballads zijn wat luchtiger en volwassener dan we op Junky Star konden horen. Wat vooral kenmerkend is voor dit album is dat de nummers vrijwel zonder uitzondering een melodie hebben die direct in je hoofd blijft zitten. Januari is nog maar 2 weken oud en de lat ligt direct al torenhoog. De "concurrentie" moet van goede huize komen om dit album te overtreffen dit jaar. Voor Bingham zelf moet het een opluchting zijn dat hij eindelijk weer een album van het niveau Mescalito heeft gemaakt. Of Mescalito uiteindelijk overtroffen wordt moet de toekomst uitwijzen. Maakt ook niet uit. Deze plaat is op zichzelf gewoon fantastisch.

avatar van Joshua68
4,0
Net voor het eerst beluisterd. Staat nu ook op Spotify. Heerlijk album dat wel in mijn straatje past! Hoewel ik wel van dit soort whisky doordrenkte rauwe stemmen houd moet ik wel even wennen aan zijn af en toe wel heel rauwe, krakende stem.
Kende Bingham nog niet. Dus na deze zal het geprezen album Mescalito vast ook nog aan de beurt komen!

Vento Vivimus
Voorlopig houd ik het op een (te ?) glad geproduceerd Americana album met voor ieder wat wils. Meer Bryan Adams dan Ryan Adams. Grote kans dat deze Ryan in het gat springt dat Ray LaMontagne vorig jaar liet vallen. Ook deze Ryan is very eager to please.

Maar wie weet, misschien groeit het album nog. Een nummer als My Diamond is too rough  heeft in ieder geval de potentie.

avatar van Ducoz
3,5
Die associatie had ik helaas ook al, Vento. Misschien dat ik nog een halfje ga zakken, terwijl er toch een hoop moois te vinden is. Aan zijn facebook zie je eigenlijk ookal dat hij op een ander publiek mikt, met zijn gestylde fotos en overal het lieve outlawjongetje uithangt met zijn hond op de bank....

Hendrik68
Vento Vivimus schreef:
. Meer Bryan Adams dan Ryan Adams. .


Nou dat is alleen maar mooi toch? De Bryan Adams van Reckless (vorige week nog met veel plezier gedraaid) en Into the fire zijn zowel artistiek als commercieel nog altijd topproducten. Ryan Adams vind ik inmiddels al zo'n 15 jaar de meest overgewaardeerde Americana artiest die er bestaat. En als we het over glad geproduceerd hebben dan heb je het automatisch over Ryan Adams. Geef mij dan maar een commerciele Bingham. Zolang dat klinkt als Fear & Saturday Night hoor je mij niet klagen.

avatar van Bartjeking
4,0
Qua productie ben ik het eens met bovenstaande reacties, maar met zo'n stem als Bingham, klinkt zelfs de gladste productie tóch nog ruw. De eerste drie luisterbeurten bevallen me goed. Ben ook erg gecharmeerd van de Tex-mex-invloeden op 'Adventures of You and Me'. Mag hij vaker doen!

avatar van Mr. B
4,0
Mooi plaat! Lekkere afwisseling tussen de rustigere nummer en stampers als Adventures of You and Me en Radio.
Snow Falls in June is momenteel favoriet. Hier komt nog wel een halfje bij denk ik.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Ryan Bingham - Fear And Saturday Night - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Toen Ryan Bingham in 2007 opdook met zijn debuut Mescalito, dacht ik heel even dat ik een geweldig alternatief voor Ryan Adams in handen had. Uiteindelijk bleek Ryan Bingham toch wat meer mainstream dan de onvoorspelbare Ryan Adams, maar ik kan de platen van Ryan Bingham tot dusver zeker waarderen.

Roadhouse Sun (2009), Junky Star (2010) en Tomorrowland (2012) verdienden dan ook allemaal een plekje op de krenten uit de pop en ook het onlangs verschenen Fear And Saturday Night mag hierop niet ontbreken.

De carrière van de singer-songwriter uit New Mexico kent tot dusver pieken en dalen. Bingham werd ooit binnengehaald op het roemruchte Lost Highways label, brak lange tijd niet echt door, werd even wereldberoemd door zijn bijdrage aan de soundtrack bij de film Crazy Hearts, die Bingham zelfs een Oscar opleverde, maar vervolgens weer net zo makkelijk vergeten. Fear And Saturday Night krijgt hierdoor niet de aandacht die de plaat van een groot muzikant, want dat is Ryan Bingham, verdient en dat is jammer.

Ryan Bingham stelde voor Fear And Saturday Night een nieuwe band samen en nam de plaat vervolgens vrijwel live op. Het zorgt voor veel rauwe energie. Die hoor je aan de ene kant in de stem van Ryan Bingham, die meer gruis op zijn stembanden heeft dan de meeste van zijn soort- en leeftijd-genoten, maar je hoort het ook in de energie waarmee de songs op de band zijn gesmeten.

De muziek van Ryan Bingham doet, zeker wanneer de vocalen heerlijk gruizig moeten zijn, flink denken aan die van Bob Dylan, al is het wel een Bob Dylan die we inmiddels al een tijdje niet meer gehoord hebben. Fear And Saturday Night gaat echter net zo makkelijk aan de haal met Springsteen achtige powersongs of met songs die duidelijk zijn beïnvloed door muzikale helden als John Prine, Steve Earle, Waylon Jennings of Townes van Zandt.

In muzikaal opzicht is Fear And Saturday Night een veelkleurig geheel. Ryan Bingham kan prima uit de voeten in wat stevigere songs met flink wat rockinvloeden of up-tempo songs met een Tex Mex injectie, maar hij blijft ook moeiteloos overeind in ballads die met veel gevoel worden gezongen. Ryan Bingham heeft nogal wat meegemaakt in zijn leven en dat hoor je.

Hoewel de plaat vrijwel live werd ingespeeld is Fear And Saturday Night goed in balans en is er altijd voldoende ruimte voor de bij vlagen hartverscheurend mooie stem van Ryan Bingham, die leed zodanig kan vertolken dat je zelf een traantje moet wegpinken.

In rootskringen wordt Ryan Bingham verweten dat hij een knieval voor de commercie heeft gemaakt. Ik heb het persoonlijk nooit een bezwaar gevonden en merk er op Fear And Saturday Night eerlijk gezegd helemaal niets meer van. Fear And Saturday Night is namelijk een geweldige rootsplaat, die gehakt maakt van de meeste concurrenten. En tja, Ryan Adams..... Die gaat echt geen plaat meer maken van het niveau van deze vijfde van Ryan Bingham. Erwin Zijleman

kistenkuif
Al een tijdje aan het proberen. Hoewel liefhebber van het genre lukt het me maar niet dit album mooi te vinden. Net zo min als zijn andere trouwens. Dat komt door zijn stem. Die vind ik over de top en irriteert me. Zijn teksten en de instrumentatie doen me ook weinig. Kortom ik vind het een middelmatig album.

avatar van Supersid
3,5
Begint érg sterk, maar daarna zakt het voor mijn part weg naar degelijke middelmaat. Het eerste nummer is echt geweldig...

avatar van HugovdBos
4,0
De Amerikaanse singer-songwriter Ryan Bingham brak in 2007 door met zijn album Mescalito. Sindsdien was hij onder andere verantwoordelijk voor de met prijzen overladen soundtrack van de in 2009 verschenen film Crazy Heart. Zijn kenmerkende krakende stem zorgt ervoor dat hij ouder doet klinken dan hij in werkelijkheid is. Fear and Saturday Night is alweer het vijfde album in de pas korte loopbaan van Ryan, geschreven in de heuvels van Californië en afgezonderd van de bewoonde wereld.

De rustgevende openingsklanken van Nobody Knows My Trouble geven je gelijk het countrygevoel. Zijn krakende stem geeft een extra kracht aan het emotionele nummer. Zijn persoonlijke verhaal komt voorbij, van zijn onstabiele jeugd tot aan het goede leven in de stad. De zuivere klanken gaan over in het swingende Broken Heart Tattoos. De mondharmonica zorgt voor een melodieus begin dat overgaat in de leugens uit een vervreemd leven. Eindigend in scherpe gitaarklanken met een flinke dosis americana. Top Shelf Drug opent met een stevig bluesy sound dat overgaat in een rockend geheel. De gitaren en pianoklanken zorgen voor een stevig geheel dat de drugs wel erg dichtbij doen komen. Gehard door het leven neemt de alcoholverslaving van zijn moeder de overhand. Island in the Sky opent opnieuw met een stevige sound die met een groots opgezette geluid de toekomst tegemoet gaat. Pianodeuntjes die zijn steun zoeken in de scherpe klanken van de mondharmonica. Het gevaar ontwijkend bewandel je het levenspad waar zich steeds meer verhalen aan toevoegen. Ryan houdt het nummer goed onder controle en haalt hier en daar flink uit.

I’ve got my worry in my pocket
I’ve got my heart out on my sleeve
You got the silver heart-shaped locket
Ain’t nothing else that we could need

Met Adventures of You and Me krijgen we te maken met een ritmisch nummer dat een met schurende gitaren flink heen en weer schudt. De mondharmonica neemt het voortouw in de prachtige reis die gemaakt wordt. Reizend door de countryside beleef je vele avonturen, een zonnige trip waarvan je hoopt dat het einde nooit in zicht komt. Het titelnummer Fear And Saturday Night is ontspannend met een grauwe ondertoon. De zaterdagnacht komt dichterbij en het is tijd om er weer het beste van te maken. Ryan weet je goed de sfeer van het nummer mee te geven. De donkere tonen van de gitaren en zijn sombere stem slepen je mee in emoties. My Diamond Is Too Rough zou qua sound zomaar eens geïnspireerd kunnen zijn op Simon & Garfunkel. Een eenvoudig en sferisch nummer dat de roots van Ryan naar boven brengt, eindigend in een mix van gitaren. Radio kent een duidelijk ritme met een swingende melodie. De radiozenders schieten om je heen terwijl je jezelf nauwelijks onder controle kunt houden. Verslavingen maken deel uit van het leven om Ryan heen, treurige herinneringen die hij nooit meer kwijt zal raken. De prachtige openingsklanken van Snow Falls In June zijn melodieus en ontspannend. Het refrein ontspringt in een emotioneel geheel met opspringende gitaarklanken. Tijdens de moeilijke tijden die mensen meemaken ben je er altijd voor elkaar.

If you ever call my name, I’ll come running
When your sorrow sings in pain, I’ll be there
If you ever feel a change in your weather
Take shelter with me here
My dear
If the snow is falling in June


Met Darlin blijft het muzikaal gezien vrij rustig en wordt je meegevoerd op het eenvoudige ritme. Hands Of Time vervolgt met een ritmisch nummer dat in het refrein naar buiten klapt. Ryans stem komt goed tot zijn recht in de stevige nummers, met zijn flinke uithalen. Het ritme zweept op om je uitgeput achter te laten. De afwisseling tussen de snelle en rustige songs tonen veel invloeden op het album. De kracht van de mondharmonica en akoestische gitaar maken Gun Fightin Man tot een passend slotnummer. Het gevecht dwingt ons tot het uiterste, spanning en sensatie terwijl de dood ons lijkt te omarmen.

Ryan weet op Fear and Saturday Night de roots door te laten schemeren tot in het diepste van zijn teksten. Melodieus, grauw maar toch zeker ook een sfeervol geheel. Zijn levensverhalen vormen genoeg stof om een aantal prachtige songs neer te zetten. Zijn krakende stem zorgt voor die extra lading die zowel de country als rock heel dichtbij doen komen. Een sterk album dat zowel met de stevige tracks als de ballads overtuigt.

4*

Afkomstig van Platendraaier.

Stijn_Slayer
Mescalito is niet zijn debuut, daarvoor nam hij in 2003 en 2006 al een album op. Bij die eerste zingt hij nog drastisch anders, veel minder schor.

avatar van HugovdBos
4,0
Stijn_Slayer schreef:
Mescalito is niet zijn debuut, daarvoor nam hij in 2003 en 2006 al een album op. Bij die eerste zingt hij nog drastisch anders, veel minder schor.


Thnx voor het doorgeven, moest inderdaad niet debuutalbum zijn.

Stijn_Slayer
Vind het wel een goed album, maar sinds Junky Star ontbreekt de echte magie. De productie is naar mijn gevoel ook steeds meer 'opgepompt', terwijl die rootsy less is more productie van Mescalito veel beter werkt. Over de gehele linie wel een stuk constanter dan Tomorrowland.

avatar van Musicdiscover
Broken Heart Tattoos... heerlijk nummer zeg!

beaster1256
Terug een hele fijne plaat van een zeer ondergewaardeerd artiest , mooie teksten , prachtig muzikaal ingekleurd en vooral .... Wat een stem ..... Schitterend en bravo Ryan ...

avatar van Germ
Germ (crew)
Bingham heeft zijn hoge verwachtingen nooit echt waar kunnen maken. Deze plaat is ook weer erg wisselvallig. Snow Falls in June is schitterend, een nummer dat iedere huidige Americana artiest graag had willen schrijven me dunkt, maar voor de rest is het toch een stuk minder.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:58 uur

geplaatst: vandaag om 06:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.